Τα πουλιά που μεταναστεύουν είναι εξυπνότερα υποστηρίζουν επιστήμονες στο πλαίσιον διεθνούς μελέτης.
Ειδικότερα, όσο μακρύτερα πετάνε τα πουλιά τόσο περισσότερα νέα κύτταρα (νευρώνες) σχηματίζονται στον εγκέφαλό τους και άρα είναι εξυπνότερα.
Οι ερευνητές υπολόγισαν την απόσταση που είχε διανύσει κάθε πουλί έως τη στιγμή που «συνελήφθη» και μετά μελετήθηκε ο εγκέφαλός τους.
Η ανάλυση αποκάλυψε ότι η απόσταση του μεταναστευτικού ταξιδιού σχετίζεται άμεσα με τον αριθμό των εγκεφαλικών νευρώνων με αποτέλεσμα τα μεταναστευτικά πουλιά να έχουν οξυμένη ικανότητα προσανατολισμού.
—Το έξυπνο ντόντο
Αυξημένη ευφυΐα εκτιμάται ότι είχε και το πουλί ντόντο (Raphus cucullatus) που ζούσε στη Νήσο Άγιος Μαυρίκιος στον Ινδικό Ωκεανό και πλέον έχει εξαφανιστεί. Το ντόντο, ένα συγγενικό είδος με τα περιστέρια, είχε ύψος περίπου ένα μέτρο και βάρος του περίπου 20 κιλά.
Τρεφόταν κυρίως με φρούτα που φύτρωναν στο έδαφος και εξαλείφθηκε εξαιτίας της παρουσίας ανθρώπων στον Μαυρίκιο μεταξύ 1660-1680.
Το Ντόντο δεν φοβόταν τους ανθρώπου και αυτή η αμεριμνησία σε συνδυασμό με έλλειψη μαχητικότητας του, το κατέστησε εύκολη λεία για τους κυνηγούς. Ωστόσο, τα βιβλία της εποχής είναι γεμάτα από αναφορές σχετικά με την κακή γεύση και το σκληρό κρέας του, και από τις αναφορές αυτές διαπιστώθηκε ότι ο άνθρωπος δεν ήταν ο μοναδικός λόγος εξάλειψης του Ντόντο.
Όταν οι άνθρωποι έφθασαν αρχικά στον Μαυρίκιο, έφεραν μαζί τους άλλα ζώα που δεν υπήρχαν στο νησί πριν, συμπεριλαμβανομένων σκύλων, αλλά και χοίρων, γάτων, αρουραίων, που λεηλάτησαν τις φωλιές των Ντόντο, ενώ οι άνθρωποι κατέστρεψαν τα δάση όπου ζούσαν τα πουλιά.
Τότε τα πουλιά ντόντο είχαν χαρακτηριστεί ως «χαζά» ακριβώς επειδή προσέγγιζαν τους ανθρώπους.
Όμως μια νέα μελέτη ερευνητών του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας (AMNH) καταρρίπτει αυτό το στερεότυπο. Βρήκαν ότι το μεγάλο μέγεθος του εγκεφάλου του ντόντο έμοιαζε με αυτό του περιστεριού, δηλαδή ενός σχετικά έξυπνου πουλιού που μπορεί να υποβληθεί σε εκπαίδευση.
«Όταν το νησί ανακαλύφθηκε στα τέλη του 16ου αιώνα, τα ντόντο που ζούσαν εκεί δεν φοβόντουσαν τους ανθρώπους με αποτέλεσμα να καταλήγουν στο πιάτο των ναυτικών» αναφέρει η επικεφαλής της μελέτης Γιουτζίνια Γκολντ από το AMNH.
Εκατό χρόνια μετά την έλευση των ανθρώπων από τη Δύση τα πουλιά εξαφανίστηκαν.
Το ντόντο είχε διογκωμένο το τμήμα εκείνο του εγκεφάλου που συνδέεται με την όσφρηση σε αντίθεση με τα υπόλοιπα πουλιά που έχουν οξυμένη όραση.
Η ιστορία του ντόντο, παρότι στο ίδιο αποδόθηκε ο τίτλος του «χαζού» πουλιού, δεν είναι τίποτα λιγότερο από μια περίπτωση ανθρώπινης ηλιθιότητας.
