“Γεια σας…
Είμαι η Α. μητέρα μιας κόρης 8 ετών με πρόβλημα δυσλεξίας όπου διέγνωσε ένας ειδικός λογοθεραπευτής πριν ενάμιση χρόνο. Δυστυχώς, η πρώτη τάξη για το παιδί μου ήταν κακή εμπειρία και ευτυχώς που η Β. έχει πολύ υπομονή και άντεξε όλη αυτή τη κατάσταση. Ώρες πολλές για να γράψουμε μια πρόταση, να την ξέρει και να την μπερδεύει, να ξεχνά τα γράμματα, να στενοχωριέται και το υγρό βλέμμα της, να μαρτυρά την απορία της “Μαμά, τι κάνω λάθος;”
Η δασκάλα της πρώτης δημοτικού, νέα αλλά αδαής. Ναι, επιτρέψτε μου να σας πω, ότι αν το παιδί σας πέσει σε άσχετο δάσκαλο τότε απλώς θα ταλαιπωρήστε εσείς και εκείνο το καημένο θα εξαντληθεί.
Η μάθηση είναι μια ευχάριστη διαδικασία, δεν είναι βασανιστήρια ούτε ψυχαναγκασμός. Το κοριτσάκι μου μαρτύρησε… Κι΄εγώ να ρωτάω τη δασκάλα “Μα, γιατί η Β. μου, δεν μπορεί να τα αποστηθίσει, τα μπερδεύει τα γράμματα, κουράζεται εύκολα;” Η απάντηση της εκπαιδευτικού; “Μην ανησυχείτε, η πρώτη τάξη για πολλά παιδιά είναι δύσκολη. Δεν έχουν όλα την ίδια ωριμότητα”.
Το λάθος είναι και δικό μου. Ως μάνα, όφειλα να ρωτήσω, να ενημερωθώ, να διαβάσω, να ψάξω για το παιδί μου. Είμαι πολύ στενοχωρημένη… Γιατί η μικρή μου Β. υπέφερε εξαιτίας μου.
Στο σχολείο υπήρξε κι΄ένα περιστατικό που με τάραξε πολύ. Η άσχετη δασκάλα, ανέβασε την Β. για να γράψει μια πρόταση στον πίνακα. Αναμενόμενο να γράφει το ρ q δηλαδή ανάποδα, να ξεχνά γράμματα. Η δασκάλα την κατέβασε και σήκωσε άλλο μαθητή να γράψει την πρόταση. Στο διάλειμμα η κόρη μου δέχτηκα αρνητικά σχόλια από τα παιδιά που την κορόιδευαν και γελούσαν μαζί της. Εγώ ενημερώθηκα μετά από δύο μέρες, από την μητέρα μιας φίλης της, όπου η κόρη της, της είχε πει τι είχε συμβεί στο σχολείο και τι είχε γίνει στην Β.
Αναστατώθηκα, δεν ήξερα τι να κάνω… Θύμωσα που δεν μου το είπε η κόρη μου. Θύμωσα περισσότερο με την δασκάλα.
Όταν διάβασα ένα από τα άρθρα σας, και μίλησα με την κα Σκούρα, τότε άρχισα να προσανατολίζομαι.Κατάλαβα, ότι η Β. δεν μίλησε γιατί ντρεπόταν. Για τη δασκάλα δεν έχω λόγια…
Η πρώτη τάξη, ήταν μια σκληρή δοκιμασία για το παιδί μου και για εμένα.
Μετά αλλάξαμε σχολείο, η νέα της δασκάλα, έχει περισσότερη διάθεση και αμέσως αγκάλιασε το παιδί μου από την πρώτη στιγμή και την βοηθά πολύ.
Τώρα, έχουμε βρει τον τρόπο και εγώ και η Β. Έχουμε κάνει το μάθημα παιχνίδι. Το χαμόγελο της επέστρεψε κι΄εγώ ξέρω ότι το παιδί μου έχει δυσλεξία.
