Μια νέα ανακάλυψη θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο όλα τα εμβόλια θα μπορούν να κατασκευαστούν ώστε να έχουν μεγαλύτερη “διάρκεια ζωής”, δηλαδή σαφώς μεγαλύτερης διάρκειας προστασία στην ανθρώπινη υγεία.
Ερευνητές από το πανεπιστήμιο Monash ανακάλυψαν ότι το κλειδί για την μακροχρόνια αποτελεσματικότητα ενός εμβολίου θα μπορούσε να είναι ένας μοναδικός υποτύπος ανοσοκυττάρων που παράγει αντισώματα επ’ αόριστον.
Τα μελλοντικά εμβόλια θα πρέπει να επικεντρωθούν στη διατήρηση των δεξαμενών αυτών των κυττάρων στο σώμα, δυνητικά φέρνοντας επανάσταση στην μακροζωία του εμβολιασμού.
Η πανδημία COVID-19 δείχνει πόσο ποικίλα μπορεί να είναι τα εμβόλια ως προς τη διάρκεια της αποτελεσματικότητάς τους, με τακτικές ενισχυτικές δόσεις να απαιτούνται για την προστασία των ανθρώπων. Την ίδια στιγμή, η ανοσία που δημιουργείται από έναν μόνο εμβολιασμό κατά του ιού της ιλαράς μπορεί να διαρκέσει δεκαετίες.
Ανέκαθεν παρέμενε επιστημονικό μυστήριο ο λόγος που μόνο ορισμένα εμβόλια οδηγούν σε δια βίου προστασία.
Τώρα μια εργασία που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Immunity, με επικεφαλής τον καθηγητή David Tarlinton και τον δρ. Marcus Robinson, και οι δύο από την Κεντρική Κλινική Σχολή του πανεπιστημίου Monash στην Μελβούρνη της Αυστραλίας, διαπίστωσε ότι το μυστικό πιθανότατα βρίσκεται στο σώμα μας, το οποίο παράγει έναν μοναδικό υποτύπο ανοσοκυττάρου σε απόκριση σε κάποια -αλλά όχι σε άλλα- εμβόλια.
Το εύρημα θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο όλα τα εμβόλια θα μπορούσαν να παράγονται ώστε για να έχουν μακροχρόνια προστασία.
- Τα εμβόλια ξεγελούν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού μας ώστε να πιστεύουν ότι το σώμα έχει μολυνθεί.
- Σε απάντηση, το σώμα μας παράγει αντισώματα για να καταπολεμήσει αυτό που θεωρεί ως λοίμωξη.
Σύμφωνα με τον δρ. Ρόμπινσον, “τα περισσότερα εμβόλια λειτουργούν δημιουργώντας υψηλά επίπεδα αντισωμάτων εναντίον αυτών των εισβολέων, αλλά το πόσο καιρό αυτά τα αντισώματα παραμένουν στο σώμα ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με το εμβόλιο. Τώρα γνωρίζουμε ότι το μυστικό βρίσκεται στο αν τα εμβόλια δημιουργούν έναν ειδικό υποτύπο ανοσοκυττάρων που παράγει αντίσωμα για μεγάλο χρονικό διάστημα, ώστε να καταπολεμάει την μόλυνση επ’ αόριστον”.
Χρησιμοποιώντας ένα ζωικό μοντέλο, οι ερευνητές μελέτησαν τη διάρκεια ζωής των κυττάρων που εκκρίνουν αντισώματα, εντοπίζοντας επιφανειακούς δείκτες σε αυτά τα κύτταρα που έδειχναν μακροζωία. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μια μέθοδο που ονομάζεται “χρονοσήμανση”, η οποία παρακολουθεί μεμονωμένα κύτταρα που εκκρίνουν αντισώματα σε όλη τη διάρκεια ζωής τους.
“Βρήκαμε ότι αυτά τα κύτταρα με συγκεκριμένους δείκτες πάνω τους ήταν πιο πιθανό να διαρκέσουν περισσότερο. Εξέφρασαν επίσης πραγματικά διαφορετικά μοτίβα γονιδίων, επομένως πιστεύουμε ότι η μακροζωία είναι προγραμματισμένη στο κύτταρο”, είπε ο δρ. Robinson.
“Αυτά τα κύτταρα πρέπει να στοχεύσουμε κατά την ανάπτυξη εμβολίων αν θέλουμε να μας παρέχουν μακροχρόνια προστασία”.
Επίσης, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι υπάρχει ένας μέγιστος αριθμός από αυτά τα μακροχρόνια κύτταρα που εκκρίνουν αντισώματα, τα οποία μπορεί να διατηρεί το σώμα μας ανά πάσα στιγμή και, γενικά, βρίσκονται σε ειδικές θέσεις σε ιστούς, όπως ο μυελός των οστών.
Επομένως τα βελτιωμένα εμβόλια θα πρέπει να επικεντρωθούν στη διατήρηση αυτών των δεξαμενών κυττάρων μακράς δράσης, σύμφωνα με τον δρ. Robinson.
Κορονοϊός και εμβόλια: Φύλο, ηλικία και κάπνισμα επηρεάζουν την αποτελεσματικότητά τους
