Έχεις ακούσει για το barefoot walking; Αν όχι, συνέχισε το διάβασμα και θα μάθεις γιατί αν το εντάξεις με μέτρο στη ζωή σου, θα ωφελήσεις την υγεία σου.
«Μην περπατάς ξυπόλητη, σου λέω». Αυτή η πρόταση ακουγόταν κάθε καλοκαίρι στο εξοχικό σπίτι της γιαγιάς. Οι διακοπές, όμως, δεν ξεκινούν με κάλτσες στα πόδια. Ξεκινούν τη στιγμή που θα πετάξω τα παπούτσια (ή ακόμα και τις σαγιονάρες) σε μια γωνιά και το μόνο που θα νιώθω είναι η άμμος που μου ζεσταίνει τα πόδια. Ίσως επειδή η γιαγιά μεγάλωσε χωρίς παπούτσια, να μην μπορεί να καταλάβει γιατί επιλέγω να μην φοράω.
Αν το δεις ιστορικά, οι άνθρωποι περπατούσαμε ξυπόλητοι μέχρι σχετικά πρόσφατα. Τα πέλματά μας ήταν σε άμεση επαφή με τη γη. Πηγές αναφέρουν ότι τα πρώτα υποτυπώδη υποδήματα εμφανίστηκαν πριν από περίπου 30 χιλιάδες χρόνια και τα πρώτα παπούτσια με μαλακούς πάτους την περίοδο της Βιομηχανικής Επανάστασης.
Θα μπορούσε, λοιπόν, να πει κανείς ότι η… ξυποληταρία είναι μέρος της φύσης μας, κι ας περιορίζουμε τα πέλματά μας σε κάθε είδους παπούτσια, από αθλητικά μέχρι ψηλοτάκουνα. Δεν λέμε να μετατραπούμε όλοι σε οπαδούς του barefoot walking, δηλαδή της ανυπόδητης βάδισης, όπως ο Daniel Howell, βιολόγος και συγγραφέας του βιβλίου «The Barefoot Book: 50 Great Reasons to Kick Off Your Shoes», που είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ότι έχει ταξιδέψει στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη χωρίς να πάρει μαζί του παπούτσια. Καλό είναι, όμως, όταν μας δίνεται η ευκαιρία να αφήνουμε τα υποδήματά μας στην άκρη και να απολαμβάνουμε την επαφή με την άμμο (το χώμα ή το γρασίδι), γιατί το να περπατάμε ξυπόλητοι κρύβει οφέλη για την υγεία μας.
*μη ξεχάσεις να κάνεις ένα Like στη σελίδα μας στο facebook juniorsclub.gr —>ΕΔΩ
Είσαι σε επαφή με το περιβάλλον
Τι αίσθηση σου δημιουργεί η ζεστή άμμος; Πώς νιώθεις περπατώντας στο υγρό γρασίδι; Πού πρέπει να πατήσεις για να στηριχτείς καλά ή να μην τραυματιστείς; Ένα από τα οφέλη του barefoot walking είναι ότι αντιλαμβάνεσαι καλύτερα το περιβάλλον (άλλωστε, σε κάθε πέλμα υπάρχουν πάνω από 7.000 νευρικές απολήξεις) και δίνεις μεγαλύτερη προσοχή σε ό,τι υπάρχει γύρω σου.
Επιπλέον, η ανυπόδητη βάδιση σε φέρνει στην κυριολεξία σε άμεση επαφή με τη φύση, αφού καμιά χοντρή σόλα δεν μπαίνει ανάμεσα σε εσένα και τη γη. Έρευνες δείχνουν ότι ο σύγχρονος άνθρωπος έχει απομακρυνθεί από το φυσικό περιβάλλον, γεγονός που επιδρά αρνητικά στην υγεία και την ψυχολογία του. Όπως αναφέρει η έκθεση της οργάνωσης The Nature Conservancy, «οι ανθρώπινες κοινότητες χρειάζονται τη φύση για να θριαμβεύσουν».
Το ηλεκτρικό φόρτιο της γης
Το έδαφος έχει το δικό του ηλεκτρικό φορτίο και ανασκόπηση μελετών που δημοσιεύτηκε στο Journal of Environmental and Public Health καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η άμεση σύνδεση με αυτό ωφελεί με πολλαπλούς τρόπους την υγεία μας. Για παράδειγμα, βελτιώνει τον ύπνο, μειώνει την ένταση του πόνου και περιορίζει το στρες. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι πατώντας με γυμνά πόδια στη γη επιτρέπουμε στα ελεύθερα ηλεκτρόνια του εδάφους να περάσουν στο σώμα μας. Στη συνέχεια, αυτά τα αρνητικά φορτισμένα σωματίδια εξουδετερώνουν τις ελεύθερες ρίζες, οι οποίες εμπλέκονται σε μια σειρά παθοφυσιολογικών καταστάσεων, όπως ο σχηματισμός της αθηρωματικής πλάκας, οι χρόνιες φλεγμονώδεις παθήσεις, οι ασθένειες Πάρκινσον και Αλτσχάιμερ.
Barefoot walking για δυνατό μυοσκελετικό
Η αδιάκοπη χρήση παπουτσιών φαίνεται να επηρεάζει τη δομή των πελμάτων μας και να αλλάζει τη μηχανική της στάσης και της βάδισης. Η λειτουργία των πελμάτων είναι ιδιαίτερα εξειδικευμένη, γι’ αυτό και οι παραπάνω αλλαγές μπορούν να επηρεάσουν τη λειτουργικότητά τους, αναφέρει ανασκόπηση ερευνών στο περιοδικό Gait & Posture. «Μια πληροφορία με ιδιαίτερο ενδιαφέρον που πηγάζει από τη συγκεκριμένη ανασκόπηση είναι η μειωμένη ύψιστη δύναμη δράσης-αντίδρασης, καθώς και η μειωμένη ύψιστη πίεση σε ανυπόδυτες συνθήκες συγκριτικά με όταν φοράμε παπούτσια. Αυτό σημαίνει, με απλά λόγια, ότι το πόδι μας θα πιεστεί λιγότερο όταν περπατάμε ξυπόλητοι, άρα θα υποστεί και λιγότερη καταπόνηση», λέει ο Λευτέρης Βογιατζόγλου, ποδίατρος-ποδολόγος.
«Το υπόδημα ενδέχεται, λοιπόν, να επηρεάσει και να περιορίσει αυτή τη διαδικασία. Παράλληλα, έχει παρατηρηθεί πως πληθυσμοί που δεν φοράνε συστηματικά παπούτσια έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν την παραμόρφωση της πλατυποδίας. Το φαινόμενο αυτό έγκειται στο ότι η ποδική καμάρα γίνεται πιο “σκληρή” και άρα πιο δυνατή όταν περπατάμε ξυπόλητοι», συμπληρώνει ο κ. Βογιατζόγλου.
Μπορεί να απολαμβάνουμε την άνεση που προσφέρουν να παπούτσια, ωστόσο η άνεση αυτή έρχεται με κάποιο κόστος: Δεν επιτρέπει στους μύες των πελμάτων να είναι τόσο ευλύγιστοι και δυνατοί όσο ήταν στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν μας. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους για την κακή στάση σώματος, μιας και άλλοι μύες καλούνται να εκτελέσουν τη δουλειά για την οποία έχουν σχεδιαστεί τα πέλματα.
ΤΟ ΠΟΔΙ ΜΑΣ ΠΙΕΖΕΤΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΟΤΑΝ ΠΕΡΠΑΤΑΜΕ ΞΥΠΟΛΗΤΟΙ, ΑΡΑ ΔΕΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΚΑΤΑΠΟΝΗΣΗ.
Ωστόσο, η ζημιά είναι αναστρέψιμη. Μελέτη διαπίστωσε ότι το μέγεθος και η δύναμη των μυών των πελμάτων αυξήθηκε μετά από οκτώ εβδομάδες περπατήματος με τα λεγόμενα «μινιμαλιστικά παπούτσια» (barefoot shoes, minimalist shoes). Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Journal of Foot and Ankle Research, πρόκειται για «υποδήματα τα οποία παρεμβαίνουν ελάχιστα στη φυσική κίνηση του ποδιού, χάρη στην υψηλή ελαστικότητά τους, τη χαμηλή καμάρα από τη φτέρνα έως τα δάχτυλα, το βάρος τους και το ύψος της σόλας, καθώς και την έλλειψη μηχανισμών ελέγχου της κίνησης και σταθερότητας». Αφήνοντας το πέλμα όσο γίνεται πιο κοντά στη φυσική του κατάσταση, οι μυς του πέλματος αναγκάζονται να «δουλέψουν» περισσότερο.
«Περπατώντας χωρίς παπούτσια δυναμώνουν οι ενδογενείς μυς του ποδιού, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η αντοχή και η δύναμή τους και να έχουμε περισσότερη συνδεσμική σταθερότητα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, αν αναλογιστούμε ότι τα πόδια μας σηκώνουν όλο μας το βάρος και επιπλέον δέχονται τη δύναμη της ροπής που αναπτύσσεται όταν περπατάμε ή τρέχουμε.
Επίσης, η ανατομική παραμόρφωση του βλαισού μεγάλου δακτύλου (κότσι) είναι πολύ πιο σπάνια σε ανυπόδητους πληθυσμούς. Το κότσι έχει ως βασικό αιτιολογικό παράγοντα το γυναικεία υπόδημα», λέει ο Αθανάσιος Μπαδέκας, Ορθοπεδικός Χειρουργός.
«Η ανυπόδητη βάδιση συμβάλλει, επίσης, στην καλύτερη κυκλοφορία του αίματος. Στην ουσία, βελτιώνει την φλεβική επαναφορά και την καρδιακή λειτουργία. Περιορίζει μάλιστα την εμφάνιση κράμπας, καθώς λειτουργούν καλύτερα οι γαστροκνήμιοι και οι μηριαίοι μυς», συμπληρώνει.
Τι να έχεις υπόψη για το barefoot walking
Αν αποφασίσεις να μιμηθείς για λίγο τα παιδιά, που από νωρίς δείχνουν την αγάπη τους στο ξυπόλητο παιχνίδι, έχε υπόψη σου ότι η απόλαυση αυτή δεν είναι για όλους και για όλα τα μέρη.
- Απόφυγε τα σκληρά πατώματα, όπως τα πλακάκια και το πεζοδρόμιο.
- Φρόντισε να ελέγξεις προσεκτικά τον περιβάλλοντα χώρο, ώστε να ελαχιστοποιήσεις τις πιθανότητες τραυματισμού.
- Υπάρχουν ομάδες ανθρώπων για τις οποίες η σύσταση της ανυπόδητης βάδισης κρίνεται τελείως ακατάλληλη ως και επικίνδυνη. «Άτομα με παραμορφώσεις, εμβιομηχανικές δυσλειτουργίες και δομικές ανωμαλίες (π.χ. τενοντίτιδα αχίλλειου, πτώση μεταταρσίων κεφαλών κ.λπ.), που χρήζουν ορθωτικής υποστήριξης, είναι υποχρεωμένα να φορούν παπούτσια. Το ίδιο και οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη, που συνοδεύεται από περιφερική νευροπάθεια, καθώς δεν έχουν την προστατευτική αίσθηση του πόνου και αυτό θέτει σε σοβαρό κίνδυνο τα πόδια τους», καταλήγει ο κ. Βογιατζόγλου.
https://www.juniorsclub.gr/3-logoi-poy-to-prosopo-sas-mporei-na-fainetai-prismeno-to-proi/
