Τώρα που τα φώτα έσβησαν στο Διεθνές Συνέδριο Our Ocean, ας δούμε γιατί όλη αυτή η φαρσοκωμωδία που παρακολουθήσαμε και αφορά την προστασία των κρίσιμα απειλούμενων και υπό κατάρρευση θαλασσών μας είναι κομμάτι της επικοινωνιακής διαχείρισης των πάντων, ακόμα και της προστασίας του περιβάλλοντος.
Η Πανελλαδική Συνέλευση για την Προστασία της Ελληνικής Τάφρου, από την πρώτη στιγμή έκανε ξεκάθαρο πως το συγκεκριμένο συνέδριο δεν θα ήταν τίποτα παραπάνω από μια φιέστα με μεγάλα λόγια και κενές δεσμεύσεις για την προστασία των θαλασσών, ενώ την ίδια ώρα νομοθετούνται πλαίσια για την απρόσκοπτη εγκατάσταση εξεδρών πετρελαίου και φυσικού αερίου, υπεράκτιων αιολικών και εκατοντάδων κλωβών ιχθυοκαλλιεργειών.
Αποφασίσαμε να διαμαρτυρηθούμε ειρηνικά για αυτή την υποκρισία κάνοντας ανοιχτό κάλεσμα για διαμαρτυρία μαζί με άλλες συλλογικότητες και κινήματα που μάχονται για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος έξω από το χώρο του Συνεδρίου στο προαύλιο του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος στην Αθήνα, την Τρίτη 16 Απρίλη.
Όμως σε μία επίδειξη στυγνού αυταρχισμού η κυβέρνηση μέσω της Ελληνικής Αστυνομίας απαγόρευσε τη συγκέντρωση μας με την πρόφαση ότι «δεν είχε εκδοθεί άδεια για την πραγματοποίηση της όπως προβλέπει ο νόμος». Άδεια, για μια ειρηνική συγκέντρωση που δεν θα έκλεινε κανένα δρόμο αλλά θα γινόταν στο προαύλιο ενός πολιτιστικού κέντρου… Τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα μας στην ελεύθερη συνάθροιση και στην ελευθερία του λόγου δεν αμφισβητούνται αλλά περιστέλλονται πλέον…
Είναι ξεκάθαρο ότι δεν ήθελαν καμία παραφωνία στη φιέστα τους, είναι ξεκάθαρο ότι δεν ήθελαν να αναδειχθούν οι επιπτώσεις όλων αυτών των επενδυτικών δραστηριοτήτων για τις θάλασσες και την βιοποικιλότητα, ούτε να ακουστεί ότι η κοινωνία των ενεργών πολιτών αγωνίζεται, για άμεσες και αποτελεσματικές λύσεις στα προβλήματα του θαλάσσιου περιβάλλοντος και όχι επικοινωνιακά ημίμετρα όπως η αόριστη προστασία μόλις δύο περιοχών στο Αίγιο και το Ιόνιο από τη χρήση μηχανότρατας…
Δεν ήθελαν να υπάρχει κανένα περιθώριο να ακουστεί ότι στη χώρα μας η έννοια της προστασίας, παρόλο που ντύνεται με βαρυσήμαντους όρους όπως «απάτητες», «απάτητα» και τα συναφή, στην καλύτερη περίπτωση αφορά την διάκριση περιοχών μεταξύ αυτών όπου επιβάλλεται το πράσινο ξέπλυμα εταιριών και αδειοδοτουσών αρχών και σε άλλες όπου επιτρέπεται η επενδυτική ασυδοσία.
Ακόμα όμως και σε αυτό δεν είναι ειλικρινείς αν δούμε το παράδειγμα των πρόσφατα θεσμοθετημένων «απάτητων βουνών» (Λευκά Όρη και Λασιθιώτικα βουνά) στην Κρήτη όπου αυτή τη στιγμή ετοιμάζονται να τα «πατήσουν» τελικά οι συνήθεις ενεργειακοί επενδυτές αφού βρίσκονται στο στάδιο της αδειοδότησης εγκατάστασης, δεκάδες αιολικά πάρκα και μια γραμμή υψηλής τάσης.
Γι’ αυτό μιλάμε για υποκρισία και απάτη. Γι’ αυτό λέμε πως μας ρίχνουν στάχτη στα μάτια, για να μη βλέπουμε τη μεγάλη εικόνα που δείχνει το φυσικό πλούτο της χώρας μας, θάλασσες, βουνά, ποτάμια, κάμπους, παραλίες και προστατευόμενες περιοχές να παραδίδονται στους κάθε λογής επενδυτές της υποτιθέμενης ανάπτυξης.
Γιατί να περιμένουμε ότι θα γίνει κάτι διαφορετικό στο Ιόνιο και στο Αιγαίο; Μέσα στην δήθεν προστατευόμενη θαλάσσια περιοχή που προβλέπεται στο Ιόνιο, υπάρχει το λεγόμενο «μπλοκ 10» στον Κυπαρισσιακό κόλπο ήδη παραχωρημένο σε πετρελαϊκές εταιρείες για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
Και πως νοείται προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος όταν στην διπλανή από την εξαγγελθείσα προστατευόμενη περιοχή του Ιονίου, στο μπλοκ Νοτιοδυτικά τη Κρήτης, μέχρι προχθές εξαπολύονταν οι ηχητικές βόμβες των τρισδιάστατων σεισμικών ερευνών που διώχνουν ή και θανατώνουν τα θαλάσσια θηλαστικά, ενώ αν προχωρήσουν σε δοκιμαστικές ή παραγωγικές γεωτρήσεις, αύριο θα γειτνιάζει με μία βιομηχανική θαλάσσια ζώνη γεμάτη πλατφόρμες εξόρυξης, αγωγούς μεταφοράς, πλοία εφοδιασμού και πλοιάρια απορρύπανσης που θα προσπαθούν να μαζέψουν τις αναμενόμενες διαρροές πετρελαιοειδών;
Μήπως με τη θεσμοθέτηση των -δήθεν απάτητων- θαλάσσιων πάρκων, εννοούν ότι τα κητώδη, τα θαλάσσια προστατευόμενα είδη και οι ιχθυοπληθυσμοί θα μετακομίσουν σε αυτή την περιοχή και δεν θα επηρεάζονται από τις βιομηχανικές δραστηριότητες; Ή εννοούν ότι τα θαλάσσια ρεύματα του Ιονίου θα αναγνωρίσουν τα γεωγραφικά όρια της προστατευόμενης περιοχής και δεν θα μεταφέρουν εντός της την όποια διαρροή πετρελαιοειδών ή διατρητικών χημικών και αποβλήτων της διαδικασίας της εξόρυξης στα νοτιότερα θαλάσσια οικόπεδα;
Λογικό λοιπόν να ενοχλούν οι αλήθειες μας. Αναμενόμενο ότι θα επιχειρούσαν να μας εμποδίσουν να εκφράσουμε επιχειρήματα που αποδομούν το αφήγημα τους.
Αναμενόμενο όμως ότι και εμείς δεν θα υπακούαμε στις διαταγές και δεν θα υποκύπταμε στον αυταρχισμό, οπότε κάναμε τη συγκέντρωση μας λίγα μέτρα πιο μακριά από το χώρο του Συνεδρίου.
Αυτή ήταν η μόνη ενδεδειγμένη στάση που είχαμε χρέος να κρατήσουμε. Οι φασιστικού τύπου απαγορεύσεις των συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας των πολιτών, η τρομοκρατία και η καταστολή δεν πέρασαν και δεν θα περάσουν ποτέ.
Αποτελεί παρακαταθήκη για τις μελλοντικές δράσεις του περιβαλλοντικού κινήματος στην Ελλάδα, το γεγονός ότι σπάσαμε στην πράξη την απόπειρα φίμωσης του λόγου μας. Με την φυσική μας παρουσία σε μια απαγορευμένη συγκέντρωση, αποδείξαμε πως οι αγώνες μας δεν είναι «νόμιμοι» ή «παράνομοι», αλλά δίκαιοι και αναγκαίοι και τους υπερασπιζόμαστε κόντρα στον αυταρχισμό και την καταστολή.
Βρεθήκαμε εκεί που έπρεπε και παρότι ήμασταν περικυκλωμένοι από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, κάναμε ότι καλύτερο μπορούσαμε δεδομένων των συνθηκών για να φωνάξουμε δυνατά όσα δεν ήθελαν να ακούσουν εκείνοι που πήραν την απόφαση να μας στερήσουν αυτή τη δυνατότητα.
Σαν απόδειξη της αφοσίωσης μας στην αληθινή προστασία του περιβάλλοντος δύο συναγωνιστές μας κατάφεραν να μπουν στο προαύλιο του Σταύρος Νιάρχος και να φωνάξουν συνθήματα ακριβώς τη στιγμή που οι «προστάτες των θαλασσών», οι ίδιοι που έχουν οδηγήσει τον πλανήτη σε κατάρρευση, ποζάραν χαμογελαστοί στην ομαδική «αναμνηστική φωτογραφία» στο Our Ocean.
Αποδεικνύοντας το «σεβασμό» τους στην αντίθετη γνώμη από αυτή του καθεστώτος η αστυνομία με συνοπτικές διαδικασίες προσήγαγε και εξαφάνισε στη ΓΑΔΑ για αρκετές ώρες τους συναγωνιστές μας γιατί τόλμησαν να φωνάξουν συνθήματα για την προστασία των θαλασσών αλλά και για την προστασία της ανθρωπιάς που συνθλίβεται βάναυσα από τα γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, προχθές στην Αφρική, εχθές στην Ασία και σήμερα στη Γάζα.
Συντασσόμαστε με τον παγκόσμιο αγώνα για ανθρώπινα δικαιώματα σε ειρήνη, ευημερία και ένα υγιές περιβάλλον και φωνάζουμε δυνατά τα συνθήματα που φώναξαν οι συναγωνιστές την ώρα που τους πέταγαν με βία στο όχημα της αστυνομίας! #FreePalestine! #ClimateJustice! Ενάντια στα εγκλήματα της πολεμικής και της πετρελαϊκής βιομηχανίας που λεηλατούν και ματώνουν τη Γη για τα συμφέροντα τους.
Όπως και να ’χει, για ένα πράγμα είμαστε σίγουροι και σίγουρες. Ότι με όσα διαδραματίστηκαν μέσα και κυρίως έξω από το Our Ocean, φαίνεται να ανοίγει για τα καλά το θέμα των Θαλάσσιων Προστατευόμενων Περιοχών. Κι αυτό είναι κάτι που επιδιώκαμε με την έως τώρα δράση μας. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας για να υπερασπιστούμε τη ζωή στις θάλασσες μας.
Θα πιέσουμε προς πάσα κατεύθυνση για να γίνει το αυτονόητο και ολόκληρη η Ελληνική Τάφρος να μπει σε καθεστώς απολύτου προστασίας, χωρίς ηχητικές βόμβες, τρυπάνια και πλατφόρμες εξόρυξης, χωρίς σόναρ και στρατιωτικές ασκήσεις, χωρίς την ανεξέλεγκτη κυκλοφορία των πλοίων.
Μη ξεχάσεις να κάνεις ένα Like στη σελίδα μας στο facebook juniorsclub.gr —>ΕΔΩ
