Σημαντικό εφόδιο έβαλαν στο οπλοστάσιό τους όσοι αντιπαλεύουν την απειλή που συνιστούν για τους ελληνικούς υγροτόπους δεκάδες παρανομίες στη χώρα. Η Ολομέλεια της διεθνούς Σύμβασης Ραμσάρ, οι εργασίες της οποίας έληξαν χθες στην Πούντα ντελ Έστε της Ουρουγουάης, ενέκρινε παμψηφεί και με επαίνους σχέδιο ψηφίσματος για την παγκόσμια προστασία των νησιωτικών υγροτόπων της Μεσογείου που υποβλήθηκε πέρυσι από τη Ελλάδα. Το σχέδιο ήταν προϊόν δεκαετούς συστηματικής εργασίας της WWF Ελλάς και αγαστής συνεργασίας της μη κυβερνητικής οργάνωσης με το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
«Σημειώθηκε πρόοδος για τους Μεσογειακούς υγροτόπους. Η Σύνοδος του Ραμσάρ που συνήλθε στην Πούντα ντελ Έστε της Ουρουγουάης, υιοθέτησε ψήφισμα που καλεί τα κράτη να καταγράψουν και να προστατεύσουν επειγόντως υγροτόπους στα νησιά της Μεσογείου. Εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες νησιωτικοί υγρότοποι παίζουν σημαντικό ρόλο για ανθρώπους και φύση, όμως δεν προστατεύονται επαρκώς. Με αυτό το ψήφισμα, μπορούμε να δουλέψουμε με κυβερνήσεις και οργανώσεις της κοινωνίας πολιτών, ώστε να διασφαλίσουμε αυτά τα πολύτιμα οικοσυστήματα προς όφελος των νησιωτών και της βιοποικιλότητας της περιοχής μας» τόνισε ο συντονιστής της Μεσογειακής Πρωτοβουλίας για τους Υγροτόπους, Ντέλμαρ Μπλάσκο.
Από το 2004, η WWF Ελλάς ξεκίνησε να καλύπτει το κενό άγνοιας των υγροτόπων στη χώρα και μετά από οργανωμένη πρωτογενή έρευνα απέγραψε την κατάσταση 806 υγροτόπων σε 75 ελληνικά νησιά. Η βάση «Υγροτόπιο νήσων» (http://www.oikoskopio.gr/ygrotopio/) είναι πλέον δημόσιο κτήμα. Η συντριπτική πλειονότητα αυτών των εξαιρετικά ευάλωτων συστημάτων δεν εντασσόταν σε κανένα προστατευτικό πλαίσιο, με αποτέλεσμα υγρότοποι να χάνονται σε μια νύχτα από αποξηραντικές παρεμβάσεις ή δόμηση.
Το 2011, ο νόμος 3937/2011 για τη βιοποικιλότητα συμπεριέλαβε σαφείς διατάξεις για την προστασία τους. Ακολούθως, τον Ιούνιο του 2012 υπογράφηκε προεδρικό διάταγμα με συγκεκριμένα μέτρα για την προστασία και οικολογική διαχείρισή τους, το οποίο έθεσε υπό τη σκέπη του νόμου 380 φυσικούς υγροτόπους σε 59 νησιά.
Με στόχο την ολοκλήρωση του καθεστώτος προστασίας, αλλά και για τη διεθνοποίηση της ανάγκης για προστασία, το 2011, η WWF Ελλάς ξεκίνησε συνεργασία με το ΥΠΕΚΑ για κατάθεση από την Ελλάδα σχεδίου ψηφίσματος στη Γραμματεία της Σύμβασης Ραμσάρ (η σύμβαση για τους Υγροβιότοπους Διεθνούς Σημασίας υπογράφηκε στις 2 Φεβρουαρίου 1971 στην περσική πόλη Ραμσάρ και άρχισε να ισχύει στις 21 Δεκεμβρίου του 1975. Η Ελλάδα έχει υπογράψει τη συγκεκριμένη σύμβαση και την επικύρωσε με το Ν.Δ.191/74). Μέσα από διαρκείς διαβουλεύσεις το ώριμο πλέον σχέδιο ψηφίσματος υποβλήθηκε προς ψήφιση στη 12η σύνοδο κρατών- μερών της Σύμβασης Ραμσάρ που ολοκληρώθηκε χθες στην Ουρουγουάη και το οποίο εγκρίθηκε.
Το ψήφισμα ξεκινά με την αναγνώριση ότι η λεκάνη της Μεσογείου είναι περιοχή παγκόσμιας σημασίας για τη βιοποικιλότητα, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στην πολυνησιωτικότητα και στο γεγονός ότι αποτελεί έναν από τους πλέον δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς του πλανήτη. Στη συνέχεια, καλεί τα κράτη – μέρη από τη Μεσόγειο σε θέσπιση καθεστώτος και ολοκληρωμένων στρατηγικών προστασίας για τους νησιωτικούς υγροτόπους, αντιμετωπίζοντας κατεπειγόντως τις σοβαρές ανθρωπογενείς πιέσεις και διασφαλίζοντας τη διατήρηση, τόσο της βιοποικιλότητας, όσο των υδρολογικών, πολιτιστικών και κοινωνικών τους αξιών.
«Το συγκεκριμένο ψήφισμα έτυχε ιδιαίτερα θετικής αποδοχής από όλες τις εθνικές αντιπροσωπείες και βελτίωσε κατά πολύ την εικόνα της Ελλάδας στο πλαίσιο της Σύμβασης Ραμσάρ, της οποίας κύριο μέλημα μέχρι και την προηγούμενη σύνοδο ήταν η αναφορά – συχνά ωραιοποίηση – για την κακή κατάσταση πολλών από τους 10 ελληνικούς υγροτόπους που προστατεύονται. Η υιοθέτηση του ψηφίσματος αποτελεί σημαντική εξέλιξη στην προστασία νησιωτικών υγροτόπων και ηθική αναγνώριση της σημαντικής δουλειάς πολλών ανθρώπων της οργάνωσης που συνέβαλαν στο να γίνει πραγματικότητα» δήλωσε ο Δημήτρης Καραβέλλας, Διευθυντής του WWF Ελλάς.
πηγή: e-typos
]]>
