από τη δημοσιογράφο Ελένη Βασιλοπούλου elena_juniorsclub
Άνθρωπος του Θεού. Μια πολυφορεμένη έκφραση, όπου πολλές φορές προσδίδεται σε άτομα κοινωνικά και εκκλησιαστικά αποδεκτά, τα οποία πληρούν όλα τα εξωτερικά χαρίσματα των καλών χριστιανών, αλλά εσωτερικά είναι σαθρά.
Στην ταινία, που φέρει τον τίτλο, ο Άνθρωπος του Θεού, θα δείτε ένα μεγάλο μέρος του βίου του, ως ασκητή, ιερέα, πνευματικού πατέρα και αισίως Αγίου. Ο Άγιος Νεκτάριος Αιγίνης, ο οποίος ενσαρκώνεται από τον Άρη Σερβετάλη, θα σας οδηγήσει (μόνο αν αφεθείτε), στο δρόμο της Αγάπης. Γιατί αν πρέπει να προσέξετε κάτι σε αυτή τη βιογραφική δραματουργία, είναι η συμπεριφορά και η στάση ζωής, του Αγίου Νεκταρίου.
Προσωπικά, οφείλω να αναφερθώ και να τονίσω πρώτα, τα σημεία τα οποία αξίζει να δώσετε έμφαση ως θεατές, ως άνθρωποι κυρίως.
1. Σκηνή ζητιάνου
Ο εκδιωκόμενος από την Εκκλησία και το Πατριαρχείο, Άγιος Νεκτάριος, επιλέγει μια στιγμή να καθίσει κατάχαμα, στο δρόμο, δίπλα σε έναν ρακένδυτο ζητιάνο. Μη μείνετε στο διάλογο. Κρατήστε όμως τη σκηνή αυτή, όπου κάποιος θα έλεγε ¨Τι απαξίωση, για έναν Μητροπολίτη;¨, κι εκείνος, παρουσιάζει από άλλη οπτική πλευρά τον άνθρωπο, εξομοιώνοντας κυριολεκτικά τον εαυτό του, ως ίσο προς τον εξαθλιωμένο ζητιάνο.
Μας θυμίζει, πώς όλοι μπορούμε να βρεθούμε σε κατάσταση εξαθλίωσης, να χάσουμε τα πάντα σε μια στιγμή, να χάσουμε ακόμη και την αξιοπρέπεια μας σύμφωνα με τα στερεότυπά της κοινωνίας που ζούμε. Όμως, ο Άγιος Νεκτάριος, ακόμη και τότε, βρίσκει τη δύναμη και προσφέρει βοήθεια στον ζητιάνο, δίνοντας του, τα παπούτσια του. Τότε, καταφέρνει να δώσει ελπίδα και με την πράξη αυτή, να ξυπνήσει το συναίσθημα της προσφοράς και της αγάπης.
«Ο άνθρωπος του Θεού»Μαριλένα Αναστασιάδου
2. Σκηνή απέναντι στους μαθητές του, στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή
Αν υπάρχει μια σκηνή, για να διδάξεις έναν εκπαιδευτικό, έναν παιδαγωγό, έναν δάσκαλο, πώς πρέπει να συμπεριφέρεται απέναντι στους μαθητές τους, είναι αυτή η οποία αμφισβητήθηκε κιόλας… Οι μαθητές έχοντας μεταξύ τους διαπληκτιστεί, εξαγριωμένοι φθάνουν στο γραφείο του Διευθυντή, όπου εκεί, εκθέτουν ο ένας τον άλλον. Η απάντηση του Αγίου Νεκταρίου, είναι συγκλονιστική. Είναι η διδαχή που οδηγεί στην προσωπική αυτοκριτική, στην προσωπική αναθεώρηση, αναζήτηση και στον αλληλοσεβασμό. Αποφασίζει λοιπόν, να τιμωρήσει τον εαυτό του, ναι, σωστά διαβάσατε, τον εαυτό του και όχι τους μαθητές. Διότι, ο ίδιος, φέρει ευθύνη για τη συμπεριφορά τους, ο ίδιος νιώθει το βάρος των πράξεων τους, ο ίδιος κρατά στα χέρια του, το μέλλον αυτών των νέων, ο ίδιος έχει την εξουσία και τη διαχειρίζεται με δίκαιο τρόπο, ο ίδιος δίνει τρανταχτό παράδειγμα προς τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς, κυρίως όμως διδάσκει τους μαθητές του με την πράξη αυτή. Γιατί, αν θες να είσαι δάσκαλος, παιδαγωγός, τότε οφείλεις να είσαι παράδειγμα. Πώς θα συνετίσεις κάποιον αν δεν κερδίσεις το σεβασμό και δεν τον καθοδηγήσεις σωστά; Αυτή υπερβατική σκηνή, έχει βαθιά συναισθήματα και παιδαγωγικά μηνύματα που οφείλει κάθε άνθρωπος να αντιληφθεί και να εφαρμόσει.
«Ο άνθρωπος του Θεού»Μαριλένα Αναστασιάδου
3. Σκηνή κάθαρσης
Κάθαρσης; Ναι, είναι η σκηνή όπου αντιλαμβάνεσαι την αγάπη και τη μεγαλειώδη ψυχή του Αγίου Νεκταρίου. Αγάπη προς το συνάνθρωπο όπου βοηθά χωρίς να του το ζητήσουν. Πεσμένος στα γόνατα, ο Διευθυντής της Εκκλησιαστικής Σχολής, δε διστάζει αν σηκώσει τα μανίκια και να καθαρίσει τις τουαλέτες, όταν καταλαβαίνει ότι ο άνθρωπος που καθαρίζει είναι βαριά άρρωστος. Αναλαμβάνει τα καθήκοντα και καθαρίζει για να μη χάσει ο συνάνθρωπος του, το μεροκάματο και το ψωμί που θα θρέψει την οικογένεια του.
Πόσες φορές σταθήκαμε δίπλα στο συνάνθρωπο μας, ανιδιοτελώς, για να προσφέρουμε βοήθεια; Τις περισσότερες φορές, ρωτάμε απλώς αν χρειάζεται την υποστήριξη μας και επειδή οι αξιοπρεπείς άνθρωποι αρνούνται, τότε έχοντας τη συνείδηση μας καθαρή, προσπερνάμε την ανάγκη του άλλου. Αυταπάτες και φληναφήματα για τα προσχήματα και τα προσωπεία των καλών χριστιανών.
«Ο άνθρωπος του Θεού»Μαριλένα Αναστασιάδου
4. Σκηνή υπεράσπισης
Όταν η Εκκλησία, του κήρυξε πόλεμο με συκοφαντίες, εκείνος έστειλε μόνο επιστολές προς τον Πατριάρχη τον οποίο ένιωθε ως πατέρα, για να τον δεχθεί ενώπιων του, για να καταλάβει που έσφαλε. Η σοφία του, η υπομονή του και η εμπιστοσύνη του στο Θεό, τον οδήγησε σε έναν άλλο δρόμο. Ο Άγιος Νεκτάριος ήταν πράγματι επαναστάτης, το έδειχνε όμως με έργα. Δεν ήταν επαναστάτης φωνακλάς και απεργός, το αντίθετο, εκείνος οραματιζόταν κάτι και το έχτιζε με τα χέρια του, με προσωπική δουλειά.
Αφιέρωσε τη ζωή του, για να δημιουργήσει έναν παράδεισο στην Αίγινα, να διδάξει την Ελληνική γλώσσα στους αναλφάβητους Έλληνες. Ο Άγιος Νεκτάριος, υπερασπίστηκε τα τέκνα του όταν χρειάστηκε, τον εαυτό του όμως, τον άφησε στο έλεος του Κυρίου.
Αν έχεις εμπιστοσύνη στον Θεό, η αλήθεια πάντα ξεπροβάλλει!
5. Σκηνή γεύματος
Υπάρχει μια σκηνή, όπου ο Άγιος Νεκτάριος, γευματίζει με έναν Μητροπολίτη για να του ζητήσει να δημιουργήσει ένα γυναικείο Μοναστήρι στην Αίγινα. Εκεί, θα παρατηρήσετε τον τρόπο που γευματίζουν οι δυο τους. Η λαιμαργία του ενός παρουσιάζει τον άνθρωπο ως κτήνος όπου τρέφεται με ηδονή και την ίδια στιγμή, ο Άγιος Νεκτάριος γευματίζει με σύνεση και απολαμβάνει, αργά το γεύμα του.
Ο τρόπος που επιλέγουμε να σταθούμε στο τραπέζι, ο τρόπος που γευματίζουμε, η συμπεριφορά μας απέναντι στην τροφή μας, αντικατοπτρίζει στοιχεία του χαρακτήρα μας, δηλώνει τον αυτοσεβασμό μας, το σεβασμό μας στο τραπέζι με όποιον γευματίζουμε μαζί.
6.Σκηνή ανακριτή (χαστούκι)
Είναι η σκηνή που δέχεται ένα χαστούκι ο Άγιος Νεκτάριος, από τον ανακριτή. Έπειτα από μια ψευδή καταγγελία, ο ανακριτής όπου έχει καταδικάσει τον Άγιο Νεκτάριο, στρέφεται με μανία εναντίον του. Εκείνος δεν αντιστέκεται, έχει εμπιστοσύνη, ξέρει ότι η αλήθεια θα αποκαλυφθεί.
Πόσες φορές έχουμε γίνει μάρτυρες σχολίων και ¨καταγγελιών¨ από ανθρώπους – λασπολόγους; Το μυαλό του ανθρώπου, στρέφεται συνέχεια στο κακό. Είναι ευκολότερο να κατηγορήσεις κάποιον παρά να αναζητήσεις την αλήθεια. Έχετε αναρωτηθεί γιατί ορισμένοι άνθρωποι, δε διακρίνουν πρώτα τα θετικά χαρίσματα κάποιου και εστιάζουν να εντοπίσουν κάτι αρνητικό; Αυτά τα βιαστικά συμπεράσματα μας οδηγούν σε λάθος αποφάσεις και καθορίζουν τις επιλογές στη ζωή μας. Κάνε εικόνα την οργή του και τη στιγμή του χαστουκιού και έπειτα βάλε δίπλα τη λέξει αθώος. Ποιο είναι το πρώτο συναίσθημα που νιώθεις; Εγώ, ντροπή!
«Ο άνθρωπος του Θεού»Μαριλένα Αναστασιάδου
7. Σκηνή θαυμάτων
Ο άνθρωπος του Θεού, είναι μια βιογραφική δραματουργία, όπου εστιάζει αποσπασματικά όμως, στην πορεία του βίου του Αγίου Νεκταρίου. Δεν τον παρουσιάζει ως Άγιο, μένει κυρίως σε ορισμένες δοκιμασίες και στον τρόπο που αντιδρούσε και συμπεριφερόταν. Το σπουδαιότερο είναι, ότι προβάλλει την Αγιοσύνη του, παρουσιάζοντας επιδερμικά τα θαύματα. Άλλωστε, αυτό είναι και το πιο ηχηρό μήνυμα της ταινίας τα θαύματα τα οποία κάνουμε με την Αγάπη.
Έχετε σκεφτεί πόσα θαύματα γίνονται καθημερινά; Υπάρχουν αναμεσά μας, καλοί άνθρωποι, Άγιοι άνθρωποι και κάνουν θαύματα!!! Καθημερινοί αόρατοι ήρωες και αυτό είναι είναι αξιοθαύμαστο. Αν πρέπει να κρατήσετε κάτι από την ταινία αυτή, είναι η Αγάπη του Αγίου Νεκταρίου για τον άνθρωπο, για τη φύση, για τη δημιουργία, για την εκπαίδευση, για τη ζωή! Αυτό είναι ο Θεός, Αγάπη και Συγχώρεση!
«Ο άνθρωπος του Θεού»Μαριλένα Αναστασιάδου
Σαν ταινία, ο θεατής μπορεί να δυσανασχετήσει με την ελληνική προφορά των αγγλικών, αν και οι βασικοί ρόλοι ερμηνεύονται με αξιοπρέπεια. Απλώς η εκφορά του λόγου σε απομακρύνει από το συναίσθημα. Η φωτογραφία της ταινίας είναι καλή. Υπάρχει μια αίσθηση άναρχου σεναρίου, όπου αλλάζουν οι σκηνές απότομα, σύμφωνα με τις χρονικές περιόδους (αυτό μπορεί να μπερδέψει κάποιον).
«Ο άνθρωπος του Θεού»Μαριλένα Αναστασιάδου
Προσωπικά, μου άρεσε ο Σερβετάλης (θεωρώ ότι δεν τον βοήθησε πολύ η χροιά της φωνής του, ως προς την απόδοση του σε μεγαλύτερη ηλικία), βρήκα δυνατή τη στιγμή της εξομολόγησης του Λούλη (η προφορά των αγγλικών, τέλεια), η Καραμπέτη ήταν εκφραστική και έντονη παρουσία, όσο για τον Μίκι Ρούρκ …(έπαιξε λίγα λεπτά στο τέλος).
Αν αξίζει να τη δείτε;
Σας έδωσα 7 σημαντικούς λόγους για να δείτε αυτή την ταινία!!! Θα σας ταξιδέψει στην Ελλάδα μετά την Οθωμανική κατοχή, έχει ωραία σκηνικά και έχω την εντύπωση ότι το ¨μοναστήρι¨ στην Αίγινα το είδα στην τηλεοπτική σειρά Κόκκινο Ποτάμι!
Σίγουρα θα σας αρέσει, δεν είναι μια ταινία για το χριστιανισμό, είναι μια ταινία για τον άνθρωπο.
Δείτε το τρέιλερ:
Συντελεστές της ταινίας «Ο άνθρωπος του Θεού», πίσω από τις κάμερες:
Σενάριο / σκηνοθεσία: Yelena Popovic
Διευθυντής φωτογραφίας: Παναγιώτης Βασιλάκης
Μοντάζ: Λάμπης Χαραλαμπίδης
Μουσική: Zbigniew Preisner
Κοστούμια: Εύα Νάθενα
Σκηνικά: Σπύρος Λάσκαρης
Κομμώσεις: Σωτήρης Πατεράκης
Μακιγιάζ: Κατερίνα Βαρθαλίτου
Casting: Μάκης Γαζής
Ήχος: Νίκος Παπαδημητρίου
Ελένη Βασιλοπούλου: Γιατί να γίνεις κι εσύ Εθελοντής Δότης Μυελού των Οστών ?
