Μπορεί να προκαλεί πολλές φορές τρόμο, όμως αξίζει – Δεν χρειάζεται να βάζουμε πάντα πλάνα στο μυαλό μας. Ας αφεθούμε στον γοητευτικό κίνδυνο, αφού ο φόβος, ο πόνος, αλλά και η χαρά είναι όλα μες στη ζωή
Μια γνωστή μαντινάδα λέει «Και ο πιο μεγάλος έρωτας με το φεγγάρι μοιάζει, κάνει κι αυτός τον κύκλο του, γεμίζει και αδειάζει». Ο έρωτας είναι ένα συναίσθημα που καμία τεχνολογία και καμία κοινωνική αλλαγή δεν μπορεί να σβήσει. Ωστόσο, στον δυτικό πολιτισμό ο έρωτας θεωρείται ένα χαρούμενο και ευτυχές γεγονός: δύο άνθρωποι γνωρίζουν ο ένας τον άλλον, ερωτεύονται, η ιστορία τελειώνει, το έργο ρίχνει αυλαία… «και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα». Μάλιστα πιστεύεται ότι τα προβλήματα της μοναξιάς, της ερωτικής επιθυμίας και της προσκόλλησης είναι πλέον λυμένα. Ως ιστοριούλα αυτή ακούγεται αρκετά ικανοποιητική, κάτι σαν τα παραμύθια που μας διάβαζαν όταν ήμασταν παιδιά. Δυστυχώς, τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται σε εμάς τους υπόλοιπους που βιώνουμε αυτό το συναίσθημα στην πραγματική ζωή. Αυτό συμβαίνει γιατί ο έρωτας ουσιαστικά μάς αναγκάζει να αντιμετωπίσουμε την ίδια την ερωτική μας επιθυμία και μας καθιστά συναισθηματικά και σεξουαλικά ευάλωτους. Σίγουρα όμως όταν ο θεός Ερωτας μας ρίχνει τα βέλη του, μας δημιουργεί ένα συναίσθημα δυνατό, υποβάλλοντάς μας σε μια αβέβαιη έκβαση, πολύ πιθανόν σε ένα αποτέλεσμα με αγωνιώδη πόνο. Μάλιστα, η Εξελικτική Βιολογία αναφέρει ότι ο έρωτας έχει δεδομένη διάρκεια που ισοδυναμεί περίπου με δύο χρόνια (όσο δηλαδή χρειάζονται δύο ζώα να είναι μαζί και να φροντίσουν το μικρό τους μέχρι εκείνο να είναι ικανό και αυτόνομο). Είναι σχεδόν δεδομένο ότι όλοι μας έχουμε αισθανθεί τη μοναδικότητα εκείνου που κατάφερε να μας κλέψει την καρδιά και μας έκανε να νιώσουμε τις γνωστές «πεταλούδες στο στομάχι». Παράλληλα αυτό το συναίσθημα μας κάνει να τα βλέπουμε όλα ρόδινα, παραβλέποντας καθετί αρνητικό. Πόσο μάλλον σήμερα που έχουμε ανάγκη τον έρωτα για να μας βγάλει από τη ρουτίνα της καθημερινότητας και να μας κάνει να αντιμετωπίσουμε τα πάντα και πάλι θετικά.
Επιπλέον, σε αυτό το υπέροχο συναίσθημα συμβάλλουν και διάφορες ορμονικές αλλαγές. Σίγουρα έχετε παρατηρήσει ότι αυξάνονται οι χτύποι της καρδιάς σας, έχετε περισσότερη ενέργεια ενώ παράλληλα μειωμένη όρεξη, κοιμάστε λίγο και νιώθετε σαν να έχετε ξεκουραστεί αρκετά. Και ας μην αναφερθούμε στο ερωτικό κρεβάτι που παίρνει φωτιά, εκεί που δεν μετράμε ακόμα φορές και οργασμούς. Ολα αυτά είναι απόρροια της αυξημένης κεντρικής ντοπαμίνης και της μειωμένης σεροτονίνης, καθώς και άλλων ορμονών που συνδράμουν σε αυτό το ερωτικό παιχνίδι. Υπάρχει βέβαια πάντα η πιθανότητα να μην υπάρχει ανταπόκριση στον έρωτά μας. Και αν ακόμα τα συναισθήματά μας ανταποδοθούν, υπάρχει πλήθος εμποδίων που θα μπορούσαν να παρουσιαστούν, όπως η απόσταση, η οικογενειακή κατάσταση, καθώς και εσωτερικές επιπλοκές του ζευγαριού. Εξάλλου ο έρωτας μπορεί να χτυπήσει την πόρτα σε μια ήδη υπάρχουσα σχέση που έχει αφεθεί στον χρόνο και στη συνήθεια. Ενα όμως είναι το σίγουρο: δεν υπάρχει καμία απολύτως εγγύηση ότι η ρομαντική αγάπη θα λειτουργήσει και θα αντέξει υπό αντίξοες συνθήκες. Τελικά όμως, τι σημασία έχει αυτό; Ο κίνδυνος παραμονεύει και βρίσκεται στο ράγισμα της καρδιάς, και αυτό για ορισμένους αποτελεί τρομερή απειλή. Δεν είναι ασυνήθιστη εξάλλου η πρακτική που ακολουθούν ορισμένοι, έτσι ώστε να αποφύγουν αυτό το… βασανιστήριο που προκαλεί ο έρωτας!
Σίγουρα έχετε γνωρίσει άτομα, αν δεν ανήκετε και οι ίδιοι σε αυτή την κατηγορία, που προσπαθούν «με νύχια και με δόντια» να αποφύγουν τις πιο δυνατές δεσμεύσεις ή παραμένουν σε σχέσεις που δεν έχουν τίποτα κοινό πέρα από τη συνήθεια.
Συχνά ακούμε και περιγραφές που χαρακτηρίζουν τον έρωτα συναίσθημα παράλογο, ανόητο, αποκλειστικά για τους νέους και ξόδεμα πολύτιμης ενέργειας. Βέβαια δεν μπορούμε να επικρίνουμε αυτή την πλευρά, αφού για κάποιους αυτό το συναίσθημα μπορεί να αποβεί καταστροφικό. Αλλά στην πραγματικότητα είμαστε φτιαγμένοι για τον έρωτα και την αγάπη και είναι ιδιαίτερα δύσκολο να ξεφύγουμε από τη δύναμη της φύσης.
Ετσι συχνά, παρά τα τόσα προστατευτικά εμπόδια και φράγματα που βάζουμε, γινόμαστε αδύναμοι και έρμαια των συναισθημάτων μας. Καταλήγουμε σε αυτή την αβάσταχτη ανάγκη και αναζήτηση για εκείνον τον ακαταμάχητο κάποιον και για εκείνη την ελκυστική κάποια. Πόσο μάλλον ένα αυγουστιάτικο φεγγάρι μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε ξανά ερωτευμένοι ή να μας υπενθυμίσει αυτό το συναίσθημα που κάποτε είχαμε για εκείνον που θεωρούσαμε τον έναν και μοναδικό.
Μπορεί να μη θέλουμε να χάσουμε τη φαντασιωσική εξουσία που θεωρούμε ότι έχουμε πάνω στα συναισθήματά μας, ωστόσο ο έρωτας αποτελεί ουσιαστικά μια αμείλικτη υπενθύμιση ότι η λογική, στην πραγματικότητα, είναι άσχετη με τις υπόλοιπες πτυχές της συναισθηματικής μας ζωής.
Μπορεί το συναίσθημα του έρωτα να προκαλεί πολλές φορές τρόμο, όμως ταυτόχρονα αξίζει να το ζήσουμε. Δεν χρειάζεται να βάζουμε πάντα πλάνα και τακτοποιημένες λίστες στο μυαλό μας στις οποίες θα αναφερόμαστε όταν αισθανόμαστε την αβεβαιότητα να πλησιάζει. Ο κίνδυνος, ο φόβος και ο πόνος καθώς και η χαρά, ο ενθουσιασμός και η υπερβατικότητα είναι όλα μέρος της περιοχής όπου κινείται ο έρωτας – δύο αντίθετα που μοιάζουν όμως τόσο πολύ, όταν αναφερόμαστε σε αυτό το συναίσθημα.
Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να προχωρήσουμε προσπαθώντας να αισθανόμαστε όσο καλύτερα μπορούμε, γευόμενοι αυτή τη μεθυστική μυρωδιά του έρωτα. Μάλιστα, το να φοβόμαστε σημαίνει και κατά ένα μέρος ότι είμαστε ζωντανοί. Εξάλλου, η ζωή προσφέρει μια ολοκληρωμένη γκάμα και εναλλαγή συναισθημάτων. Γιατί, λοιπόν, να τρέχουμε μακριά από τον έρωτα, αντί απλώς να τον ζήσουμε;
INFO: Ινστιτούτο Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, τηλ.: 210 7789890, δωρεάν Συμβουλευτική Γραμμή Σεξουαλικής Υγείας 210 7797979 – Δευτέρα – Παρασκευή 10.00-14.00 και 16.00-20.00. Για θέματα άρθρων που θα θέλατε να γραφτούν, παρακαλώ ενημερώστε μας
(e-mail: thanosaskitis@askitis.gr)
]]>
