Χρόνια τώρα ψυχολόγοι και παιδαγωγοί μελετούν τις κατάλληλες και μη τιμωρίες για τα παιδιά. Υπάρχουν αυτοί που εγκωμιάζουν τους γονείς που είναι αυστηροί και συνεπείς, ενώ άλλοι προτιμούν μία πιο συμπονετική προσέγγιση.
Πολλές φορές όταν αυτές οι στρατηγικές αποτύχουν, οι γονείς συχνά καταφεύγουν σε πολύ πιο ακραίες μεθόδους. Δείτε παρακάτω 10 αμφιλεγόμενους τρόπους που οι γονείς τιμώρησαν τα παιδιά τους.
Υποχρεωτικό Μπάσκετ
Στην πόλη Huntingdon στο Tennessee, που μαστίζεται από τη φτώχια, οι γονείς είναι συχνά ανίκανοι ή απρόθυμοι να αναλάβουν ενεργό ρόλο στην ανατροφή των παιδιών τους, έτσι όταν προκύπτουν προβλήματα συμπεριφοράς οι γονείς δεν ξέρουν πώς να τα τιμωρήσουν. Η Carroll Academy ημερήσιο σχολείο που λειτουργεί υπό το νόμο του δικαστηρίου ανηλίκων και πληρώνεται από το Παιδικό Τμήμα Υπηρεσιών της πολιτείας, εκτός του έργου της να προσπαθεί να κρατήσει τα παιδιά μακριά από προβλήματα με αυστηρή πολιτική, εφαρμόζει και κάτι άλλο. Τα υποχρεώνει να ενταχθούν στην ομάδα του μπάσκετ. Έτσι εκτός και αν υπάρχει ένας σημαντικός ιατρικός λόγος είναι υποχρεωμένα να παίζουν. Δεν έχει σημασία αν είναι καλοί παίκτες ή όχι. Διδάσκονται σημαντικά πράγματα για την επιμονή, τη συνεργασία και τη σκληρή δουλειά.
Σωματική τιμωρία.
Τριάντα μία χώρες έχουν κηρύξει παράνομο το ξύλο ενός παιδιού σαν τιμωρία. Ωστόσο, στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν υπάρχει νόμος που να απαγορεύει τη σωματική τιμωρία στο σπίτι. Και για κάποια άτομα, η γραμμή μεταξύ του ξύλου και της κακοποίησης του παιδιού είναι δύσκολο να σχεδιαστεί. Το 2004 ένας δικαστής στο Τέξας, έδειρε άγρια την έφηβη κόρη του για οκτώ λεπτά, (τον κατέγραψε βίντεο). Και αυτό συνέβη γιατί η μικρή χρησιμοποίησε το Internet χωρίς την άδειά του και κατέβασε παράνομα μουσική. Κατά ειρωνικό τρόπο αυτός ο δικαστής ειδικεύεται σε υποθέσεις κακοποίησης παιδιών.
Ενοχλητικά ρούχα.
Όταν μία μητέρα στο Murray, Utah, έμαθε ότι η έφηβη κόρη της, κορόιδευε άλλους μαθητές για τα αστεία ρούχα τους, έκανε κάτι περισσότερο από το να της πει να σταματήσει. Ήθελε να της διδάξει τη σημασία της ενσυναίσθησης, έτσι πήγε σε ένα κατάστημα και αγόρασε κάποια ρούχα, υποχρεώνοντας την κόρη της να τα φορά στο σχολείο για δύο ημέρες. Τα ρούχα ήταν η μόδα της γιαγιάς μας με πουά και λουλούδια, πελώρια κολάρα με σούρες, και φούστες στη μέση της γάμπας, το τέλειο είδος των ρούχων που εξασφάλιζε τα πειράγματα των άλλων μαθητριών. Μετά το διήμερο η έφηβη διαβεβαίωσε τη μητέρα της ότι είχε μάθει το μάθημά της και δεν θα πείραζε πλέον κανένα.
Πείνα.
Ένας ιερέας και η σύζυγός του στην Πενσυλβάνια, ζήτησαν από το δικαστήριο να απορρίψει τις κατηγορίες εναντίον τους για επικίνδυνη συμπεριφορά σε παιδιά. Ο δικαστής υποστήριξε ότι το ζευγάρι βασάνιζε τα τρία υιοθετημένα παιδιά τους με μία βάρβαρη μορφή τιμωρίας, την πείνα. Η κόρη τους εννέα ετών έφυγε από το σπίτι και είπε στην αστυνομία ότι δεν της έδιναν φαγητό αν δεν είχε τελειώσει όλα τα μαθήματά της. Ήταν πάρα πολύ αδύνατη και δεν ήταν καλά ανεπτυγμένη, η δομή των οστών της ήταν σαν αυτή ενός παιδιού πέντε ετών. Τα άλλα αδέλφια της 11 και 10 ετών κατέθεσαν επίσης ότι έπρεπε να ζητιανεύουν από τους γείτονες φαγητό, αλλιώς δεν είχαν τίποτε άλλο να φάνε παρά ένα μπολ με πλιγούρι την ημέρα. Διαβάστε ακόμη: H «τιμωρία» των μικρών παιδιών
Εγκατάλειψη.
Υπάρχει νόμος που επιτρέπει στους γονείς να εγκαταλείψουν το νεογέννητο βρέφος τους σε ένα πυροσβεστικό σταθμό, αστυνομικό τμήμα ή νοσοκομείο. Αυτός ο νόμος έχει γίνει για να αποτρέψει τους απελπισμένους γονείς να εγκαταλείψουν το παιδί τους στο δρόμο ή σε κάδο απορριμμάτων. Όμως στη Νεμπράσκα, ξέχασαν να προσθέσουν ένα περιορισμό ηλικίας. Ως αποτέλεσμα, το Σεπτέμβριο του 2008 κάποιοι γονείς άρχισαν να εγκαταλείπουν τα παιδιά τους στην εφηβική ηλικία. Στην αρχή κάποιοι εγκατέλειψαν ένα αγόρι 14 ετών στο αστυνομικό τμήμα, μετά άλλοι άφησαν σε ένα νοσοκομείο δύο αγόρια και ένα κορίτσι, και μετά άλλα δύο 15 και 11 ετών. Και η πιο φοβερή περίπτωση ήταν όταν ένας πατέρας που η γυναίκα του είχε πεθάνει πρόσφατα, εμφανίστηκε σε νοσοκομείο και άφησε εννέα παιδιά από 1 έτους έως 17. Έτσι γονείς με εφήβους πήγαιναν στη Νεμπράσκα για να τα εγκαταλείψουν εκεί. Φυσικά πολύ γρήγορα άλλαξαν τον νόμο ορίζοντας μία καθορισμένη ηλικία.
Πάνα.
Τον Μάιο του 2012 κάτοικοι είδαν κατάπληκτοι ένα κορίτσι 12 ετών να τρέχει στη μέση του δρόμου, φορώντας μόνο ένα μπλουζάκι και μία πάνα. Το κεφάλι της ήταν ξυρισμένο. Το ντύσιμο και το ξυρισμένο κεφάλι ήταν η τιμωρία της γιατί πήρε κακό βαθμό στον έλεγχό της. Η μητέρα και ο πατριός της την απείλησαν ότι θα της κάνουν κακό αν δεν καθόταν να της ξυρίσουν το κεφάλι και αν δεν φορούσε την πάνα. Όταν οι αστυνομικοί έφτασαν, οι γονείς δεν ζήτησαν συγνώμη αλλά φυσικά είπαν ότι μετάνιωσαν όταν τους συνέλαβαν και καταδικάστηκαν σε ένα έτος φυλακή, για κακομεταχείριση παιδιού. Ο δικαστής είπε ότι το να φορέσει πάνα αποτελεί προσβολή της αξιοπρέπειάς της.
Πινακίδες διαπόμπευσης.
Δύο παιδιά ηλικίας 11 και 14 ετών στάθηκαν στη γωνία του δρόμου κρατώντας δύο χάρτινες πινακίδες. Δεν ήταν οι συνηθισμένες «θέλουμε δουλειά για να φάμε», που έδειχναν ότι τα παιδιά είχαν ανάγκη από δουλειά, αλλά αντί αυτού το μήνυμα του ενός παιδιού έγραφε: «Είμαι κλέφτης. Έκλεψα από τη μητέρα μου και την οικογένεια. Δεν μπορείτε να με εμπιστευτείτε. Αν με δείτε στο δρόμο, προσέξτε γιατί είμαι κλέφτης». Η πινακίδα του άλλου έγραφε: «Είμαι συνεργός στην κλεψιά. Βοήθησα να κλέψουμε χρήματα από τη μητριά μου». Και πράγματι η θετή μητέρα τους στεκόταν δίπλα, υποχρεώνοντας τα αγόρια να στέκονται εκεί ως τιμωρία για την κλοπή μιας κάρτας δώρου από το υπνοδωμάτιό της, για $50 για να πάρουν παγωτό.
Πυροβολώντας ένα φορητό υπολογιστή…
Η Hannah, 15 ετών, δημοσίευσε ένα δυσάρεστο μήνυμα για τους γονείς της στη σελίδα της στο Facebook, με τίτλο «Στους γονείς μου»! Έγραψε λοιπόν «δεν είμαι η καταραμένη σκλάβα σας… αν θέλετε καφέ, κουνηθείτε και κάντε τον μόνοι σας…» Αυτό που εξόργισε τον πατέρα της, ήταν ότι μόλις είχε περάσει 6 ώρες (και ξόδεψε $130) για την αναβάθμιση του laptop κόρης της. Η μικρή δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι δεν είχε μπλοκάρει τη σελίδα της για να μην μπορούν να τη δουν οι γονείς της. Είδαν το μήνυμα και ως τιμωρία, ο πατέρας της τράβηξε ένα βίντεο όπου ο ίδιος διάβασε το μήνυμα της κόρης του και μετά πυροβόλησε και διέλυσε τον υπολογιστή με το υπηρεσιακό του πιστόλι. Ο ίδιος δημοσίευσε το βίντεο στο YouTube και στο Facebook για να το δει η κόρη του, και το συνόδευσε με το δικό του μήνυμα: «Για όλους τους φίλους της Hannah στο Facebook που θεώρησαν ότι η μικρή επανάστασή της είναι χαριτωμένη, και για όλους τους γονείς εκεί έξω που πιστεύουν ότι τα παιδιά τους δεν δημοσιεύουν άσχημα πράγματα στο Facebook».
Πώληση πολύτιμων αντικειμένων.
Το 2008 η Jane Hambleton ανακηρύχτηκε ως η πιο «μοχθηρή» μαμά. Ήταν ένας τίτλος που έδωσε η ίδια στον εαυτό της, σε μία αγγελία για να πουλήσει το αυτοκίνητο του 19χρονου γιου τους. Η αγγελία έλεγε τα εξής: «Olds 1999 άριστη κατάσταση. Εντελώς «ξενέρωτοι» γονείς που προφανώς δεν αγαπούν τον έφηβο γιο τους, πωλούν το αυτοκίνητό του. Το οδήγησε για τρεις εβδομάδες, όταν η μαμά του έψαξε το αυτοκίνητο και βρήκε ένα μπουκάλι αλκοόλ κάτω από το μπροστινό κάθισμα. Προσφορά $3.700 δολάρια. Καλέστε τη πιο μοχθηρή μαμά στον πλανήτη». Ήταν σίγουρη για την πράξη της αυτή, γιατί πραγματικά βρήκε ένα μπουκάλι αλκοόλ κάτω από το κάθισμα. Ο γιος της τη διαβεβαίωσε ότι δεν ήταν δικό του, και αν και τον πίστεψε αποφάσισε να πουλήσει το αυτοκίνητο για τιμωρία του.
Απαγωγή.
Κάποιοι πραγματικά απελπισμένοι γονείς κάνουν τρελά πράγματα όταν πρόκειται για τον έλεγχο των παιδιών τους. Οι γονείς της Shannon, 15 ετών, δεν ήξεραν τι άλλο να κάνουν για να την τιμωρήσουν, για την απειθαρχία της. Έπινε πολύ, κοιμόταν με διάφορα μεγαλύτερα αγόρια, κάπνιζε μαριχουάνα και έμενε στην ίδια τάξη. Δεν άκουγε τους γονείς της και δεν σεβόταν καθόλου τη μητέρα της. Καμία τιμωρία δεν λειτούργησε, έτσι οι γονείς της αποφάσισαν να προσλάβουν κάποιον για να την απαγάγει τη νύχτα.
Οι απαγωγείς ήταν από μία οργάνωση για την καλυτέρευση της συμπεριφοράς, οι εγκαταστάσεις τους ήταν στην Τζαμάικα. Εκείνη τη νύχτα η Shannon, μεταφέρθηκε στην Τζαμάικα, όπου πέρασε ένα χρόνο μακριά από τους γονείς της, αυτό κόστισε $40,000. Εκεί έζησε σε ένα αυστηρό καθεστώς «σκληρής αγάπης», εκπαίδευσης, θεραπείας, εργασίας, απομόνωσης, πειθαρχίας και ακόμη περισσότερης πειθαρχίας. Από μακριά, κατασκευασμένο στην άκρη ενός βράχου, το συγκρότημα αυτό έμοιαζε με ένα ακριβό θέρετρο, μέχρι να δει κανείς τα συρματοπλέγματα, τις κάμερες ασφαλείας καθώς και του σιωπηλούς εφήβους που φορούσαν στολές και σαγιονάρες. Οι σαγιονάρες ήταν ειδικά κατασκευασμένες για να μην μπορούν να τρέξουν.
