Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,
Εν μέσω πανδημίας κορονοιού, με έκπληξη έμαθα πως το Υπουργείο Παιδείας προτείνει κάποιες νέες αλλαγές για την Δημόσια εκπαίδευση. Αρχικά, στις προτάσεις αναφέρεται η αύξηση του μέσου όρου προαγωγής ή απόλυσης των μαθητών από 9,5 σε 10. Αυξάνονται τα εξεταζόμενα μαθήματα σε Γυμνάσιο και Λύκειο και επανέρχεται ο συντελεστής βαρύτητας στις πανελλαδικές. Η πιο δυσάρεστη πληροφορία όμως είναι η επαναφορά της τράπεζας θεμάτων η οποία στο παρελθόν είχε σπείρει τον τρόμο σε μαθητές και γονείς.
Αν πραγματοποιηθούν όλα αυτά λοιπόν, θα έχουν σαν αποτέλεσμα το σχολείο να μετατραπεί για ακόμη μια φορά σε εξεταστικό κέντρο, παρά σε χώρο εκμάθησης για τους νέους. Οι γονείς θα χρειαστεί να εντάξουν τα παιδιά τους σε κάποιο φροντιστήριο και θα κληθούν να πληρώσουν υπέρογκα ποσά σε αυτά, χρήματα τα οποία μπορεί να μην έχουν. Γνωρίζω τι μας περιμένει.
Μου είναι γνωστό ότι ήδη έτσι όπως έχετε δομήσει το λύκειο είναι αναγκαστικό για ένα παιδί προκειμένου να διεκδικήσει μία θέση στο πανεπιστήμιο να μπει σε έναν αγώνα δρόμου από την Β’ Λυκείου γεμάτο με κάθε λογής εμπόδια, βάζοντας στην άκρη ανάγκες και επιθυμίες στην πιο παραγωγική του ηλικία.
Με αυτό το νομοσχέδιο όμως, όχι μόνο δεν εξισώνονται οι διαφορές των μαθητών, αντίθετα μεγαλώνουν, καθώς τα παιδιά χωρίζονται σε αυτά που θα έχουν πρόσβαση σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα και σε αυτά που δεν θα έχουν. Όμως, ακόμα και τα παιδιά που θα έχουν την δυνατότητα αυτή, υπάρχει περίπτωση να μην πετύχουν λόγω της δυσκολίας των θεμάτων της τράπεζας. Έτσι, θα αυξηθεί και το άγχος και η πίεση προς εμάς τους μαθητές, καθώς θα πρέπει να αποδώσουμε τα μέγιστα από όσα μας έχουν ζητηθεί, ώστε να μην απογοητεύσουμε τους γονείς μας οι οποίοι θα δίνουν τα πάντα για την μόρφωση μας.
Ταυτόχρονα, απόρροια όλων αυτών θα είναι η μείωση των εισαχθέντων στα πανεπιστήμια. Οι μαθητές θα βρίσκονται σε διαρκή πίεση για άριστους βαθμούς, ενώ θα υπάρχει και συνεχής αξιολόγηση σε σχολεία χωρίς καθηγητές και υποδομές τα οποία θα βοηθούσαν στην ανταπόκριση των μαθητών. Έτσι, δημιουργείται μια παιδεία για λίγους μακριά από τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα.
Και αν λοιπόν κα. Υπουργέ δεν ενδιαφέρεστε για εμάς, τουλάχιστον σκεφτείτε την αδικία με την οποία έρχονται αντιμέτωποι οι γονείς και οι καθηγητές μας εξαιτίας σας. Κάθε μέρα ακούμε στις ειδήσεις για την νέα οικονομική κρίση που έρχεται και υποτίθεται ότι ‘’θα μοιραστούμε όλοι το βάρος της ισάξια’’. Πώς όμως γίνεται ισάξια η μοιρασιά όταν η οικογένεια μου και άνθρωποι που αγαπώ δεν ξέρουν αν αύριο, μεθαύριο θα έχουν την δουλειά τους; Πώς γίνεται ισάξια όταν το νομοσχέδιο που φέρνετε σε ψήφιση αντί να ενισχύει το δημόσιο και δωρεάν σχολείο, αναγκάζει τους γονείς μου να αναζητήσουν έναν χρόνο νωρίτερα ‘’οικονομικά πακέτα’’ για την τράπεζα θεμάτων που μας περιμένει; Πώς γίνεται να είναι ισάξια όταν την ώρα που είμαστε κλεισμένοι στα σπίτια μας για το καλό όλων, εσείς αποφασίζετε για εμάς χωρίς εμάς;
Εγώ, αλλά και οι συμμαθητές μου και πολλά άλλα παιδιά στην Ελλάδα δυσκολευόμαστε ήδη πολύ στο τωρινό εκπαιδευτικό σύστημα με τις συνεχόμενες και δύσκολες εξετάσεις. Αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι αύξηση των εξετάσεων με δυσκολότερα θέματα, αλλά αύξηση στις υποδομές και στο έμψυχο δυναμικό. Δηλαδή έχουμε άμεση ανάγκη για νέες τάξεις και εξοπλισμό και όχι εργαστήρια, πειράματα και μαθήματα με μηχανήματα 20 και 30 χρόνων. Αλλά αυτό που χρειαζόμαστε πάνω απ’ όλα είναι καθηγητές. Θέλουμε περισσότερους καθηγητές με διάθεση και όρεξη για δουλειά. Θέλουμε καθηγητές που θα μπορούν να είναι μόνιμα κοντά μας και δεν θα τρέχουν από σχολείο σε σχολείο και απ’ την μια περιοχή στην άλλη για να κάνουν μαθήματα.
