από τη δημοσιογράφο, Αναστασία Μανόνα
Αποτελεί το πρώτο πράγμα που θα κάνουμε λίγο προτού πέσουμε για ύπνο, μέχρι να μας πάρει ο Μορφέας στην αγκαλιά του και επίσης το πρώτο προτού καλά καλά ανοίξουμε τα βλέφαρά μας.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook, το twitter, το instagram, το myspace και πολλά άλλα ακόμη είναι ο Νο1 σταθμός μας.
Οι επιρροές που έχουν στη ζωή μας και κυρίως στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, είναι καταλυτικές.
Η ψυχολογία δε αρκετών ανθρώπων, εξαρτάται πλέον από τους πόσους διαδικτυακούς φίλους θα συγκεντρώσουν, τα like που θα λάβουν μέχρι και από τους πόσους followers θα αποκτήσουν.
Κλεισμένοι πάντα πίσω από τη βιτρίνα μιας οθόνης. Συνομιλούν και παρουσιάζουν τον εαυτό τους όπως εκείνοι θέλουν, χωρίς πολλές φορές όλα αυτά τα στοιχεία να αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα.
Ψέμα μέσα στην ψεύτικη ζωή που έχουν επιλέξει για να ζήσουν.
Ορισμένοι προσποιούνται κάτι που δεν είναι και άλλοι εκθέτουν όλα τα προσωπικά τους στοιχεία αψηφώντας κάθε είδους συνέπεια.
Δείγμα κατάθλιψης τα πολλά chat;
Ομάδα επιστημόνων ηλεκτρονικών υπολογιστών, μηχανικών ηλεκτρονικών υπολογιστών και ψυχολόγων από το Πανεπιστήμιο Επιστήμης & Τεχνολογίας του Μισούρι, ζήτησε από 216 φοιτητές να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο για τις «πρόσφατες συναισθηματικές εμπειρίες» τους.
Αυτό που δεν ήξεραν οι φοιτητές ήταν πως στο ερωτηματολόγιο είχαν ενσωματωθεί ερωτήματα αξιολόγησης της ψυχικής τους κατάστασης, τα οποία αποκάλυψαν ποιοι από αυτούς είχαν καταθλιπτικά συμπτώματα.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές συνέκριναν τις απαντήσεις τους με την χρήση του Ίντερνετ, η οποία αξιολογήθηκε με βάση τρεις παραμέτρους: * Το σύνολο των πληροφοριών που έστελναν και λάμβαναν οι εθελοντές μέσω του διαδικτύου * Τις εφαρμογές που χρησιμοποιούσαν * Την εντροπία (είναι η έννοια μέσω της οποίας μετράται η αταξία), που ουσιαστικά υποδήλωνε πόσες εφαρμογές χρησιμοποιούσε κάθε εθελοντής ταυτοχρόνως, για να στέλνει και να λαμβάνει πληροφορίες.
Οι ερευνητές δεν ασχολήθηκαν με το είδος των πληροφοριών που αναζητούσαν και λάμβαναν οι εθελοντές, αλλά αμιγώς με τον τρόπο που χρησιμοποιούσαν το διαδίκτυο. Έτσι ανακάλυψαν πως οι καταθλιπτικοί εθελοντές το χρησιμοποιούσαν με εντελώς διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι οι μη καταθλιπτικοί.
Στην πραγματικότητα, οι καταθλιπτικοί εθελοντές είχαν την τάση να στέλνουν πολύ περισσότερα email, να μιλούν περισσότερο στα chat, να μοιράζονται περισσότερα file με άλλους χρήστες, να αλλάζουν συχνά ανάμεσα σε πολυάριθμα websites και να χρησιμοποιούν ταυτοχρόνως πολλές διαδικτυακές εφαρμογές.
Είναι πιθανό η γρήγορη εναλλαγή ανάμεσα σε διαφορετικά sites να αντανακλά την ανηδονία (είναι η μειωμένη ικανότητα να νιώσει κάποιος συναισθήματα) επειδή οι χρήστες αναζητούν απεγνωσμένα κάτι που θα τους προκαλέσει συναισθηματική διέγερση.
Αντίστοιχα, τα υπερβολικά email και chat μπορεί να υποδηλώνουν έλλειψη ισχυρών διαπροσωπικών σχέσεων, που ωθεί τους χρήστες να λαχταρούν την επαφή είτε με απομακρυσμένους φίλους είτε με νέα άτομα, που γνωρίζουν online.
Τόσο η ανηδονία, όμως, όσο και η μοναξιά, αποτελούν καλά τεκμηριωμένους παράγοντες που παίζουν ρόλο στην κατάθλιψη.
Ένας στους 10 πάσχει από κατάθλιψη;
Τα Κέντρα Ελέγχου & Προλήψεως των Ασθενειών (CDC) των ΗΠΑ υπολογίζουν πως τουλάχιστον ένας στους δέκα ενήλικες πάσχουν από κλινική κατάθλιψη, η οποία προκαλεί συμπτώματα όπως η διαταραχή της ορέξεως, του ύπνου και της ικανότητας συγκέντρωσης, η έλλειψη ενδιαφέροντος στις καθημερινές δραστηριότητες και το να αισθάνεται συνεχώς κάποιος ότι είναι αποτυχημένος.
]]>
