από την Ιωάννα Τσάκωνα, Ψυχολόγο – Αξιωματικό ΕΛ.Α.Σ – συγγραφέας παιδικών βιβλίων
Γιατί υπάρχουν τόσα περιστατικά βίας ανάμεσα στα παιδιά;
Δυστυχώς, αυτό το οποίο βλέπουμε να επικρατεί είναι μια συναισθηματική αγραμματοσύνη. Η βία και τα παράγωγά της, είναι τα μέσα με τα οποία τα παιδιά μας τροφοδοτούνται από πολύ νωρίς. Αν κάτι απαιτείται, λοιπόν, αυτό είναι ξεκάθαρα η ουσιαστική συναισθηματική παιδεία! Έχουμε μπροστά μας, ως γονείς, δάσκαλοι, ως κοινωνία μια μονάχα επιλογή.
Να παραιτηθούμε μέσα στον πανικό και το άγχος και να παραλύσουμε από τον φόβο εξαιτίας όλων όσων παρακολουθούμε να συμβαίνουν σχεδόν καθημερινά ή να αδράξουμε το απαιτούμενο θάρρος/κουράγιο/πείσμα προκειμένου να διατηρήσουμε την ευαισθησία και την υπευθυνότητά μας. Με άλλα λόγια την ΑΝΘΡΩΠΙΑ μας, που δεν είναι αυτονόητη και δεδομένη για όλους.
Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς;
*Πρώτο “συστατικό” είναι η αυτο-επίγνωση και η ενσυναίσθηση. Αυτοεπίγνωση σημαίνει να αρχίσω να παρατηρώ τον εαυτό μου, να αναγνωρίζω τα συναισθήματά μου και να κατανοώ την σχέση μεταξύ των σκέψεων, των συναισθημάτων και εντέλει των συμπεριφορών. Μην υποτιμάμε την σπουδαιότητα αυτού του πρώτου βήματος.
Εάν επιτευχθεί αυτή η συνειδητοποίηση, το 50% του όποιου προβλήματος έχει ήδη επιλυθεί!
Ενσυναίσθηση σημαίνει να μπορώ να μπαίνω στη θέση των άλλων και να σέβομαι το γεγονός ότι ο κάθε άνθρωπος νιώθει διαφορετικά για κάποια πράγματα.
*Το δεύτερο συστατικό είναι η αυτοαποδοχή – να νιώθω δηλαδή περήφανος/η και να βλέπω τον εαυτό μου μέσα από ένα θετικό πρίσμα, αναγνωρίζοντας τόσο τα δυνατά όσο και τα αδύνατα σημεία μου, αγκαλιάζοντας τα όλα ανεξαιρέτως!
*Το τρίτο συστατικό είναι η επίλυση συγκρούσεων – να μάθω δηλαδή τρόπους για να λύνω διαφωνίες, που μπορεί να προκύψουν με άλλα παιδιά, με τους γονείς, με τους δασκάλους, χωρίς επιθετικότητα και βία. Να καταλάβω πολύ απλά μα ουσιαστικά πως η διεκδικητική συμπεριφορά δεν έχει καμία σχέση ούτε με την επιθετική ούτε με την παθητική.
*Το τέταρτο και τελευταίο συστατικό, φυσικά, είναι η επικοινωνία – να είμαι καλός ομιλητής αλλά και καλός ακροατής, κάτι το οποίο όσο απλό και αν διαβάζεται, δεν είναι! Υπάρχουν τεχνικές, ευτυχώς, που μέσα από έξυπνα παιχνίδια ρόλων, μπορούν να βοηθήσουν προς την ενίσχυση των παραπάνω δεξιοτήτων. Όλα τα παραπάνω, ωστόσο, χρειάζονται χρόνο, οργάνωση, συνεργασία, επιμονή και υπομονή!
Τι μπορούμε να πούμε στα παιδιά για να νικήσουμε τη φο-βία άμεσα;
1. Μη ντρέπεσαι για αυτό που συμβαίνει.
2. Μίλησε στους γονείς ή στο δάσκαλό σου. Δεν είναι κάρφωμα αυτό!
3. Να είσαι σίγουρος/η ότι οι γονείς ή ο δάσκαλός σου σε νοιάζονται, σε καταλαβαίνουν και θα κάνουν τα πάντα για να σε βοηθήσουν.
4. Όταν σε προσβάλλουν, μην “τσιμπήσεις”! Βρες τη δύναμη και πες δυνατά : ”παράτα με, άσε με ήσυχο/η” και απομακρύνσου με ψηλά το κεφάλι!
5. Να είσαι πάντα με παιδιά που σε αγαπούν και σε αποδέχονται γι αυτό ακριβώς που
είσαι. Δε χρειάζεται να μένεις μόνος/η, η αυτοαπομόνωση δε βοηθά!
Αν θέλουμε να σταματήσουν οι κτηνωδίες, πρέπει να καταλάβουμε πως εμείς που μένουμε πίσω, έχουμε ευθύνη!!! Έχουμε υποχρέωση να κάνουμε κάτι! Έχουμε μερίδιο ευθύνης για τον κόσμο που ζούμε!
Όχι άλλη ανοχή στους ψευτονταήδες!
Όχι άλλο “δε βαριέσαι”!
Όχι άλλα στραβά μάτια!
Όχι άλλη συγκάλυψη!
Όχι άλλο “συνεχίζω το δρόμο μου” για να μη μπλέξω!
Όχι άλλη συνομωσία σιωπής!
Μέσω της Γραμμής SOS 1056
παιδιά, έφηβοι και γονείς βρίσκουν ΑΜΕΣΑ ανθρώπους να τους ακούσουν και να δράσουν
*Θέλεις να ενημερώνεσαι άμεσα και έγκυρα; Να λαμβάνεις μέρος σε μεγάλους διαγωνισμούς;;; Κάνε LIKE στη σελίδα μας στο Facebook (Juniorsclub.gr) —–> ΕΔΩ
Η συνέντευξη στην Ελένη Βασιλοπούλου, δημοσιεύθηκε και στην Εφημερίδα ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ στη στήλη τη, σε συνεργασία με το www.juniorsclub.gr, όπου παρουσιάζονται κάθε Κυριακή, θέματα για παιδιά, εφήβους και γονείς. Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μας, για κάποιο θέμα ή κάποια συνέντευξη, στείλτε μήνυμα στο email: info@juniorsclub.gr
Ιωάννα Τσάκωνα: Οδηγός απόδρασης από μια βίαιη ή κακοποιητική σχέση!
