της δημοσιογράφου Ελένης Βασιλοπούλου @elena_juniorsclub
Είχα την τιμή και τη χαρά, να τη γνωρίσω προσωπικά. Η κα Βάσω Μεντζελοπούλου, υπήρξε μια γυναίκα πρότυπο για εμάς τις νεότερες αλλά και τις επόμενες γενιές που θα ακολουθήσουν. Γενναιόδωρη στα θετικά της σχόλια, αλλά και ειλικρινής, μου είχε δώσει συμβουλές ανεκτίμητης αξίας, στα πρώτα μου βήματα ως δημοσιογράφος, τότε παρουσιάστρια σε καθημερινή ενημερωτική εκπομπή.
Ο Οργανισμός Safety Project θα τιμήσει τη μνήμη της κας Μεντζελοπούλου, στο Φεστιβάλ “Γίνε Δότης Μυελού των Οστών” την Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου, στο Φάρο της Πάτρας.
Η κα Βάσω Μεντζελοπούλου, ήξερε πάντα τη θέση της ανάμεσα στην πόλη των Πατρών. Στεκόταν με υποδειγματική υπερηφάνεια ανάμεσα στον ανδροκρατούμενο πληθυσμό από τα πρώτα χρόνια της, ούσα νέα και δυναμική γυναίκα, ενώ δε δίσταζε να έχει πολιτική άποψη και πολιτική σφραγίδα, εφόσον υπήρξε στη μεταπολίτευση από τα πρώτα μέλη του κόμματος και συνιδρυτής του Τμήματος Γυναικών του οποίου επί πολλά χρόνια ήταν πρόεδρος.
Γαλαντόμα και με περίσσεια αγάπη, η οδοντίατρος κα Βάσω, μετά από τρία χρόνια εξάσκησης του επαγγέλματος της, αποφασίζει να δημιουργήσει οικογένεια. Παντρεύεται τον επιτυχημένο ξενοδόχο κο Θεόδωρο Μετζελόπουλο και αφοσιώνεται στις επιχειρήσεις, στον τουρισμό και στα παιδιά της.
Παράλληλα, η πολιτική πορεία την πείσμωσε απέναντι στις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας και ενδυνάμωσε το πάθος της προσφοράς και της αλληλεγγύης για το συνάνθρωπο μας! Ούσα Δημοτική Σύμβουλος επί δημαρχίας Αννίνου, άφησε κι εκεί, ανεξίτηλη τη σφραγίδα της! Υπήρξε επίσης, στέλεχος της Νομαρχιακής Επιτροπής Λαϊκής Επιμόρφωσης. Ήταν ιδρυτικό μέλος του Σοροπτιμιστικού Ομίλου Πατρών, ενώ διετέλεσε πρόεδρος και μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας, παράρτημα Πάτρας.
Το φιλανθρωπικό της έργο όμως ήταν τεράστιο! Ως εκπρόσωπος του Ιδρύματος «Ανδρέας Μεντζελόπουλος», έχει χορηγήσει πλέον των 700 υποτροφιών (8 εκατ. Ευρώ) σε άπορους φοιτητές, για μάστερ, διδακτορικά, μετεκπαίδευση στην Αμερική, τον Καναδά κ.ά.
Ενεργή μέχρι την τελευταία της πνοή, άφησε πίσω συνεχιστές του έργου της και των επιχειρήσεων, τα παιδιά και τα εγγόνια της! Οι γιοί της, Αλέξης και Ηλίας Μεντζελόπουλος έχουν αναλάβει τη διοίκηση του Ξενοδοχείο Αστήρ στην Πάτρα.
Στη συνέντευξη που ακολουθεί, ο κος Μεντζελόπουλος Ηλίας, μας μιλάει για τη μητέρα, τη γυναίκα πρότυπο, αποκαλύπτοντας κι εκείνος την αδυναμία του σε εκείνη.
Βάσω Μεντζελοπούλου: Η αρχόντισσα της Πάτρας που άφησε παρακαταθήκη
το έργο της, στις επόμενες γενιές
J.C.:Η μητέρα σας, ήταν μια σπουδαία γυναίκα, με έναν υποδειγματικό βίο. Ποιές είναι οι βασικές αξίες που σας δίδαξε και που μέχρι τώρα πορεύεστε με αυτές;
Η.Μ.: Η μητέρα μου ήταν ένα ακέραιος άνθρωπος, γενναιόδωρος και δοτικός. Και μας μεγάλωσε, εμένα και τον αδερφό μου, διδάσκοντάς μας τον σεβασμό προς όλους ανεξαρέτως, την αγάπη και την υπομονή. Μας έμαθε να αποφασίζουμε με σύνεση και υπευθυνότητα, να είμαστε ειλικρινείς και δίκαιοι, και να δείχνουμε εμπιστοσύνη σε όλες τις σχέσεις μας, προσωπικές και επαγγελματικές. Με αυτά ως εφόδιο πορευτήκαμε στη ζωή και, με τη σειρά μας, παλέψαμε να τα διδάξουμε και στα παιδιά μας. Και αυτό, θεωρώ, είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά της.
J.C.: Πόσο συχνά επικαλείστε τον τρόπο που ενεργούσε σε όλους τους τομείς της ζωής της;
Η.Μ.: Πάντα θαύμαζα τον τρόπο που αντιλαμβανόταν τα πράγματα και ενεργούσε. Ήταν ιδιαίτερα οξυδερκής. Αποτελούσε πρότυπο για όλη την οικογένειά μας, και για μένα προσωπικά, καθώς, δεν σας κρύβω, της είχα ιδιαίτερη αδυναμία. Φυσικά, δε συμφωνούσαμε σε όλα, αλλά θεωρώ ότι έχω επηρεαστεί βαθύτατα από αυτήν.
J.C.: Λένε ότι οι σπουδαίοι άνθρωποι δεν πεθαίνουν ποτέ. Κυριαρχεί το πνεύμα τους. Εσείς έχετε αυτή την αίσθηση;
Η.Μ.: Όντως, το πνεύμα των σπουδαίων ανθρώπων δεν πιστεύω ότι χάνεται. Και η μητέρα μου ήταν ένας πραγματικά σπουδαίος άνθρωπος. Οι διδαχές και το παράδειγμά της, θα μας συντροφεύουν για την υπόλοιπη ζωή μας.
J.C.:Η στόφα αυτών των γυναικών, υπάρχει στις νεότερες γυναίκες;
Η.Μ.: Σε μια εποχή που η θέση των γυναικών, και μάλιστα αυτών με άποψη, έντονη προσωπικότητα και ιδιαίτερο δυναμισμό, ήταν πραγματικά δύσκολη, η μητέρα μου κατάφερε να σταθεί και να «περάσει» το λόγο της με μεγάλη επιτυχία. Συνέδραμε ουσιαστικά, βάζοντας και αυτή το λιθαράκι της, στη βελτίωση της θέσης των γυναικών, άνοιξε το δρόμο για τις επόμενες γενιές.
Παρότι τα πράγματα στις μέρες μας είναι λίγο πιο εύκολα, χαίρομαι ιδιαίτερα όταν γνωρίζω νέες γυναίκες με το ίδιο πάθος και δύναμη, άξιες να συνεχίσουν τους αγώνες των παλιότερων για μια καλύτερη και πιο δίκαιη κοινωνία.
