από την Ελένη Βασιλοπούλου, δημοσιογράφο @elena_juniorsclub
Πόσες φορές ακούσαμε από τις διηγήσεις των αγαπημένων μας παραμυθιών για αυτά τα όμορφα ξύλινα σπιτάκια τα οποία μπορούν να χωρέσουν τα όνειρα των λιλιπούτειων φίλων μας;
Ένα παραμυθένιο ξύλινο σπιτάκι υπάρχει και στην Πάτρα (Κανελλοπούλου 44 τηλ. 6931.000.047), με ένα όνομα σιδηρόδρομο όπως και τα μεγάλα χαμόγελα των παιδαγωγών, οι οποίοι αναλαμβάνουν το δημιουργικό παιχνίδι των παιδιών. “Αλεύρι, Μότσαρτ και πινέλο” ενδεικτικό όνομα της απεριόριστης φαντασίας των δημιουργών του!
Ήθελα να γνωρίσω από κοντά τα εκπαιδευτικά – ψυχαγωγικά του προγράμματα και έψαχνα αφορμή… Τελικά τη βρήκα… Πήρα την μικρή μου ανιψιά, την μόλις 3 ετών Χριστιάνα και πήγαμε μαζί στο ξύλινο σπιτάκι!
Η υποδοχή ζεστή και μια τεράστια αγκαλιά περίμενε όλα τα παιδιά!
Το ξύλινο σπιτάκι με την αίθουσα που παίζουν τα παιδιά, με την ξύλινη μικρή τραπεζαρία όπου τρώνε αυτά τα οποία έχουν μαγειρέψει, με τον κήπο και τα μαθήματα κηπουρικής και φυσικά την σοφίτα! Στη σοφίτα μας περίμενε μια γλυκιά δασκάλα και ένα ακόμη πλατύ χαμόγελο.
Εργαστήρι “Παίζω με τα παραμύθια”! Τα παιδιά άκουσαν με ενδιαφέρον την διήγηση και μελέτησαν το παραμύθι συναισθηματικής νοημοσύνης “Το χρυσό μπαλόνι” της Αθανασίας Γαϊτανιδου. Στη συνέχεια, δοκίμασαν να καλλιεργήσουν τις συναισθηματικές τους δεξιότητες παίζοντας με μπαλόνια-φατσούλες, ενώ διασκέδασαν χρησιμοποιώντας την αφή τους με τα αισθητήρια μπαλόνια και μετά ζωγράφισαν με πρωτότυπο τρόπο.
Δεν είναι πρώτη φορά που σ΄αυτό το κέντρο δημιουργική απασχόλησης, τα παιδιά ανακαλύπτουν τον κόσμο με τις αισθήσεις τους και τα συναισθήματα τους.
Σε προηγούμενο εργαστήρι του “Παίζω με τα παραμύθια” το θέμα του παραμυθιού ήταν “Ο χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει” του Μάνου Κοντολέοντος. Αρχικά, οι μικροί μας αναγνώστες συμπλήρωσαν την εικονογράφηση του βιβλίου με ζωγραφιές, έπαιξαν επιτραπέζιο παιχνίδι με τα μέρη του χιονανθρώπου, ενώ έδωσαν μορφή στο δικό τους χιονάνθρωπο με πρωτότυπο τρόπο. Έπειτα, δοκίμασαν τη ζωγραφική στον πάγο, ενώ διασκέδασαν δημιουργώντας φυσαλίδες.
Παρακολουθούσα την μικρή Χριστιάνα να συμμετάσχει με τόση χαρά, με τόση ενέργεια, με τόση φαντασία και να απολαμβάνει το παιχνίδι και είπα ναι, αυτό είναι κέντρο δημιουργικής απασχόλησης!
Φεύγοντας κοίταξα τα μάτια της μικρούλα μου και τη ρώτησα “Πώς σου φάνηκε το ξύλινο σπιτάκι”, η απάντηση της με ικανοποίησε γιατί είχα κάνει καλή επιλογή: “Είναι όπως το παραμύθι που μου είπες, αλλά αυτό είναι καλύτερο! Πότε θα ξανάρθουμε;”
Στην Πάτρα, υπάρχουν πολλοί χώροι δημιουργικής απασχόλησης για παιδιά, αξίζει όμως να προβάλλουμε τα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης που αφιερώνουν δημιουργικό χρόνο στα παιδιά μας… Τι λέτε;
