Ρώσοι χημικοί δημιούργησαν μια ιδιαίτερη επικάλυψη από πολυμερές, που καταστρέφει κατά 99,9999% τα παθογόνα μικρόβια, ενώ η συνταγή της παρασκευής του, παρουσιάζεται στο άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Materials Science and Engineering.
«Η συχνότητα των περιπλοκών και δευτερογενών μολύνσεων που προκαλούνται κατά την χρήση ορθοπεδικών εμφυτευμάτων ή καθετήρων, συχνά φθάνει σε ποσοστά της τάξεως του 10-20%, εξαιτίας των βιομεμβρανών που δημιουργούνται από βακτήρια εντός τους. Για τον λόγο αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, τα εργαλεία αυτά να μην είναι τοξικά για τον άνθρωπο και, ταυτόχρονα, να μπορούν να γρήγορα και αποτελεσματικά να διαλύουν τα παθογόνα μικρόβια», δήλωσε ο Ιβάν Μπεσσόνοφ από το Κρατικό πανεπιστήμιο της Μόσχας.
Τα τελευταία χρόνια οι ασθενείς αντιμετωπίζουν αυξημένους κινδύνους, από τις λεγόμενες ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, στους θαλάμους ασθενών, στις μονάδες εντατικής, στα χειρουργεία και άλλους χώρους των νοσηλευτικών ιδρυμάτων. Τα μικρόβια που υπάρχουν στα νοσοκομεία και τις κλινικές, έχουν γίνει σχεδόν άτρωτα στα αντιβιοτικά και άλλα φάρμακα. Πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν στα νοσοκομεία, είτε παρουσιάζουν σοβαρές επιπλοκές, όχι εξαιτίας της «παλιάς» τους ασθένειας, αλλά επειδή μολύνονται μετεγχειρητικά από τον άτρωτο» πνευμονόκοκκο ή σταφυλόκοκκο.
Ο Μπεσσόνοφ και οι συνάδελφοι του βρήκαν τον τρόπο για να αποτραπεί μια τέτοια εξέλιξη, δημιουργώντας ένα πολυμερές υλικό, η επιφάνεια του οποίου θα ήταν τοξική για τα μικρόβια και θα τα υποχρέωνε στην κυριολεξία «να γυρίσουν ανάποδα» και να πεθάνουν.
Η επικάλυψη που δημιούργησαν, όπως λένε οι επιστήμονες, λειτουργεί όπως τα γνωστά βακτηριογόνα σκευάσματα, μιραμιστίνη (miramistin) και χλωρεξιδίνη. Ωστόσο, οι ουσίες αυτές διαλύονται καλά στο νερό, και δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βάσεις για βακτηριογόνα χρώματα και επικαλύψεις, καθώς το «μάχιμο τμήμα τους» γρήγορα ξεπλένεται μόλις έρθουν σε επαφή με οποιαδήποτε πηγή υγρασίας.
Οι Ρώσοι ερευνητές έλυσαν το πρόβλημα αυτό, δημιουργώντας πολυμερή στην βάση της πολυαιθυλενιμίνης, που είναι ένα από τα βασικά συστατικά που χρησιμοποιούνται στις κόλλες και στα καλλυντικά, τα οποία είναι σχεδόν αδιάβροχα και μάλιστα ως προς την δομή τους μοιάζουν με τα μόρια των βακτηριοκτόνων σκευασμάτων.
Ο Μπεσσόνοφ και οι συνάδελφοι του, αφότου δημιούργησαν την επικάλυψη με το υλικό αυτό και αφού ‘αποβίβασαν’ πάνω του, το «τμήμα πεζοναυτών» από την αποικία της Ψευδομονάδας της αεριογόνου (Pseudomonas aureginosa) και το βακτήριο του σταφυλόκοκκου (Staphylococcus aureus), άρχισαν να παρακολουθούν πως τα πολυμερή πάλευαν με τα μικρόβια.
Αποδείχθηκε ότι στα βακτήρια ιδιαίτερα, «δεν άρεσε καθόλου» αυτή η επικάλυψη και ο αριθμός των αποικιών ήταν κατά χιλιάδες και εκατομμύρια φορές λιγότερα στο πολυμερές που δημιούργησε η η ομάδας του Μπεσόνοφ, παρά στην συνηθισμένη επικάλυψη που χρησιμοποιείται στην κατασκευή των ιατρικών οργάνων. Όπως ισχυρίζονται οι επιστήμονες, αυτός ο τόσο υψηλός δείκτης δεν σχετίζεται μόνο με το ότι, το δικό τους πολυμερές αναπτύσσει από μόνο του την δική του βατκηριογόνο δράση, αλλά και με τις αδιάβροχες ιδιότητες του.
Το εν λόγω υλικό, όπως λένε οι ρώσοι επιστήμονες μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή εμφυτευμάτων, που έχουν «υπερτροφικές « βιομεμβράνες, στις επιφάνειες ιατρικών συσκευών και χειρουργείων καθώς και για διάφορους άλλους σκοπούς. Για παράδειγμα, φίλτρα με αυτά τα υλικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον καθαρισμό τον δεξαμενών νερού από τα φύκια και μπλε-πράσινα βακτήρια, η εξάπλωση των οποίων κάνει το νερό τοξικό για τον άνθρωπο και τα ζώα.
