Εικοσι δύο σακούλες σκουπιδιών από τρεις παραλίες των Αντιπαξών μάζεψε η οικογένεια του διάσημου χολυγουντιανού ηθοποιού Γουίλ Σμίθ. Ο ηθοποιός, μαζί με τη σύζυγό του, επίσης ηθοποιό Τζέντα Πίνκετ – Σμιθ βρίσκονται στο Ιόνιο κάνοντας διακοπές με σκάφος. Ωστόσο, βρέθηκαν μπροστά σε μια εικόνα που κάθε άλλο παρά κολακεύει τον ελληνικό τουρισμό, αφού εκτός από τις μεγάλες πόλεις που πνίγονται στα σκουπίδια λόγω των κινητοποιήσεων των εργαζομένων στους δήμους και η ομορφιά των νησιών θολώνει από τα σκουπίδια.
Η οικογένεια του διάσημου ηθοποιού, όμως, όταν διαπίστωσε ότι οι πανέμορφες παραλίες των Αντιπαξών ήταν «στολισμένες» με σκουπίδια δεν έμειναν άπραγοι. Η 16χρονη κόρη του ζευγαριού, η Γουϊλοου που ακολουθεί τα καλλιτεχνικά βήματα των γονιών της, αλλά στο πεντάγραμμο, αποφάσισε να αναλάβει δράση. Μαζί με τους γονείς της και άλλους τέσσερις ανθρώπους που ήταν μαζί τους χαλάλισαν τη μέρα τους για να καθαρίσουν τις παραλίες. Μάλιστα, στο τέλος φόρτωσαν τις σακούλες με τα σκουπίδια στο σκάφος για να τις πετάξουν σε κάδους και δεν τις άφησαν στις παραλίες.
Η Γουϊλοου Σμιθ μάλιστα ανέβασε φωτογραφίες στο Instagram συνοδεύοντάς τις από το κείμενο που ακολουθεί (δείτε τις φωτογραφίες πατώντας τα βελάκια στο μέσον της εικόνας):
«Καθώς είμαστε μακριά από αυτό που λέμε μολυσμένες πόλεις, δεν άντεξα να βλέπω αυτές τις πανέμορφες παραλίες της Ελλάδας γεμάτες με σκουπίδια. Είδα γλάρους πνιγμένους από πλαστικά. Κάποιοι πέθαναν επειδή έφαγαν ψάρια που είχαν φάει αυτά τα πλαστικά. Τέσσερις πανέμορφοι άνθρωποι, μαζί με την μητέρα μου και εμένα, μαζέψαμε 22 γεμάτες σακούλες σκουπιδιών από τρεις παραλίες στους Αντίπαξους. Όταν βλέπουμε αυτές τις εικόνες στην τηλεόραση ή στο κινητό, μας φαίνονται πολύ μακρινές. Όταν όμως τις βλέπεις μπροστά σου, νιώθω ότι είναι ανθρώπινη ευθύνη να κάνουμε το καλύτερο δυνατό (άμεσα και έμμεσα), όσο μικρή και αν είναι η πράξη αυτή. Αν ξεκινήσουμε όλοι να κάνουμε αυτό που μας αναλογεί, θα καταφέρουμε να κάνουμε την διαφορά. Ελπίζω σήμερα να καταφέραμε να επιμηκύνουμε και να διατηρήσουμε την ομορφιά και την ύπαρξη της τοπικής θαλάσσιας ζωής»
