Καθώς ο αριθμός των κρουσμάτων του κορονοϊού ξεπέρασε τις 110,000 παγκοσμίως , οι ερευνητές αγωνίζονται να κατανοήσουν τι είναι αυτό που κάνει τον νέο κορωνοϊό να εξαπλώνεται τόσο εύκολα.
Μελέτες που διεξήχθησαν μετά το ξέσπασμα της επιδημίας του κορονοϊού, ανέδειξαν κάποια μικροσκοπικά χαρακτηριστικά στην επιφάνεια του ιού τα οποία πιθανόν να είναι υπεύθυνα για την υψηλή μολυσματικότητά που είναι ακόμα μεγαλύτερη από αυτήν του ιού SARS.
Το σημαντικό είναι ότι τα μόρια αυτά στην επιφάνεια του ιού μπορεί να αποτελέσουν στόχο μελλοντικών φαρμάκων κατά του ιού. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Nature.
Οι τελευταίες γενετικές και δομικές αναλύσεις έχουν ανακαλύψει ένα χαρακτηριστικό κλειδί για την δράση του ιού: Πρόκειται για μη πρωτεΐνη στην επιφάνεια του ιού η οποία μπορεί α εξηγήσει γιατί μολύνει τόσο εύκολα τα ανθρώπινα κύτταρα, και η οποία μοιάζει με ακίδα.
Ο κορονοϊός για να διεισδύσει και και να μολύνει ένα κύτταρο χρησιμοποιεί μια «ακίδα», μια πρωτεΐνη δηλαδή η οποία δεσμεύεται στην επιφάνεια του κυττάρου του ξενιστή και το «γάντζωμα» της αυτό αποτελεί την απαρχή της λοίμωξης.
Αναλύσεις στο γονιδίωμα του νέου κορονοϊού αποκάλυψαν ότι η πρωτεΐνη-«ακίδα» του Covid-19 διαφέρει από αυτές πολύ συγγενικών προς αυτόν ιών καθώς επίσης ότι η πρωτεΐνη αυτή ενεργοποιείται από ένζυμα του ξενιστή που καλούντα φουρίνες.
Αυτό είναι σημαντικό γιατί οι φουρίνες βρίσκονται σε πολλούς ανθρώπινους ιστούς μεταξύ αυτών ο πνεύμονας, το ήπαρ και το λεπτό έντερο γεγονός που σημαίνει ότι ο κορονοϊός έχει το δυναμικό να προσβάλει ταυτόχρονα πολλά όργανα του ανθρώπινου σώματος.
Οι ερευνητές επίσης έχουν ταυτοποιήσει ακόμα ένα χαρακτηριστικό το οποίο θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί ο νέος κορονοιός μολύνει τόσο εύκολα σε σχέση ακόμα και με τον SARS τα ανθρώπινο κύτταρα.
Τα πειράματα τους λοιπόν έχουν δείξει ότι η πρωτείνη ακίδα δεσμεύεται σε έναν υποδοχέα στην επιφάνεια των ανθρωπίνων κυττάρων γνωστό σαν Μετατεπτικό ένζυμο της αγγειοτενσίνης 2 (ACE2) — τουλάχιστον δέκα φορές πιο ισχυρά από ότι συμβαίνει με την πρωτεΐνη-ακίδα του SARS .
Τα ευρήματα αυτά είναι σημαντικά καθώς τόσο η πρωτεΐν-ακίδα, όσο και ο υποδοχέας των κυττάρων μπορούν να αποτελέσουν στόχο μελλοντικών εμβολίων και δυνητικών θεραπειών.
Για παράδειγμα, ένα φάρμακο που θα μπλόκαρε τον κυτταρικό υποδοχέα θα έκανε πολύ πιο δύσκολη την είσοδο του ιού στα κύτταρα και άρα θα εμπόδιζε την μόλυνση από τον ιό .
