Πολύ είναι αυτοί που θέλουν να κάνουν την βάπτιση του παιδιού τους σε εξωτερικό χώρο ή ακόμα και στην θάλασσα. Τι ισχύει όμως σύμφωνα με την εκκλησία και την θρησκεία μας;
Η τέλεση της Βαπτίσεως σε θάλασσα δεν έχει ερείσματα στην Εκκλησιαστική Παράδοση. Προϋπόθεση για το ορθόδοξο χριστιανικό Βάπτισμα είναι η χρήση Κολυμβήθρας και τέλεση εντός του ιερού Ναού.
Διαφοροποίηση αυτής της πρακτικής παρατηρείται σε χρόνους σκλαβιάς, σε τόπους ξενιτείας, όπου η βάπτιση γινόταν σε οικίες (114). Αλλά αυτή ήταν αναγκαία πρακτική κάτω από συγκεκριμένες εμπερίστατες καταστάσεις.
Ποια είναι τα κίνητρα επιλογής της θάλασσας
Σήμερα είναι διαφορετικά τα κίνητρα επιλογής της θαλάσσης, αλλά σίγουρα δεν έχουμε ενδείξεις ότι είναι πνευματικά. Αντιθέτως, η Βάπτιση σε ποταμούς και θάλασσες υποστηρίζεται και προωθείται από κάποιες αιρετικές ομάδες.
Γιατί να μιμηθούμε την αιρετική πρακτική ως κανονική πράξη αφού η Εκκλησία αιώνες τώρα έχει αποστασιοποιηθεί από αυτή; Η Εκκλησία στη Λατρευτική της Παράδοση χρησιμοποιεί το Βαπτιστήριο και την Κολυμβήθρα. ‘
Αλλωστε, η τυπική διάταξη της Βαπτίσεως αναφέρει ύπαρξη Κολυμβήθρας και τέλεση εντός του ιερού Ναού. Υπάρχει στα ευχολόγια τυπική διάταξη τελέσεως της Βαπτίσεως σε θάλασσα; Γιατί λοιπόν, το τελετουργικό της Βαπτίσεως, το οποίο προϋποθέτει Κολυμβήθρα να μετατοπίζεται στη θάλασσα;
Οποιαδήποτε διαφοροποίηση από τα παραδεδομένα στα ευχολόγια, δεν ενδείκνυται.
Ίσως κάποιοι προτρέξουν να παραπέμψουν σε τρόπους Βαπτίσεων της ιεραποστολής. Η Εκκλησία έχει θεσπίσει Βαπτίσματα ανάγκης (115), όπως το δια ραντισμού, το αεροβάπτισμα (αν και αμφισβητείται αυτό ως βάπτισμα ανάγκης (116), έτσι και Βάπτισμα σε ποταμούς και θάλασσες, αλλά μόνο για λόγους ανάγκης και Εκκλησιαστικής Οικονομίας.
Ίσως εγερθεί η ένσταση: Θα σταθούμε στον τύπο και στην τυπικότητα; Θα εμποδιστούμε από το φαίνεσθαι και τη μορφή; Έχει υποστηριχθεί ότι η «διχοτόμηση μεταξύ μορφής και ουσίας στα μυστήρια… άλλαξε και φτώχυνε βαθιά την ιδέα τής ιδίας τής ουσίας» (117).
Το γεγονός, να υπάρχει ιερός Ναός και Κολυμβήθρα, και αντί αυτού να επιλέγεται η τέλεση σε όχθες, παραλίες και πισίνες, αυτό είναι περιφρόνηση του ιερού Ναού, απομάκρυνση από την λατρευτική διάταξη και Παράδοση, εκκοσμίκευση της Λατρείας, ανάδευση με αιρετικές πρακτικές, αποϊεροποίηση του μυστηρίου και απομυστηριοποίηση του βαπτίσματος, χάριν μιας θεατροποιήσεως και δραματοποιήσεως η οποία δελεάζει τους σύγχρονους ακατήχητους και αμύητους «πιστούς».
Που πρέπει να τελούνται οι βαπτίσεις
Στις ημέρες μας και σε τόπους που υπάρχουν Ιεροί Ναοί, οι Βαπτίσεις οφείλουν να τελούνται εντός του ιερού Ναού και όχι στο προαύλιο ή στη θάλασσα. Να τελούνται εντός της Κολυμβήθρας, κινητής ή σταθερής και άνευ κοσμικών, ή και ενίοτε κωμικοτραγικών διακοσμήσεων οι οποίες υποβιβάζουν το μυστήριο σε εκκοσμικευμένη διασκέδαση και σε εντυπωσιακό θέαμα (118).
Η Βάπτιση στη θάλασσα και όλες οι εκκοσμικευμένες διακοσμήσεις οδηγούν στη διαπίστωση ότι «όχι μόνο δεν γνωρίζουμε και δεν σεβόμαστε τήν παράδοση… αλλά έχουμε και το ασεβές θράσος να δημοσιεύουμε φωτογραφίες με τα λειτουργικά μας κατορθώματα» (119).
Το ζητούμενο είναι η επιστροφή στο λειτουργικό ήθος της Βαπτίσεως (120). «Να επανεύρουμε το Βάπτισμα – το νόημά του, τη δύναμή του, την αληθινή του εγκυρότητα» (121). Η βάπτιση δεν εντυπωσιάζει, αλλά συγκλονίζει. Εάν η βάπτιση ως ένδυση του ανθρώπου με τον ίδιο τον Χριστό (122) δεν συγκλονίζει, τότε κάτι βασικό απουσιάζει για να προβούμε στην τέλεσή της.
Πρωτοπρ. Νεκτάριος Μαρκάκης
Μη ξεχάσεις να κάνεις ένα Like στη σελίδα μας στο facebook juniorsclub.gr —>ΕΔΩ
