από την Μαρίνα, μητέρα ενός 3χρονου αγοριού
Το να μεγαλώνεις ένα παιδί μόνη σου, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Η άρνηση του πατέρα να δεχθεί ότι το παιδί είναι δικό του, αυτό πραγματικά με προσβάλλει και μειώνει κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, ιδίως όταν αυτός ήθελε να προχωρήσει σε αυτό.
Τυχαίο ή κατά λάθος, εγώ δε θα πω. Όταν ο σύντροφος μου, επί σειρά 3 ετών, ήθελε το τελευταίο διάστημα να κάνουμε σεξ χωρίς προφυλάξεις και μάλιστα να ολοκληρώνει μέσα μου, εγώ σαφώς και γνώριζα τις συνέπειες. Μάλιστα το ήθελα κι εγώ πολύ, διότι ένα παιδί στην ηλικία των 43 που ήμουν, χωρίς να έχω άλλο παιδί, ήταν ευτυχισμένη απόφαση.
Οπότε και οι δυο μας, ξέραμε τι κάναμε.
Η συνέχεια; Όταν ο Νίκος έμαθε από εμένα για την εγκυμοσύνη μου, η αντίδραση του ήταν απρόσμενη. Πρώτη φορά στα 3 χρόνια που είχαμε σχέση, άρχισε να με βρίζει. Όπως καταλαβαίνετε η συζήτηση, εξελίχθηκε σε άγριο καβγά. Με έσπρωξε, με έφτυσε, με ταπείνωσε και έπειτα μου είπε, να μην το ξαναενοχλήσω ποτέ.
Υπήρξαν άτομα που είπαν να κάνω έκτρωση, άλλα με συμβούλεψαν να πάω νομικά και να διεκδικήσω την πατρότητα. Την εγκυμοσύνη μου δεν τη χάρηκα. Τον ερχομό του παιδιού μου επίσης, διότι γεννήθηκε πρόωρα και έμεινε σε θερμοκοιτίδα.
Ο Νίκος από εκείνη την ημέρα, δεν επικοινώνησε ποτέ μαζί μου. Δεν έχει δει ακόμα και σήμερα το γιο του. Το μόνο που έκανα, όταν γεννήθηκε ο μικρός μου Άγγελος (αυτό το όνομα του έδωσα), να στείλω μια φωτογραφία και ένα γράμμα. Του έγραψα ¨Γειά σου μπαμπά, είμαι ο Άγγελος. Αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα γιατί γεννήθηκα πρόωρα αλλά είμαι μαχητής, θα επιβιώσω. “ Μετά από αυτό ο Νίκος έκανε ακόμα κάτι για να με προσβάλλει, έβαλε ένα φίλο του να με πάρει τηλέφωνο και να μου πει αν θέλω λεφτά για το παιδί, αρκεί να μη πω ποτέ κάπου ποιος είναι ο πατέρας. Από εκείνη την ημέρα, σταμάτησα να έχω αισθήματα για τον Νίκο. Αποφάσησα να προχωρήσω μόνη, με το παιδί μου.
Ο Άγγελος μου, είναι 3 ετών, δεν έχει πει ποτέ τη λέξη μπαμπά. Στο παιδικό σταθμό ακούει τα άλλα παιδιά και βλέπει τους πατεράδες που ασχολούνται με τα παιδιά τους. Δεν μου έχει αναφέρει όμως ποτέ τίποτα. Δεν με έχει ρωτήσει καν. Είναι πανέξυπνος, εξωτερικά είναι ίδιος με τον Νίκο αλλά έχει έναν υπέροχο χαρακτήρα.
Ο Νίκος, ο βιολογικός πατέρας, δεν έχει δει ποτέ το παιδί του. Αρνήθηκε μάλιστα και την αναγνώριση του. Οχί, δεν έκανα κανένα δικαστήριο, δε ζήτησα τίποτα από εκείνον. Στο ληξιαρχείο όμως έπαθα σοκ…Αγνώστου πατρός; Παιδί εκτός γάμου; Τον καταχώρησα με το δικό μου επώνυμο, ως παιδί εκτός γάμου. Δε θα ξεχάσω ποτέ, το βλέμμα της υπαλλήλου. Έκανα τότε χιλιάδες σκέψεις για το τι μπορεί να αντιμετωπίσει το παιδί μου σε αυτή την κοινωνία. Θα το αποκαλέσουν μπάσταρδο, νόθο;;; Εκεί έπαθα πραγματικά σοκ… Έκανα μήνες να το ξεπεράσω και ακόμα το φοβάμαι. Αυτό, πραγματκά είναι ένα θέμα που θα σας απασχολήσει και θα πρέπει να ξέρετε ότι τα βλέμματα λαβώνουν σαν τις λέξεις.
Το παιδάκι μου, είναι όντως ένας μικρός άγγελος. Τι θα έκανα χωρίς εκείνον; Πώς θα ήταν τώρα η ζωή μου;
Είμαι μια μητέρα μόνη, μεγαλώνω στην Αθήνα το παιδί μου, μακριά από συγγενείς και κάθε βράδυ που κοιμάται, το κοιτάζω και λέω με περηφάνια, αυτό το παιδί είναι δικό μου. Εγώ το αναθρέφω, μόνη μου και είμαι πολύ περήφανη για το χαρακτήρα του.
Περιμένω κάποια στιγμή να με ρωτήσει για τον πατέρα του. Έχω αποφασίσει να του πω την αλήθεια. Πρώτα όμως θέλω να τον κάνω δυνατό, να μην έχει ανάγκη κανέναν.
Το να μεγαλώνει μια γυναίκα μόνη, ένα παιδί, δεν είναι εύκολο, δεν είναι όμως και τόσο δύσκολο. Έχω πολλές φορές βρεθεί σε δίλλημα για το τι πρέπει να κάνω σχετικά με μια απόφαση για το παιδί μου. Κάποια βράδια δεν κοιμάμαι καλά, γιατί φοβάμαι μη μπει κάποιος στο σπίτι. Όταν είμαι στη δουλειά και είμαι μακριά του, το μυαλό μου είναι συνέχεια σε αυτόν. Δεν έχω κάνει σχέση προς το παρόν. Δε ξέρω αν το θέλω τώρα. Τώρα έχω το παιδί μου, τον Άγγελο μου. Όταν είσαι μόνη, με ένα παιδί είσαι συνέχεια σε εγρήγορση. Εγώ δε σκέφτομαι τον εαυτό μου πολύ. Φροντίζω βέβαια να είμαι γερή, να τρώω σωστά, να περπατάω για να είμαι καλά και πάντα δίπλα στο παιδί μου. Η ζωή μου, είναι σχεδιασμένη για εκείνον τώρα. Το πρόγραμμα μας είναι πάντα με εκείνον. Μάλιστα τώρα που μεγαλώνει, έρχεται στην κουζίνα και με βοηθάει. Η ζωή μου έχει αλλάξει προς το καλύτερο! Είναι υπέροχο να έχω το παιδί μου γερό, να παίζουμε, να γελάμε, να βλέπουμε παιδικές ταινίες, να τρώμε, να κάνουμε τόσα πράγματα μαζί.
Διαβάζω πολύ και ρωτάω παιδαγωγούς, ψυχολόγους. Θέλω να κάνω το καλύτερο για τον Άγγελο. Να μεγαλώσει σωστά αλλά πάνω απ όλα να έχει έναν καλό χαρακτήρα. Θέλω να είναι ευτυχισμένος! Θέλω να μεγαλώσω ένα υπεύθυνο άνδρα, να είναι σταθερός στις απόψεις του, να μη φοβάται τίποτα, να είναι ευγενικός και να αγαπάει.
Ήθελα πολύ να το μοιραστώ μαζί σας. Είχα διαβάσει και τη συνέντευξη της Νάντιας και τότε άρχισα να γράφω κι εγώ τη δική μου ιστορία. Έχετε δίκιο στο juniorsclub.gr , πρωταγωνιστές και πρότυπα, είναι οι άνθρωποι που αντιμετωπιζουν τη ζωή και δε το βάζουν κάτω. Σας ευχαριστώ! Ελπίζω να βοήθησα κάποια μαμά, μόνη, έγκυο ή με παιδί όπου προσπαθεί να πάρει τις σωστές αποφάσεις για τη ζωή της και του παιδιού της.
