To γρήγορο περπάτημα θα μπορούσε να σας προσθέσει 16 παραπάνω χρόνια ζωής, σύμφωνα με μία νέα μελέτη. Επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Λέστερ, ανακάλυψαν ένα σύνδεσμο ανάμεσα στο ρυθμό περπατήματος ενός ατόμου και το βαθμό στον οποίο γερνάει. Ειδικότερα, αν περπατάς γρήγορα μία ζωή, αυτό οδηγεί σε μεγαλύτερο τελομερές.
Το τελομερές είναι μια περιοχή του DNA, χωρίς μεγάλη πληροφοριακή αξία, που βρίσκεται στο τέλος του χρωμοσώματος και προστατεύει τη χρήσιμη γενετική πληροφορία από τη φθορά. Η πληροφορία που καθιστά το κύτταρο βιολογικά ενεργό βρίσκεται στο μεσομερές, το οποίο προστατεύεται από το τελομερές. Οι επιστήμονες τα μετρούν για να υπολογίσουν τη βιολογική ηλικία ενός ανθρώπου. Όσο μεγαλύτερα είναι, τόσο πιο νέος είναι κάποιος από πλευράς βιολογικής ηλικίας – που μπορεί να διαφέρει αρκετά από τη χρονολογική ηλικία (τα γενέθλιά σου).
*μη ξεχάσεις να κάνεις ένα Like στη σελίδα μας στο facebook juniorsclub.gr —>ΕΔΩ
Σε μία ανάλυση πάνω από 400.000 Βρετανών ενήλικων από την Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου, οι επιστήμονες εντόπισαν ότι το βάδισμα σε γρήγορο ρυθμό σε όλο τη διάρκεια της ζωής οδηγεί ένα άτομο στο να είναι 16 χρόνια νεότερος από πλευράς βιολογικής ηλικίας, από τη στιγμή που θα φτάσει τη μέση ηλικία. Επιπλέον, η ομάδα επιστημόνων βρήκε ότι το γρήγορο περπάτημα από μόνο του, ανεξάρτητα από το πόσο φυσική δραστηριότητα κάνει κάποιος, οδηγεί σε μεγαλύτερα τελομερή.
Το πιο γρήγορο περπάτημα μπορεί επίσης να αποτρέψει την ασθένεια
Οι ερευνητές εξηγούν ότι κάθε φορά που ένα κύτταρο διαιρείται, τα τελομερή γίνονται μικρότερα. Σε ένα ορισμένο σημείο, τα τελομερή γίνονται τόσο κοντά που το κύτταρο δεν διαιρείται πλέον. Αν και η σχέση μεταξύ του μήκους των τελομερών και της νόσου είναι ακόμα ασαφής, οι επιστήμονες λένε ότι η συσσώρευση γηρασμένων (ηλικιωμένων και ετοιμοθάνατων) κυττάρων συμβάλλει στην ανάπτυξη ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία και την αδυναμία.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει πώς το περπάτημα μπορεί να προσφέρει σωματικά, ψυχικά και κοινωνικά οφέλη. Ωστόσο, η ομάδα λέει ότι αυτή είναι η πρώτη φορά που οι επιστήμονες συνέκριναν την ταχύτητα του περπατήματος με γενετικά δεδομένα που συνδέονται με τη μακροζωία.
«Προηγούμενη έρευνα σχετικά με τις συσχετίσεις μεταξύ του ρυθμού βάδισης, της σωματικής δραστηριότητας και του μήκους των τελομερών έχει περιοριστεί από ασυνεπή ευρήματα και την έλλειψη δεδομένων υψηλής ποιότητας», λέει ο επικεφαλής συγγραφέας Δρ. Paddy Dempsey σε μια πανεπιστημιακή ανακοίνωση .
«Αυτή η έρευνα χρησιμοποιεί γενετικά δεδομένα για να παράσχει ισχυρότερα στοιχεία για την αιτιώδη σύνδεση μεταξύ του ταχύτερου βαδίσματος και του μεγαλύτερου μήκους των τελομερών . Τα δεδομένα από φορητές συσκευές παρακολούθησης δραστηριότητας που φοριούνται στον καρπό που χρησιμοποιούνται για τη μέτρηση της συνήθους σωματικής δραστηριότητας υποστήριξαν επίσης έναν ισχυρότερο ρόλο της έντασης της συνήθους δραστηριότητας (π.χ. ταχύτερο περπάτημα) σε σχέση με το μήκος των τελομερών», συνεχίζει ο λέκτορας και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Leicester.
«Αυτό υποδηλώνει ότι μέτρα όπως η συνήθως πιο αργή ταχύτητα περπατήματος είναι ένας απλός τρόπος εντοπισμού ατόμων που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο χρόνιας νόσου ή ανθυγιεινής γήρανσης και ότι η ένταση της δραστηριότητας μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη βελτιστοποίηση των παρεμβάσεων. Για παράδειγμα, εκτός από την αύξηση της συνολικής βάδισης, όσοι είναι σε θέση θα μπορούσαν να επιδιώξουν να αυξήσουν τον αριθμό των βημάτων που ολοκληρώθηκαν σε μια δεδομένη χρονική στιγμή (π.χ. περπατώντας πιο γρήγορα στη στάση του λεωφορείου). Ωστόσο, αυτό απαιτεί περαιτέρω έρευνα».
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Communications Biology.
Έρευνα: Ποια ένταση γυμναστικής κάνει τον εγκέφαλο χαρούμενο;
Πόση γυμναστική πρέπει να κάνετε για να μειώσετε την υπέρταση;
