Από τους πρώτες μήνες τις εγκυμοσύνης κάθε μανούλα μαθαίνει την αξία της μητρότητας. Τότε καταλαβαίνει τι χρειάζεται να κάνει για να γίνει σωστή μητέρα, απλά να δίνει χωρίς να ζητά ανταλλάγματα, να αγαπά και να θυσιάζεται καθημερινά χωρίς να πει λέξη. Πολλά από αυτά που σκέφτονται οι μανούλες δεν τα έμαθαν ποτέ τα παιδιά.
Να, λοιπόν, 10 πράγματα που η μαμά σου δεν σου είπε ποτέ…
1. Την έκανες να κλαίει… πολύ!
Έκλαιγε όταν έμαθε ότι είναι έγκυος. Έκλαιγε όταν σε γέννησε. Έκλαιγε όταν σε κράτησε στην αγκαλιά της για πρώτη φορά. Έκλαιγε από ευτυχία. Έκλαιγε από φόβο. Έκλαιγε από ανησυχία και έγνοια. Έκλαιγε γιατί ένιωθε τόσο έντονα και βαθιά συναισθήματα για σένα. Ένιωθε τον πόνο σου και τη χαρά σου, και το μοιραζόταν μαζί σου έστω κι αν εσύ δεν το καταλάβαινες.
2. Ήθελε εκείνο το τελευταίο κομμάτι της πίτας
Αλλά, όταν σ’ έβλεπε να το κοιτάζεις μ’ αυτά τα μεγάλα, εκφραστικά σου ματάκια και να γλείφεσαι μ’ αυτή τη μικρή γλωσσίτσα, δεν μπορούσε να το φάει. Ήξερε ότι θα την έκανε πιο ευτυχισμένη να βλέπει τη δική σου κοιλίτσα να γεμίζει παρά τη δική της.
3. Την πονούσες
Όταν της τραβούσες τα μαλλιά, την πονούσες. Όταν γραπωνόσουν από πάνω της μ’ αυτά τα κοφτερά νυχάκια, που είναι αδύνατο να μη σε γρατσουνίσουν, την πονούσες. Όταν τη δάγκωνες, ενώ θήλαζες, την πονούσες. Μελάνιαζαν τα πλευρά της, όταν κλοτσούσες… άνοιγε το δέρμα της για 9 μήνες… και το σώμα της όλο είχε κάνει «συμβόλαιο» ότι θα αντέχει στον πόνο καθώς εσύ θα ερχόσουν στον κόσμο.
4. Δεν έπαψε ποτέ να φοβάται
Από τη στιγμή που σε συνέλαβε, έκανε τα πάντα για να σε προστατεύσει. Έγινε ο φύλακας – άγγελός σου. Ήταν εκείνη που ήθελε να πει «όχι» σε οποιονδήποτε ζητούσε να σε πάρει αγκαλιά, γιατί στο μυαλό της κανείς δεν μπορούσε να είναι τόσο ασφαλής για σένα όσο η ίδια. Η καρδιά της κόντευε να σπάσει, όταν έκανες τα πρώτα σου βήματα. Έμενε ξύπνια το βράδυ, μέχρι να βεβαιωθεί ότι γύρισες με ασφάλεια στο σπίτι, και ξυπνούσε νωρίς το πρωί για να σ’ ετοιμάσει για το σχολείο. Ό,τι κι αν συνέβαινε, ήταν εκεί. Ήταν έτοιμη να τρέξει δίπλα σου σε κάθε άσχημο όνειρο και να σταθεί στο πλευρό σου μέχρι να σου πέσει ο βραδινός πυρετός. Ήταν πάντα εκεί, απλά και μόνο για να είναι σίγουρη ότι εσύ είσαι καλά.
5. Ήξερε ότι δεν είναι τέλεια
Ήταν πάντα ο πιο αυστηρός κριτής της. Ήξερε πολύ καλά τις αδυναμίες της και μερικές φορές μισούσε τον εαυτό της. Ήταν πολύ σκληρή με τον εαυτό της σε ό,τι είχε να κάνει μ’ εσένα. Ήθελε να είναι η τέλεια μαμά, να κάνει τα πάντα σωστά, αλλά (ως άνθρωπος που είναι) έκανε και λάθη. Προφανώς, παλεύει ακόμα να συγχωρέσει τον εαυτό της γι’ αυτά. Εύχεται με όλη τη δύναμη της καρδιάς της να μπορούσε να γυρίσει το χρόνο πίσω και να τα αλλάξει, αλλά δεν μπορεί, οπότε προσπάθησε να είσαι επιεικής μαζί της… και να θυμάσαι ότι έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε.
6. Σε κοιτούσε την ώρα που κοιμόσουν
Υπήρχαν βράδια που έμενε ξάγρυπνη μέχρι τα άγρια χαράματα και προσευχόταν να σε πάρει τελικά ο ύπνος. Με δυσκολία κρατούσε τα μάτια της ανοιχτά, όση ώρα σε νανούριζε, και σε ικέτευε να κοιμηθείς. Και μετά, όταν τελικά αποκοιμιόσουν, σ’ έβαζε στο κρεβατάκι σου, και τότε ξαφνικά ξεχνούσε όλη της την κούραση και καθόταν δίπλα σου να σε χαζεύει, βιώνοντας τόση αγάπη όση ποτέ της δεν θα μπορούσε να φανταστεί.
7. Σε κουβαλούσε πολύ περισσότερο από 9 μήνες
Γιατί το είχες ανάγκη. Οπότε, το έκανε. Είχε μάθει να σε κρατάει, ενώ καθάριζε. Είχε μάθει να σε κρατάει, ενώ έτρωγε. Είχε μάθει να σε κρατάει ακόμα κι όταν κοιμόταν, γιατί μερικές φορές αυτό ήταν η μία και μοναδική της επιλογή. Τα χέρια της κουράζονταν, η πλάτη της πονούσε, αλλά συνέχιζε να σε κρατάει, γιατί ήθελες να είσαι κοντά της. Σε σφιχταγκάλιαζε, σ’ αγαπούσε, σε φιλούσε κι έπαιζε μαζί σου. Ένιωθες ασφάλεια στην αγκαλιά της. Ήσουν καλά στην αγκαλιά της. Ήξερες ότι θ’ αγαπιέσαι στην αγκαλιά της, οπότε σε κρατούσε για όσο καιρό το χρειαζόσουν.
8. Της ράγιζες την καρδιά κάθε φορά που έκλαιγες
Κανένας άλλος ήχος δεν μπορούσε να τη στεναχωρήσει τόσο όσο το κλάμα σου. Ή η εικόνα με τα δάκρυα να κυλούν στα μαγουλάκια σου. Έκανε ό,τι μπορούσε για να σταματήσει τα δάκρυά σου, κι όταν δεν τα κατάφερνε, η καρδιά της γινόταν χίλια κομμάτια.
9. Ήσουν η προτεραιότητά της
Μπορεί να έμενε νηστική, άυπνη και άπλυτη. Έβαζε πάντα τις ανάγκες σου πάνω από τις δικές της. Μπορούσε να ξοδέψει όλη της την ενέργεια σ’ εσένα και στο τέλος της μέρας να μην της έχει μείνει καθόλου για τον εαυτό της. Αλλά την επομένη, θα ξυπνούσε και θα τα έκανε πάλι όλα από την αρχή, γιατί απλά σήμαινες τόσα πολλά για εκείνη.
10. Δεν το μετάνιωσε ποτέ
Το να είσαι μαμά είναι μία από τις πιο δύσκολες «δουλειές» στον κόσμο και πολύ συχνά σε ξεπερνάει και σε βγάζει από το όριά σου. Θα κλάψεις, θα πονέσεις, θα προσπαθήσεις, θα αποτύχεις και θα μάθεις. Αλλά, παράλληλα, θα βιώσεις και τη μεγαλύτερη ευτυχία που θα μπορούσες ποτέ να φανταστείς. Θα νιώσεις τόση αγάπη όση θα μπορούσε ποτέ να χωρέσει στην καρδιά σου. Παρά τον πόνο, τη θλίψη, τα αμέτρητα βράδια και τα αναρίθμητα πρωινά που περνάει η μαμά σου, θα τα ξανάκανε όλα πάλι και πάλι για σένα, γιατί είσαι ό,τι πιο πολύτιμο έχει. Οπότε, την επόμενη φορά που θα τη δεις, πες της «σ’ ευχαριστώ, μαμά!». Θύμισέ της πόσο πολύ την αγαπάς… δώσ’ της την ευκαιρία να το ακούσει όσες περισσότερες φορές γίνεται… δεν θα κουραστεί ποτέ να το ακούει!
