Το Μαίναλο είναι το βουνό του θεού Πάνα, των αρχαίων Αρκάδων, αλλά και της Επανάστασης του 1821. Απλώνεται στο κέντρο της Πελοποννήσου σε έκταση 750.000 στρεμμάτων, έχει ψηλότερη κορυφή την Οστρακίνα στα 1981 μ. και είναι ενταγμένο στο δίκτυο Natura 2000.
Το μεγάλο ορεινό συγκρότημα χαρακτηρίζεται από τις συνεχείς εναλλαγές ανάμεσα σε κορυφές και χαράδρες, τους εκατοντάδες ορεινούς λειμώνες και τα οροπέδια.
Μεγάλο μέρος του καταλαμβάνει η Κεφαλληνιακή ελάτη, στα χαμηλότερα υψόμετρα υπάρχουν δρυς και πευκοδάση, στα ρέματα και στα ποτάμια φύονται πλατάνια και ιτιές. Φιλοξενεί περίπου 60 ενδημικά είδη φυτών της Ελλάδας και η ορνιθοπανίδα περιλαμβάνει τουλάχιστον 110 είδη.
Στη δυτική πλευρά του Μαινάλου πηγάζει και ρέει ο Λούσιος που δημιουργεί το εντυπωσιακό φαράγγι του, καθώς και ο ποταμός Ελισσώνας. Το συνολικό μήκος των μονοπατιών που το διατρέχουν ξεπερνάει τα 600 χλμ. Περιλαμβάνει δύο τμήματα του Ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε4 και 3 τμήματα του Εθνικού Μονοπατιού 032.
Ένα δίκτυο μήκους 75 χλμ. χωρισμένο σε 8 τμήματα, το menalontrail, συνδέει μεταξύ τους 9 ορεινούς οικισμούς. Μέσα στην πλούσια φύση του Μαινάλου βρίσκονται μερικά από τα πιο ιστορικά και δημοφιλή χωριά της Ελλάδας με θαυμαστή παραδοσιακή αρχιτεκτονική, μαζί με μονές, αρχαίες πόλεις, πέτρινα γεφύρια, νερόμυλους και πολλά άλλα.
Η Δημητσάνα
Χαρακτηρισμένη από το 1978 ως Παραδοσιακός Οικισμός, η Δημητσάνα είναι αμφιθεατρικά χτισμένη στις κατάφυτες πλαγιές του Μαινάλου. Κοντά στη σημερινή Δημητσάνα βρισκόταν η αρχαία πόλη Τεύθις, η οποία άκμασε κατά την κλασική και ελληνιστική εποχή.
Από τη βυζαντινή εποχή και μετά ο οικισμός εξελίχθηκε σταδιακά σε σπουδαίο εμπορικό κέντρο της Αρκαδίας. Η πνευματική του ακμή ξεκίνησε μετά τον 16ο αιώνα, όταν λόγιοι μοναχοί της Μονής Φιλοσόφου ίδρυσαν την Ελληνική Σχολή.
Κτισμένη σε δυο αντικριστούς λόφους, με τον χαρακτηριστικό πύργο-ρολόι των 27 μέτρων που ξεχωρίζει σε όλες τις φωτογραφίες, η κωμόπολη αποπνέει και σήμερα τη δόξα του παρελθόντος της.
Οι γειτονιές με τα καλοχτισμένα αρχοντόσπιτα, οι παλιές εκκλησίες, τα λιθόστρωτα σοκάκια, οι ξενώνες που φιλοξενούνται σε καλά διατηρημένα παραδοσιακά οικοδομήματα, οι ταβέρνες, τα μαγαζιά, είναι όλα ενταγμένα απόλυτα στο σύνολο.
Γι’ αυτό η Δημητσάνα είναι εδώ και χρόνια ένας από τους πιο δημοφιλείς ορεινούς οικισμούς της Πελοποννήσου, προσελκύοντας επισκέπτες σχεδόν όλο τον χρόνο -κάτι στο οποίο συμβάλλουν και τα σπουδαία κοντινά αξιοθέατα.
Στον οικισμό ξεχωρίζουν η ονομαστή Δημόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη, το σπίτι που συνδέεται με τον Παλαιών Πατρών Γερμανό και το περίφημο Μουσείο Υδροκίνησης στον Λούσιο. Υπάρχουν ταβέρνες, καφέ και καταστήματα για να αγοράσετε σουβενίρ και αρκαδικά προϊόντα, όπως χειροποίητες χυλοπίτες και τραχανάς, διάφορα γλυκά, μέλι κ.ά.
Το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης
Το εξαιρετικό αυτό θεματικό μουσείο του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς δημιουργήθηκε το 1997 κοντά στη Δημητσάνα, στην περιοχή του Κεφαλαρίου του Αϊ-Γιάννη.
Στόχος ήταν να αναβιώσουν οι παλαιότερες πρακτικές χάρη στις οποίες η δύναμη του νερού μετατρεπόταν σε ενέργεια για την παραγωγή διαφόρων προϊόντων, αλλά και να προβληθεί η σημασία του σε παραγωγικές δραστηριότητες της προβιομηχανικής περιόδου.
Οι εγκαταστάσεις που θα δείτε λειτουργούσαν διαρκώς επί πέντε αιώνες (16ος – 20ος) και εξυπηρετούσαν τις ανάγκες της ευρύτερης περιοχής χρησιμοποιώντας αποκλειστικά τη δύναμη του νερού.
Θα επισκεφθείτε τα αναστηλωμένα κτίσματα του υπαίθριου μουσείου -το βυρσοδεψείο, τη νεροτριβή, τον αλευρόμυλο, το ρακοκάζανο και τον περίφημο μπαρουτόμυλο -χάρη σε αυτόν η Δημητσάνα συνέβαλε σημαντικά στην Επανάσταση του 1821, καθώς προμήθευε με μπαρούτι όλη την Ελλάδα. Οι υπαίθριοι χώροι είναι πολύ όμορφοι και αν έχει καλό καιρό μπορείτε να καθίσετε στα τραπεζάκια έξω για να πιείτε καφέ.
Μη ξεχάσεις να κάνεις ένα Like στη σελίδα μας στο facebook juniorsclub.gr —>ΕΔΩ
