Σύμφωνα με την έρευνα, το αίσθημα της μοναξιάς επιτυχύνει το γήρας, το οποίο σχετίζεται με τη θνησιμότητα. Οι ερευνητές παρατήρησαν τον τρόπο ζωής 1.600 ηλικιωμένων με μέσο όρο ηλικίας τα 71 χρόνια.
Άλλοι παράγοντες δεν προσμετρήθηκαν, μόνο η κοινωνικότητα ή αντίστροφα, η έλλειψη συναναστροφών.
Μετά από 6 χρόνια έρευνας, μόνο 14% των ανθρώπων που είχαν συχνή επαφή με την οικογένεια τους πέθαναν, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τους ανθρώπους που είχαν ισχνή επαφή έφτασε στο 23%.
Μάλιστα, όσο γερνάνε οι άνθρωποι, τόσο μεγαλύτερη σημασία αποδίδουν στις οικογενειακές σχέσεις. Το ακριβώς αντίθετο ισχύει για τους νέους Σε γενικές γραμμές, οι ηλικιωμένοι δείχνουν μεγαλύτερη ανοχή, όταν νιώθουν παραμελημένοι. Όμως είναι πάντοτε πρόθυμοι να παρέχουν οδηγίες και εμπειρία στους νεώτερους.
Γι’ αυτό λοιπόν, οφείλουμε να θυμόμαστε πόσο μας έχουν προσφέρει οι δικοί μας και να δείχνουμε έμπρακτα το ενδιαφέρον μας. Ένα τηλέφωνο την ημέρα, μπορεί να βελτιώσει τις πιθανότητες τους να ζήσουν παραπάνω, ενώ μπορεί να τους δώσει πολύ μεγάλη χαρά και ανακούφιση.
Και θα παρέμενε υποχρέωση μας, ακόμη και αν δεν συμφωνούσαν οι “ειδικοί”.
