Αυτή η συγκλονιστική όσο και θλιβερή εικόνα ανήκει στη φωτογράφο Kerstin Langenberger από το Svalbard, και δημοσιεύτηκε στη σελίδα της στο Facebook.
Η Langenberger θέλησε με τη δημοσίευση αυτή να δηλώσει ότι αν και οι τοπικοί επιστήμονες ισχυρίζονται πως ο πληθυσμός των αρκούδων στο Svalbard είναι σταθερός, η ίδια βλέπει πολύ συχνά αποστεωμένα και πολύ πεινασμένα θηλυκά.
“Βλέπω τους παγετώνες να υποχωρούν δεκάδες έως και εκατοντάδες μέτρα κάθε χρόνο. Βλέπω τα παγόβουνα να εξαφανίζονται σε χρόνο ρεκόρ. Ναι, έχω δει αρκούδες σε καλή κατάσταση – αλλά έχω δει επίσης νεκρές και πεινασμένες πολικές αρκούδες. Αρκούδες να περπατούν στις ακτές ψάχνοντας για τροφή, προσπαθώντας να κυνηγήσουν ταράνδους, να τρώνε αυγά πουλιών, βρύα και φύκια. Και συνειδητοποίησα ότι οι παχιές αρκούδες είναι σχεδόν αποκλειστικά αρσενικές που παραμένουν στα κομμάτια πάγου όλο το χρόνο. Οι θηλυκές, από την άλλη πλευρά, οι οποίες βρίσκουν κρησφύγετο στην ξηρά για να γεννήσουν τα μικρά τους, είναι συχνά πολύ αδύνατες. Με τον πάγο να υποχωρεί περαιτέρω κάθε χρόνο, έχουν την τάση να παραμένουν στο έδαφος, όπου δεν υπάρχουν πολλά τρόφιμα “.
Οι πολικές αρκούδες σήμερα θεωρούνται ευάλωτες και βρίσκονται στην κόκκινη λίστα της IUCN (Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης). Η IUCN εξηγεί ότι οι αρκούδες θεωρούνται ευάλωτες, επειδή πιστεύεται ότι υπήρξε μείωση του πληθυσμού άνω του 30% στις τελευταίες τρεις γενιές (45 χρόνια). Αυτό οφείλεται κυρίως στην απώλεια του φυσικού τους περιβάλλοντος ως αποτέλεσμα του λιώσιμου των πάγων.
Και το μέλλον δεν διαγράφεται ευοίωνο. Η IUCN λέει: “Η παγκόσμια κλιματική αλλαγή είναι μια σημαντική απειλή για τον οικότοπο των πολικών αρκούδων. Οι προβλέψεις δείχνουν δραματικές μειώσεις στον πάγο της θάλασσας για τα επόμενα 50-100 χρόνια. ”
Το Αρχιπέλαγος Svalbard, βρίσκεται στον Αρκτικό Ωκεανό, βόρεια της ηπειρωτικής Ευρώπης, στα μισά περίπου της απόστασης ανάμεσα στη Νορβηγία και τον Βόρειο Πόλο. Αποτελείται από μια ομάδα έντεκα κύριων νησιών και είναι το βορειότερο κομμάτι του Βασιλείου της Νορβηγίας, σύμφωνα με συνθήκη του 1925. Τρία μόνο νησιά κατοικούνται και ο μεγαλύτερος οικισμός/πρωτεύουσα είναι το Longyearbyen στο νησί Σπιτσβέργη.
