της δημοσιογράφου Ελένης Βασιλοπούλου @elena_juniorsclub
Έχετε νιώσει αγάπη για κάποιον άνθρωπο που γνωρίζετε ελάχιστα; Εγώ, αγάπησα την Έλσα, από την πρώτη στιγμή!
Όταν έμαθα ότι μια γυναίκα, μια μητέρα, θα δώσει ζωή στο παιδί μας, αμέσως θέλησα να τη γνωρίσω, να την αγκαλιάσω, να την τιμήσω για τη γενναιοδωρία και τη μεγαλοψυχία της!
Ένα παιδί σώθηκε από μια άλλη μητέρα!
Η Έλσα, είναι αδελφή μας, είναι οικογένεια μας, είναι η αφορμή να γίνουμε όλοι καλύτεροι άνθρωποι! Μετά από 3 χρόνια, ζήτησα να κάνουμε αυτή τη συνέντευξη και επεδίωξα να τη δημοσιεύσω σήμερα, παραμονή Πρωτοχρονιάς, για να ζητήσω από τους αναγνώστες μας, όσους διαβάσουν αυτή τη συνέντευξη, να πράξουν ανάλογα, να κάνουν δώρα ανεκτίμητης αξίας όπως η αιμοδοσία, να δώσουν αιμοπετάλια και το πιο σημαντικό, να γίνουν εθελοντές δότες μυελού των οστών.
Η διαδικασία πλέον είναι απλή. Σαλιώνεις μια μπατονέτα και γίνεσαι Εθελοντής Δότης Μυελού των Οστών. Αν ποτέ είσαι συμβατή/ος με ένα παιδί, με έναν συνάνθρωπο τότε θα κληθείς να δώσεις αίμα και με τη συλλογή των αιμοποιητικών κυττάρων θα γίνει μετά η Μεταμόσχευση Μυελού των Οστών.
Γίνε Εθελοντής Δότης Μυελού των Οστών: ΕΔΩ
Συνέντευξη με την Έλσα Ιωάννου, Εθελόντρια Δότρια Μυελού των Οστών
j.c.: Πώς έγινες δότρια μυελού των οστών;
Ε.Ι.: Αυτή η στιγμή!!! Αυτή τη στιγμή δεν θα την ξεχάσω ΠΟΤΕ! Πιστεύω ότι κάποιος με έστειλε τη σωστή ώρα, στο σωστό σημείο.
Ήταν το 2017! Βρέθηκα με τα παιδιά μου, ένα 4χρόνο τότε και ένα 2χρονό, στην Ανθοκομική Έκθεση στην Κηφισιά. Περίμενα ένα φιλικό ζευγάρι και θα πηγαίναμε να συναντήσουμε τον σύζυγό μου που δούλευε σε εστιατόριο. Καθώς έκανα βόλτα στην έκθεση, γατί οι φίλοι είχαν καθυστερήσει, είδα από μακριά ένα stand «ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑ». Πλησίασα και διαπίστωσα ότι περίμεναν πολλοί να γίνουν εθελοντές, η ουρά ήταν μεγάλη!
Είχα αποφασίσει πως εκείνη την μέρα θα γινόμουν ΔΟΤΗΣ ΜΥΕΛΟΥ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ!
Την εποχή εκείνη, ένα πολύ σημαντικό άτομο στην ζωή μου, ταλαιπωρούταν από λευχαιμία (αργότερα τον χάσαμε δυστυχώς), εμφανώς επηρεασμένη από το γεγονός παρέμεινα στην ουρά. Τα μωρά, (όπως κάθε μωρό) ήταν ανήσυχα με την στασιμότητα, εγώ όμως είχα αποφασίσει πως εκείνη την μέρα θα γινόμουν ΔΟΤΗΣ ΜΥΕΛΟΥ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ!
Αργότερα κατάλαβα πως εκείνη την ημέρα, είχα αποφασίσει πως θα έσωζα μια ΖΩΗ και όχι πως απλώς, θα γινόμουν δότρια.
Στάθηκα στην ουρά και όταν ήρθε η σειρά μου, με μια μπατονέτα, ένα κορίτσι σύλλεξε λίγο σάλιο από το στόμα μου. Έπειτα, συμπλήρωσα μια εμπιστευτική φόρμα με τα στοιχεία επικοινωνίας μου και έφυγα.
Η αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι από εμάς, θέλουμε πολύ να γίνουμε εθελοντές, αλλά η καθημερινότητα μας και οι υποχρεώσεις, μας καθυστερούν.
Το “ΝΑΙ” ήθελα να το ουρλιάξω…
j.c.: Πώς αντέδρασες όταν έμαθες ότι είσαι συμβατή με ένα μωρό;
Ε.Ι.: Ήταν ένα μεσημέρι, (Απρίλιος αν θυμάμαι καλά του 2021) μόλις είχα γυρίσει από την εργασία μου, όταν με κάλεσε η Ιωάννα, από το ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ.
Έκανε επιβεβαίωση στοιχείων, ούτε καν είχα φανταστεί τι συνέβαινε, “Κυρία Ιωάννου, το 2017 είχατε γίνει ΔΟΤΗΣ ΜΥΕΛΟΥ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ” εκείνη τη στιγμή έκλεισα τα μάτια μου και ήρθε η στιγμή που σας περιέγραψα παραπάνω! Εκείνη τη στιγμή που δε θα ξεχάσω ΠΟΤΕ!!! Που στάθηκα σε εκείνη την ουρά και κανείς ή τίποτα δε θα μπορούσε να με βγάλει από αυτή.
…Μου κόπηκαν τα πόδια, μου κόπηκε η ανάσα, έχασα τον χρόνο. “Κυρία Ιωάννου, έχετε βγει συμβατή με έναν ασθενή που νοσεί από λευχαιμία και μάλιστα έχετε συμβατότητα 100%.” Τρελάθηκα, δεν είχα λόγια!!!!
“Ενδιαφέρεστε κυρία Ιωάννου να βοηθήσετε;;”
Το “ΝΑΙ”, ήθελα να το ουρλιάξω, δεν περιγραφόταν πόσο πολύ ήθελα να βοηθήσω, πόσο ξεχωριστή αισθανόμουν. Από Κάποιον…, επιλέχθηκα να βγάλω εις πέρας αυτόν το ιερό σκοπό!
Ζήτησα να μάθω κάποια στοιχεία, (Είναι άντρας ή γυναίκα;) και τότε η Ιωάννα, μου είπε πως ήταν ένα μωρό 6 μηνών. Καταλαβαίνετε πως η συζήτηση δεν μπορούσε να συνεχιστεί από το τηλέφωνο, έκλαιγα πλέον με λυγμούς, δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη. Η Ιωάννα, κατάλαβε πόσο συγκινημένη ήμουν και έτσι κλείσαμε ραντεβού από κοντά.
Τα διηγούμαι τώρα και δεν πιστεύω ακόμα, πως έχω ζήσει αυτές τις ιερές στιγμές!
Η δύναμη μου είναι η οικογένεια μου!
j.c.:Τα παιδιά σου, όλη η οικογένεια σου, πώς αντέδρασε;
Ε.Ι.: Στην αρχή σου φαίνεται απίστευτο! Σε όλους φάνηκε απίστευτο, αλλά ήταν αλήθεια!
Τα παιδιά σε αυτή την ηλικία απλά λαμβάνουν τα vibes, καταλάβαιναν πως κάτι σημαντικό θα έκανε η μαμά τους.
Ο άντρας μου, ήταν ο μεγάλος υποστηρικτής μου όπως είναι πάντα στην ζωή μου. Η δύναμη μου είναι η οικογένεια μου!
Ο μπαμπάκας μου, που με έκανε αυτή που είμαι μέχρι σήμερα, ο άντρας μου, τα παιδιά μου, αλλά πολύ βασικό ρόλο στην ζωή μου παίζει η αδερφή μου και η οικογένεια της, τα ανίψια μου είναι μεγαλύτερα από τα παιδιά μου και προσπαθώ να είμαι πάντα δίπλα τους. (Πρώτη φορά μιλάω δημόσια και θα το εκμεταλλευτώ χαχαχαχα)
«Σας αγαπώ πολύ Κοσμά και Μάριε» μαθαίνω μέσα από εσάς, είστε μεγάλοι σύμβουλοι στην ζωή μου.
Από τη διαδικασία στη Μεταμόσχευση
j.c.: Πώς έγινε η διαδικασία;
Ε.Ι.: Ήρθε η μέρα λοιπόν, που θα πήγαινα στο ραντεβού με το ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ. Εκεί συνάντησα για πρώτη φορά την Πηνελόπη, η οποία μου εξήγησε τα πάντα.
Μου είπε πως θα ξεκινήσουμε με μια σειρά εξετάσεων, ώστε να δούμε αν είμαι απολύτως υγιής. Τα συναισθήματα μετατράπηκαν σε αγωνία και μπήκε μέσα μου (και το αν;;;) κι αν κάτι έχω κάτι και δεν μπορέσω να βοηθήσω;;; Αν κάτι πάει στραβά;;; Αν δεν μπορέσω;;;
Η Πηνελόπη με την ηρεμία της, μου εξήγησε και με καθησύχασε πως όλα θα πάνε καλά! Με ενημέρωσε πως το μόνο που μπορώ να γνωρίζω για τον ασθενή είναι ότι είναι ένα κοριτσάκι από την Ελλάδα, 8 μηνών τότε, ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ και ότι θα μπορούσα να τη γνωρίσω 2 χρόνια μετά την μεταμόσχευση και εφόσον τα πράγματα θα πήγαιναν καλά.
Μου εξήγησε πως δεν γίνεται να γνωριστεί δότης και ασθενής νωρίτερα, για πολλούς και διάφορους λόγους και μου έγινε εντελώς κατανοητό, (η μοίρα μου επιφύλασσέ όμως άλλα παιχνίδια).
Μετά μπήκαμε στην επεξήγηση πως γίνεται η λήψη. Υπάρχουν δυο τρόποι λήψης κυττάρων. Ο πρώτος τρόπος είναι σαν να δίνεις αίμα: Η όλη διαδικασία λήψης του αιματικού μοσχεύματος γίνεται από τις φλέβες, ομοιάζει με την αιμοπετάλιο-αφαίρεση και διαρκεί 3-4 περίπου ώρες, χωρίς να απαιτείται νοσηλεία του δότη.
Ο δεύτερος τρόπος είναι με ολική αναισθησία από τα αρχέγονα κύτταρα: Μέσω τον αρχέγονων κυττάρων γίνεται η λήψη. Για τη λήψη του μυελού γίνεται αναρρόφηση μυελού από τα οστά της λεκάνης του δότη και αυτό απαιτεί την βοήθεια αναισθησιολόγου και χειρουργικής αίθουσας.
Σε αυτό το σημείο μου ανέφερε πως για την Άννα (ούτε καν ήξερα το όνομα της τότε) ίσως προταθεί να γίνει η λήψη μέσω αρχέγονων κυττάρων λόγω ηλικίας.
Μου έγινε απολύτως κατανοητό πως κανείς δεν σε αναγκάζει για τον δεύτερο τρόπο, κάποιες φορές λόγω ηλικίας προτείνεται από τον γιατρό αλλά δεν είναι απαραίτητο να το κάνεις.
Φυσικά δεν το σκέφτηκα στιγμή, είπα ότι θα κάνω ότι είναι καλύτερο για το μωρό…για το μωράκι μου!!!!
Έτσι ξεκίνησαν τους επόμενους μήνες οι εξετάσεις και όλα πήγαιναν ρολόι. Η Πηνελόπη πάντα στο πλάι μου, στις εξετάσεις με έκανε να αισθάνομαι σιγουριά, να τονίσω πως βρισκόμασταν επί εποχής COVID.
Τελείωσα όλες τις εξετάσεις μου, ήταν όλα καλά και με ενημέρωσαν πως όταν και το μωρό θα είναι έτοιμο, θα γινόταν η μεταμόσχευση.
Θα γινόταν από τα αρχέγονα κύτταρα!
Η αγωνία μου τεράστια…
20/07/2021 έδωσα το μόσχευμα και 21/07/2021 θα το έπαιρνε το κορίτσι μου! Ήταν πραγματικά μια διαδικασία ρουτίνας μπήκα Δευτέρα, Τρίτη έκανα την λήψη και Τετάρτη ήμουν στο σπίτι μου.
Όταν τελείωσε η διαδικασία, ήρθε να με επισκεφτεί η Πηνελόπη και μου έδωσε ένα γράμμα από την οικογένεια.
Με ευχαριστούσαν που έσωσα το κορίτσι τους. Δεν μπορούσα καν να φανταστώ τι περνούσαν αυτοί οι γονείς.
Η πρώτη επαφή με την οικογένεια!
j.c.: Τι αισθήματα είχες όταν μίλησες με την οικογένεια;
Ε.Ι.: Όταν ήμουν στο νοσοκομείο, με πήρε μια καρδιακή μου φίλη τηλέφωνο. Μέσα σε όλα που συζητούσαμε μου λέει. “Ρε Έλσα, έχω μια φίλη στο FACEBOOK, που μιλάμε πολύ για επαγγελματικά, ανεβάζει κι αυτή στο FACEBOOK πως νοσεί η ανιψιά της από λευχαιμία…”
Η αλήθεια είναι πως δεν έδωσα σημασία, δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο μικρός είναι ο κόσμος.
Μετά από μια βδομάδα της μεταμόσχευσης, με αυτή τη φίλη, την Γεωργία και τις οικογένειες μας, πήγαμε διακοπές. Όπως καθόμασταν στην παραλία μου λέει και ξεκινά ένας διάλογος:
“-Έλσα θα σκάσω, το σκέφτομαι συνέχεια
– Τι έγινε ρε Γεωργία;
– Έλσα, η Ελένη η κοπέλα που σου έλεγα από το FACEBOOK, ανέβασε αυτό, και μου δείχνει ένα post όπου ευχαριστούσε την κοπέλα που έδωσε μόσχευμα, για να σωθεί η ανιψιά της, ένα μωράκι 11 μηνών τότε.”
Κοιτάω τις ημερομηνίες, ίδιες με τις δικές μου, ένιωσα ένα ρίγος να με διαπερνά, έναν τρόμο, ένα σφίξιμο στην καρδιά.
“- Ρε Γεωργία της λέω, πόσα παιδάκια να έκαναν μεταμόσχευση στο ίδιο νοσοκομείο την ίδια μέρα;;;
– Αυτό σου λέω μου, έχεις το γράμμα να το στείλουμε στην Ελένη;
– Δεν ξέρω αν θέλω, άσε με να το σκεφτώ…
– Οκ! (μου λέει)”
Εκείνη τη στιγμή κατευθείαν όμως, ένιωσα πως έπρεπε να μάθω. Ανοίγω το κινητό μου και της στέλνω φωτογραφία το γράμμα που είχα λάβει από τους γονείς. Είχα σηκωθεί και πήγαινα πέρα δώθε, όσο η Γεωργία μιλούσε με μηνύματα, μέχρι που γύρισε και μου είπε
“- Έλσα αυτή είναι! Το γράμμα το έχει γράψει η Ελένη!!!!!”
(Κλάμα ….κλάμα …κλάμα) Δε γίνονται ούτε στις ταινίες αυτά!
Μέσα σε κάποια λεπτά μιλούσα με την μαμά και την θεία της Άννας με κλάματα στα μάτια.
Όταν άκουσαν ότι με λένε Έλσα τρελάθηκαν, γατί περίμεναν την Έλσα που θα έσωζε την Άννα, όπως στα παραμύθια, και η Έλσα ήταν εκεί για αυτούς!
Κρατήσαμε διαδικτυακή επικοινωνία και επέλεξα να κρατήσω τα τυπικά, όπως με συμβούλεψε το ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑ. Συναντηθήκαμε από κοντά μετά από ένα χρόνο.
Η Άννα, χρειάστηκε να κάνει και δεύτερη μεταμόσχευση μέσα σε αυτόν τον χρόνο με άλλον δότη.
Με την Κατερίνα την μαμά της Άννας έχουμε μια σχέση πολύ γλυκιά, νομίζω πως αγαπιόμαστε από πάντα κατά κάποιο τρόπο, αγαπιόμαστε πριν γνωριστούμε.
Σε αγαπώ Κατερίνα και σε θαυμάζω και εσένα και τον Αντώνη, γιατί δοκιμαστήκατε στο πιο σκληρό πράγμα που θα μπορούσε να δοκιμαστεί ποτέ ένας γονιός.
Έσωσε ένα μωρό, έσωσε ένα παιδί…
Αν όλος ο κόσμος έκανε αυτό που έκανα εγώ, ο κόσμος σίγουρα θα ήταν πολύ καλύτερος!
j.c.: Είσαι μια μητέρα δυο παιδιών και έδωσες ζωή σε ένα ακόμη; Το σκέφτεσαι, τι σπουδαίο είναι αυτό;
Ε.Ι.: Αλήθεια να σου πω κάτι… σπουδαίο είναι, ναι, σίγουρα! Αλλά γιατί το φυσιολογικό, το νορμάλ, το λογικό, πρέπει να το ονομάζουμε σπουδαίο;
Θα έπρεπε όλος ο κόσμος να το κάνει! Δεν κοστίζει τίποτα πέρα από λίγες ώρες από την ζωή σου!
Τα παιδιά μου το έζησαν, η μικρή μου κόρη πήγε στην δασκάλα της και το είπε.
Αυτό, ναι, με κάνει υπερήφανη που το παιδί μου έμαθε μέσα από εμένα, πως με το τίποτα μπόρεσα να βοηθήσω ένα μωρό να ζήσει και ίσως το κάνει και αυτή αργότερα.
Με έχουν δει να κλαίω για την Άννα πάρα πολλές φορές και πάντα εξηγώ πως αν όλος ο κόσμος έκανε αυτό που έκανα εγώ, ο κόσμος σίγουρα θα ήταν πολύ καλύτερος!
Είναι η ΗΡΩΙΔΑ μου!
j.c.: Τι είναι η Αννα – Αποστολία για εσένα;
Ε.Ι.: Είναι η ΗΡΩΙΔΑ μου! Είμαι πολύ υπερήφανη για την μάχη που έδωσε και βγήκε νικήτρια! Νιώθω ότι εγώ της έδωσα το όπλο εκείνη όμως πήγε στον πόλεμο. Θα είμαι πάντα δίπλα της να την αγαπώ και να τη στηρίζω.
Είμαι μια από τους πολλούς θαυμαστές που έχει!
j.c.: Γιατί να γίνει κάποιος δότης μυελού των οστών;
Ε.Ι.: Χαρίζεις ζωή χωρίς χρόνο, πόνο και χρήμα!!! Δίνεις ελπίδα σε ανθρώπους που σε έχουν ανάγκη!
