Αστροναύτες, μηχανικοί της NASA, περιβαλλοντολόγοι, ερευνητές του CERN, μαθηματικοί, φωτογράφοι, πιλότοι αεροσκαφών, καλλιεργητές μανιταριών, μπαίνουν στις σχολικές αίθουσες και συζητούν με μαθητές γυμνασίου και λυκείου σε όλα τα μέρη της Ελλάδας, από τα πιο απομακρυσμένα ορεινά χωριά της Ηπείρου, Μακεδονίας, Κρήτης μέχρι και πιο μικρά νησιά, όπως οι Οινούσσες.
Τις συναντήσεις αυτές τις οργανώνει εδώ και τρία χρόνια το Tipping Point, μια ΜΚΟ που «στόχο έχει να βοηθήσει τους μαθητές που βρίσκονται ακόμη και στο πιο απομακρυσμένο χωριό της Ελλάδας στον επαγγελματικό τους προσανατολισμό» δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η συνιδρύτρια του Tipping Point, Αμαλία Κωνσταντακοπούλου.
Όπως επισημαίνει «η ιδέα προέκυψε όταν διαπιστώσαμε ότι όλοι μεγαλώνουμε με πολύ συγκεκριμένα πρότυπα από το οικογενειακό ή σχολικό μας περιβάλλον με αποτέλεσμα να μειώνεται η δυνατότητα στα παιδιά να συναντήσουν περισσότερους επαγγελματίες μέσα σε ένα σχολικό έτος που θα τους βοηθήσει να καταλάβουν όσο το δυνατό πιο νωρίς ποιο είναι το πραγματικό τους ενδιαφέρον, να διευρύνουν τους ορίζοντές τους, να έχουν περισσότερα ερεθίσματα. Έτσι, εμείς δίνουμε την ευκαιρία στους μαθητές αντί για 2-3 ανθρώπους-πρότυπα, να «συναντούν» 50-100 επαγγελματίες με τους οποίους δε θα μπορούσαν να μιλήσουν διαφορετικά πριν πάρουν συνειδητοποιημένα αποφάσεις ζωής. Μέχρι στιγμής πάνω από 10.000 μαθητές από 174 σχολεία έχουν συνομιλήσει με περισσότερους 1000 μέντορες από όλον τον κόσμο.
Είναι Έλληνες από διάφορους επαγγελματικούς κλάδους που διαπρέπουν στον χώρο τους, είτε εκτός Ελλάδας είτε στο διπλανό χωριό όπου ζούνε». Όσο για τις συνομιλίες και …συνεδρίες με τους μέντορες, αυτές γίνονται μέσω διαδικτύου, «μιας πλατφόρμας που έχουμε δημιουργήσει όπου μπορούν να συνδεθούν εύκολα στην σχολική τάξη. Οι μαθητές μπορούν να επιλέξουν πεδία ενδιαφερόντων, όπως για παράδειγμα, Φυσική, Aρχιτεκτονική, Tουρισμός κλπ, και ανάλογα με το πεδίο να επιλέξουν και τον αντίστοιχο μέντορα που θα εκπροσωπήσει τον κλάδο. Επιπλέον, πριν από κάθε συνεδρία, η οποία διαρκεί 20 λεπτά, δημιουργούν την ατζέντα της συζήτησης θέτοντας τις ερωτήσεις τους με βάση τα ενδιαφέροντά τους, όπως τις απορίες τους για τις συνθήκες εργασίας, την καθημερινότητά τους, το πώς τα κατάφεραν να φτάσουν μέχρι το σημείο αυτό, αλλά και για να μάθουν νέες τάσεις, νέα επαγγέλματα» υπογραμμίζει η κ. Κωνσταντακοπούλου.
Οι αντιδράσεις των μαθητών, όπως περιγράφει η κ. Κωνσταντακοπούλου, είναι συγκινητικές. «Τα παιδιά το περιμένουν, κι έχουν ενεργή συμμετοχή. Μια μαθήτρια έχει γράψει στα σχόλιά της ότι «είναι ό,τι καλύτερο της έχει συμβεί στα 12 χρόνια του σχολείου», ενώ ένας μαθητής από Κρήτη δήλωσε ότι τώρα έμαθε καλύτερα τη δουλειά του πατέρα του και θα μπορεί να τον βοηθήσει. Ιδιαίτερα συγκινητική όμως είναι κι η ανταπόκριση των μεντόρων, που είναι πρόθυμοι να αφιερώσουν τον χρόνο τους και τις γνώσεις τους για να απαντήσουν σε όλες τις ερωτήσεις των παιδιών».
