Όταν ήμουν εγώ παιδί, αναρωτιόμουν συχνά, γιατί η μαμά μου δεν απολάμβανε τα Καλοκαίρια όσο εγώ. Έφτανα, μάλιστα, σε σημείο να την θεωρώ εξαιρετικά στριμμένη που δεν με πήγαινε κάθε μέρα στη θάλασσα και δεν χαιρόταν να τσαλαβουτά μαζί μου στο νερό. Μετά έγινα κι εγώ μαμά και κατάλαβα. Όχι, δεν θα γκρινιάξω για το πόσο άλλαξαν οι καλοκαιρινές μου διακοπές μετά τα παιδιά, γιατί αυτό ήταν δική μου συνειδητή επιλογή (δεν κρύβω, βέβαια, ότι στην αρχή με σόκαρε το ότι δεν θα κοιμάμαι ΟΥΤΕ στις διακοπές). Θα γκρινιάξω, όμως, για όλα αυτά που δεν είναι δική μου επιλογή και που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο δεν μ’αφήνουν να απολαύσω τις μέρες της ραστώνης όσο θα ήθελα –ή όσο, τουλάχιστον, θα ήθελαν τα παιδιά μου.
Το σχολείο που κλείνει
Σαφώς και τα παιδιά χρειάζονται διακοπές. Σαφώς και είναι αδύνατον να κάνουν μάθημα με καύσωνα. Με ρωτάει, όμως, κανείς τι θα τα κάνω 3 ολόκληρους μήνες που δουλεύω και δεν έχω κανέναν να μου τα κρατήσει; Η κατασκήνωση διαρκεί δύο, το πολύ τρεις εβδομάδες. Τα Summer Camps κοστίζουν –κι αν δεν κοστίζουν, απαιτούν από κάποιον να πάει να τα παραλάβει νωρίς το μεσημέρι. Τα παιδιά, από την άλλη, βαριούνται-ζεσταίνονται-δεν έχουν τίποτα να κάνουν και κάπως έτσι αναγκάζεσαι κάπου-κάπως να τα «φορτώσεις». Τι να πείτε κι εσείς, μαμάδες, που δεν δουλεύετε..;
Τα μπάνια του σαββατοκύριακου
Φτάνει, λοιπόν, σαββατοκύριακο και λες, «άντε, να τα πάω, τουλάχιστον, για κανένα μπάνιο». Ξυπνάς από το άγριο χάραμα για να γλυτώσεις την κίνηση –την οποία, όμως, δεν μπορείς να αποφύγεις στην επιστροφή. Τα πιτσιρίκια γκρινιάζουν, ότι βαριούνται και «πότε θα φτάσουμε;», παρκάρεις στην άλλη άκρη του κόσμου, κουβαλάς ένα εκατομμύριο «τζουμπλέκια», ψάχνεις απεγνωσμένα μια ομπρέλα και όλη την υπόλοιπη ημέρα ακούς -στην καλύτερη των περιπτώσεων- ένα «Μαμά! Κοίτα!».
Το σώμα σου
Αυτό πού το πας; Που σαφώς και δεν έχασες τα κιλά που ήθελες όλο τον χειμώνα, σαφώς και δεν πήγες ποτέ στο γυμναστήριο, όπως έδινες υπόσχεση κάθε μήνα ότι θα κάνεις, και σαφέστατα βαριέσαι αδιανόητα να ξυρίζεσαι κάθε 3 μέρες, σε βαθμό που σκέφτεσαι σοβαρά στην παραλία να μην βγάλεις καν τα ρούχα σου.
Παραμένοντας στην παραλία
Η ώρα περνά, τα παιδιά ψήνονται στον ήλιο κι εσύ τρέχεις από το ένα στο άλλο, για να τους βάλεις αντηλιακό, το οποίο απεχθάνονται και το τινάζουν από πάνω τους λες και είναι δαιμονισμένα που τους ρίχνεις αγιασμό.
Τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς
Όσοι τα χρησιμοποιείτε σε καθημερινή βάση, ξέρετε πάρα πολύ καλά, ότι η όλη διαδικασία, από την πολύωρη αναμονή στη στάση κάτω από τον καυτό ήλιο, έως την απόλυτη δυσοσμία που επικρατεί όταν τελικά μπεις μέσα, αποτελεί ένα μικρό μαρτύριο.
Το μαγείρεμα
Άλλο ένα μικρό καλοκαιρινό μαρτύριο είναι το καθημερινό μαγείρεμα σε μια κουζίνα που βράζει. Πόσα σουβλάκια, όμως, να φάει ένα παιδί μέσα σε μία εβδομάδα;
Τα έντομα και τα ζώα που θέλουν να μας κάνουν κακό
Το καλοκαίρι, στο δικό μου μυαλό, μπαίνει όταν μπει η πρώτη κατσαρίδα της σεζόν στο σαλόνι. Είναι η ίδια ακριβώς μέρα που η μπαλκονόπορτα κλείνει οριστικά και ανοίγει το air-condition. Στη συνομοταξία της κατσαρίδας που γεννήθηκε για να μας χαλάει τα καλοκαίρια, ανήκουν βέβαια τα κουνούπια και οι σκνίπες, καθώς και οι τσούχτρες και οι μέδουσες, η οποίες φέτος το καλοκαίρι έχουν κάνει δυναμική εμφάνιση.
Τις καυτές νύχτες
Οι κρεβατοκάμαρες των ζευγαριών χωρίζονται σε δύο κατηγορίες τα καλοκαίρια: Στους ψυγειο-καταψύκτες και σε αυτές που θυμίζουν Survivor. Διαλέξτε και πάρτε: Είτε θα κοιμάστε με κουβέρτα και το κλιματιστικό στους 18 βαθμούς (γιατί ο άντρας σας «βράζει») και όταν βγαίνετε κάθε πρωί από το δωμάτιο θα νιώθετε ότι αποβιβαστήκατε στη Σαχάρα, είτε αντί να κοιμάστε θα κάνετε χαμάμ –πιθανώς, βέβαια, με τον τρόπο αυτό να καίτε και θερμίδες. Έξτρα θερμίδες καίτε, πάντως, αν αντέχετε υπό αυτές τις συνθήκες να κάνετε και σεξ. Άξια!
Τα τεράστια χρηματικά ποσά που φεύγουν και πίσω δεν γυρνούν
Αν δεν γίνεις γονιός δεν μπορείς να φανταστείς πόσα χρήματα μπορούν να εξαφανιστούν όταν το παιδί δεν έχει σχολείο. Παγωτά, χυμοί, σινεμά, παιδότοποι… Για να απασχοληθεί κάπως το παιδί όλες αυτές τις ελεύθερες ώρες, απαιτούνται χρήματα που συχνά σε βγάζουν εκτός προϋπολογισμού και προστίθενται σε άλλα «έκτακτα» έξοδα που προκύπτουν το καλοκαίρι, όπως π.χ. τα δώρα για γάμους και βαφτίσια ή κάποιες ολιγοήμερες διακοπές.
Την γκρίνια περί βαρεμάρας
Ειλικρινά, αν ακούσω ξανά την κόρη μου να λέει «βαριέμαι –μου δίνεις το κινητό σου;», ενώ είμαστε στην παραλία, με ΟΛΑ της τα καινούργια παιχνίδια ΚΑΙ την καλύτερή της φίλη παρέα, θα κάνω μακροβούτι χωρίς επιστροφή. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι, ότι βαριέται την παραλία. Βαριέται και στο σπίτι, και στην παιδική χαρά, και στις διακοπές, έπειτα από λίγο. Από τη μία σκέφτομαι, δεν είναι παράλογο όταν όλη την χρονιά έχει ένα γεμάτο καθημερινό πρόγραμμα –από την άλλη… ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΟΥ ΤΟ, ΚΑΛΟ ΜΟΥ! Απόλαυσε τη βαρεμάρα σου!
