Οι μίνι αποδράσεις του Σαββατοκύριακου μας δίνουν πολύ περισσότερο αίσθηση καλοκαιριού απ’ ότι οι κανονικές διακοπές, οι οποίες πάντα αργούν να έρθουν και πάντα τελειώνουν γρήγορα. Αντιθέτως, η χρονική συνέχεια των μικρών αποδράσεων για «μια βουτιά εδώ κοντά» και οι πενθήμερες παύσεις που μεσολαβούν, κάνουν το καλοκαίρι να διαρκεί περισσότερο.
*Mη ξεχάσεις να κάνεις ένα Like στη σελίδα μας στο facebook juniorsclub.gr —>ΕΔΩ
Το Ξυλόκαστρο είναι ιδανική επιλογή για τα Σαββατοκύριακα της οικογένειας: Εκείνα που θέλετε να «το σκάσετε» μεν για λίγο από την πόλη, αλλά να μην χρειαστεί και να μπλέξετε με δρομολόγια πλοίων (και έξτρα έξοδα για ακτοπλοϊκά εισιτήρια) και να μην ανησυχείτε για το αν θα βαρεθούν και θα γκρινιάζουν τα πιτσιρίκια.
Τόσο το ίδιο το Ξυλόκαστρο, όσο και τα πέριξ του, διαθέτουν όμορφες παραλίες για να διαλέξετε πού θα… στρώσετε πετσέτα: στον βοτσαλωτό και πεντακάθαρο Πευκιά, ή στο οργανωμένο και ιδανικό για πιτσιρίκια Βραχάτι; Στους απομονωμένους βοτσαλωτούς κολπίσκους της Συκιάς, ή στο πιο οικογενειακό Κιάτο;
Οι βόλτες ξεκινούν πάντα από την παραλιακή περαντζάδα, όπου τα καλοκαιρινά βράδια συναντιούνται όλοι, ντόπιοι και επισκέπτες, μεταξύ των απαραίτητων στάσεων για καφέ-φαγητό-ποτό.
Αυτό, όμως, που κερδίζει ανεξαιρέτως τις εντυπώσεις είναι το προστατευόμενο παραθαλάσσιο πευκοδάσος του Πευκιά, στο οποίο οι βοτανολόγοι έχουν καταγράψει περισσότερα από ογδόντα διαφορετικά είδη φυτών. Τα χωμάτινα μονοπάτια του, που καταλήγουν όλα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στη θάλασσα, είναι ιδανικά για πεζοπορίες ή ποδηλατάδες νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα –εννοείται πως αυτές οι βόλτες καταλήγουν απαρεγκλίτως σε μια δροσιστική βουτιά στην ομώνυμη βοτσαλωτή παραλία μπροστά στο πευκοδάσος.
Στα υπόλοιπα αξιοθέατα του Ξυλόκαστρου περιλαμβάνονται η εκκλησία του Αγίου Βλασίου, την οποία στολίζουν αυθεντικά έργα μεγάλων αγιογράφων, όπως οι Φώτης Κόντογλου, Αγήνωρ Αστεριάδης και Σπύρος Βασιλείου, και εκκλησία του Αγίου Γερασίμου, με το μικρό εκκλησιαστικό μουσείο που φιλοξενεί σημαντικά κειμήλια δίπλα της. Μια βόλτα μέχρι την κορυφή του λόφου αξίζει και η Μονή της Παναγίας Κορφιώτισσας, όχι μόνο για το εντυπωσιακό σκαλιστό της τέμπλο που χρονολογείται από τον 17ο αιώνα, αλλά και για την φαντασμαγορική διαδρομή μέχρι εδώ, που αποκαλύπτει πίσω από κάθε στροφή μια ακόμα πιο εντυπωσιακή θέα της πόλης και του κορινθιακού κόλπου.
Και πού βουτάμε;
Πρώτα και καλύτερα, στην προαναφερθείσα παραλία του Πευκιά, με τα καθαρά νερά, τα μεγάλα βότσαλα και την βαθυπράσινη κορνίζα που της προσφέρει απλόχερα το πευκοδάσος πίσω της.
Λίγο παρακάτω, στην Συκιά, την παραλία του ομώνυμου χωριού –κι εδώ θα βρείτε επίσης βότσαλο και καθαρά νερά. Αν θέλετε λίγη έξτρα απομόνωση, θα συνεχίσετε προς τα ανατολικά του κόλπου, προσπερνώντας τα εξοχικά, για να ανακαλύψετε τον δικό σας, μίνι βοτσαλωτό κολπίσκο, με πράσινα νερά στα οποία καθρεφτίζονται τα πεύκα και οι ευκάλυπτοι που τον πλαισιώνουν.
Οι οικογένειες με πιτσιρίκια θα εκτιμήσουν δεόντως τα ρηχά νερά και τις ευκαιρίες για παιχνίδι που προσφέρουν οι οργανωμένες παραλίες στο Κιάτο και το Βραχάτι, πηγαίνοντας προς Κόρινθο.
