Η αγάπη είναι μια δύναμη της φύσης. Όσο και αν θέλουμε, δεν μπορούμε να την διατάξουμε, να την απαιτήσουμε ή να την αγοράσουμε, όπως δεν μπορούμε να πράξουμε ανάλογα με το φεγγάρι, τα αστέρια, τον άνεμο και τη βροχή, δηλαδή δεν έρχεται και φεύγει σύμφωνα με τα δικά μας θέλω. Μπορεί να έχουμε κάποια περιορισμένη δυνατότητα να τροποποιούμε τη φύση, αλλά το κάνουμε με κίνδυνο να διαταραχθεί η οικολογική ισορροπία, το μηχανισμό της οποίας δεν κατανοούμε πλήρως. Ομοίως και στην περίπτωση της αγάπης, μπορούμε να αποπλανήσουμε κάποιο άλλο άτομο, να φλερτάρουμε, να ερωτοτροπήσουμε, αλλά το αποτέλεσμα είναι πιο πιθανό να καταλήξει σε έναν απλό ενθουσιασμό (οι αυταπάτες των δύο ατόμων πάνε χέρι-χέρι), παρά στην αγάπη.
Η αγάπη εκτείνεται πέρα από τις δυνατότητες του ατόμου. Μπορείτε να προσκαλέσετε την αγάπη στη ζωή σας, αλλά δεν μπορείτε να της υπαγορεύσετε πώς, πότε και που θα εκφραστεί. Μπορείτε να επιλέξετε να αφεθείτε στην αγάπη, αλλά αυτή στο τέλος θα σας χτυπήσει απρόβλεπτα και απροειδοποίητα σαν κεραυνός. Μπορεί να πιάσετε τον εαυτό σας να αγαπά άτομα που δεν βρίσκετε ελκυστικά. Η αγάπη δεν έρχεται με όρους, διατάξεις, προϋποθέσεις ή κώδικες. Αντιθέτως, ακτινοβολεί στη ζωή μας σαν τον ήλιο, ανεξάρτητα από τους φόβους και τις επιθυμίες μας.
Η αγάπη είναι από τη φύση της ελεύθερη. Δεν μπορεί να αγοραστεί, να πωληθεί ή να αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Δεν μπορείτε να κάνετε κάποιον να σας αγαπήσει, ούτε μπορείτε να τον αποτρέψετε από το να σας αγαπήσει, ακόμα και αν τον πληρώσετε. Η αγάπη δεν μπορεί να μπει σε πλαίσια, ούτε μπορεί να οριοθετηθεί.Δεν είναι κάτι το υλικό, δεν είναι εμπόρευμα, ούτε καν μια εμπορεύσιμη αξία. Η αγάπη δεν έχει δική της περιοχή, δεν έχει σύνορα και δεν μπορεί να μετρηθεί ποσοτικά.
Μπορεί κάποιος να αγοράσει ερωτικούς συντρόφους, ακόμη και συζύγους. Αυτό συμβαίνει επειδή ο γάμος αφορά το νόμο, τους κοινωνικούς κανόνες και τις συμβολαιογραφικές πράξεις ιδιοκτησίας. Στο παρελθόν, υπήρχε αξία για το γάμο, ή προίκα, ενώ σήμερα η διατροφή και τα προγαμιαία συμφωνητικά κάνουν ξεκάθαρο ότι ο γάμος είναι απλά μια σύμβαση. Όπως όλοι γνωρίζουμε, είτε είμαστε παντρεμένοι είτε όχι, ο γάμος μπορεί να έχει αρκετά μικρή έως ελάχιστη σχέση με την αγάπη.
Η σεξουαλική διέγερση και ικανοποίηση, είτε μέσω των δακτύλων, του στόματος, των ερωτικών αντικειμένων, της φαντασίας ή απλά η ίδια η σεξουαλική επαφή, μπορεί εύκολα να αγοραστεί και να πωληθεί. Το σεξ έχει την ιδιότητα να μπαίνει σε τέτοιου είδους συναλλαγές, αλλά η αγάπη από μόνη της δεν μπορεί να το κάνει.
Μπορεί κανείς να αγοράσει την πίστη, τη συντροφικότητα, την προσοχή, ίσως ακόμη και τη συμπόνια, αλλά η αγάπη από μόνη της δεν μπορεί να αγοραστεί. Ένα οργασμός μπορεί να αποκτηθεί έναντι χρημάτων, αλλά η αγάπη δεν μπορεί. Έρχεται, ή όχι, με τη χάρη, τη δική της βούληση και στο δικό της χρόνο και δεν υπόκειται στον προγραμματισμό κανενός ανθρώπου.
Η αγάπη δεν μπορεί να προσφέρεται σαν ανταμοιβή, ούτε μπορεί να επιβάλλεται σαν τιμωρία. Μόνο κάτι ψεύτικο, που δεν είναι αγάπη και την σφετερίζεται, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δέλεαρ, ως δόλωμα, μιμούμενη και υποδυόμενη την πραγματική αγάπη. Φυσικά τα ειλικρινή συναισθήματα δεν μπορούν να υπάρξουν, αν δεν εκπορεύονται απ’ ευθείας από την καρδιά.
Τα παραπάνω δεν σημαίνουν πως η αγάπη επιτρέπει χαοτικές και καταχρηστικές συμπεριφορές που δρουν ανεξέλεγκτα. Αντιθέτως, επιζητά δικαιοσύνη και διαμαρτύρεται κάθε φορά που κάποιος πληγώνεται στο όνομά της. Η αγάπη θέλει να ξέρουμε ποιες είναι οι επιπτώσεις του να πληγώνουμε τον εαυτό μας ή τους άλλους, λόγω αυτής. Αφήνει περιθώρια στον θυμό, τη θλίψη,τον πόνο, θέλει να εκφράζονται για να εκτονώνονται. Η αγάπη δεν απειλεί με συνέπειες, αν δεν πάρει αυτό που θέλει. Δεν λέει, άμεσα ή έμμεσα, “Αν είσαι κακό αγόρι, η μαμά δεν θα σ ‘αγαπάει πια”, επίσης δε λέει, “το κοριτσάκι του μπαμπά δεν κάνει τέτοια πράγματα” και, “Αν θέλεις να αγαπηθείς θα πρέπει να είσαι όμορφη” “θα πρέπει να κάνεις αυτό που θέλω”, “δεν πρέπει να αγαπήσεις κανέναν άλλο”, “υποσχέσου πως ποτέ δεν θα με αφήσεις”.
Η αγάπη νοιάζεται για τις πράξεις σας, γιατί ξέρει πως καθετί στον κόσμο είναι συνδεδεμένο. Ξέρει ότι οι «άλλοι», που υπάρχουν γύρω μας, έχουν τη δική τους βούληση και πράττουν κατά συνείδηση. Η αγάπη είναι από τη φύση της συμπονετική με ενσυναίσθηση. Αυτή είναι η αληθινή φύση της αγάπης και ως τέτοια, από μόνη της δεν μπορεί να αλλοιωθεί ή να περιοριστεί. Η αγάπη σέβεται της αυτοκυριαρχία της κάθε ψυχής ξεχωριστά και έχει τους δικούς της νόμους.
share24.gr
