Ένας φυσικός τοκετός χωρίς παρεμβάσεις είναι το ιδανικό για τη σωματική και ψυχική υγεία τόσο της μητέρας που γεννάει όσο και για το βρέφος που γεννιέται.
Για μία γέννηση χωρίς βία και έναν φυσικό τοκετό χρειάζεται να δούμε που βρίσκεται το βρέφος πριν τη γέννησή του. Στη μήτρα. Σ ένα περιβάλλον ασφαλές, ήσυχο, σκοτεινό, υγρό, ζεστό. Μέσα στη μήτρα ακούει θορύβους από το σώμα της μητέρας του, τον ήχο από το αίμα που κυλάει στις φλέβες, τους ήχους από το στομάχι, ήχους από το έντερο, τον χτύπο της καρδιάς της, τη φωνή της. Αυτό ξέρει ως οικείο περιβάλλον και αυτό αναζητά.
Μη ξεχάσεις να κάνεις ένα Like στη σελίδα μας στο facebook juniorsclub.gr —>ΕΔΩ
Καθώς το βρέφος γεννιέται σε ένα μέρος όπως μία κλινική ή ένα νοσοκομείο η μετάβαση από το περιβάλλον της μήτρας στο εξωτερικό περιβάλλον γίνεται συνήθως με βίαιο τρόπο. Το περιβάλλον της αίθουσας τοκετού είναι συνήθως πολύ φωτεινό για να διευκολύνει τη δουλειά του γιατρού και των μαιών. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μιλούν δυνατά. Η εκτομή του λώρου γίνεται συνήθως αμέσως κι αυτό αναγκάζει τους πνεύμονες να ενεργοποιηθούν για να πάρει το βρέφος οξυγόνο. Γι’ αυτό και όλοι χαίρονται όταν το βρέφος αρχίζει να ουρλιάζει από το κλάμα. Προφανώς όμως αυτό δεν χαίρεται. Υποφέρει με το «καλημέρα» σας στη ζωή. Έχει άγχος, κρυώνει, πονάει, θέλει να νιώθει όπως πριν.
Ναι δεν είναι απαραίτητο ένα βρέφος να κλάψει όταν γεννηθεί. Δεν είναι απαραίτητο για την επιβίωσή του. Για να μη συμβεί όμως αυτό χρειάζεται να μην γίνει άμεση εκτομή του ομφάλιου λώρου. Με τη γέννηση του βρέφους και πριν την έξοδο του πλακούντα, ο λώρος εξακολουθεί να πάλλεται και να στέλνει αίμα και οξυγόνο στο βρέφος. Έτσι δεν κινδυνεύει από υποξία και οι πνεύμονες έχουν τον χρόνο να προσαρμοστούν ομαλά και να αρχίσουν να λειτουργούν χωρίς απαραίτητα το παιδί να κλάψει.
Σχετικά με τη θερμοκρασία στις αίθουσες τοκετού συνήθως υπάρχει κλιματισμός ώστε να μη ζεσταίνεται κανείς. Το μωρό όμως κρυώνει. Γι αυτό χρειάζεται με το που γεννηθεί να τοποθετηθεί πάνω στην κοιλιά της μητέρας του και κοντά στο στήθος. Το σώμα της μητέρας και η φύση έχουν προνοήσει ώστε με την τοποθέτηση του βρέφους στην κοιλιά της να αυξάνεται η θερμοκρασία της. Τοποθετούμενο φυσικά εκεί μπορεί πάλι ν’ ακούσει γνώριμους ήχους από το σώμα της μητέρας του, εφόσον φυσικά υπάρχει σχετική ησυχία και ν’ ακούσει και τη φωνή της μητέρας του που μπορεί να του μιλήσει.
Η μητέρα που φέρνει ένα παιδί στον κόσμο με φυσικό τρόπο νιώθει ολοκληρωμένη. Νιώθει ότι τα έχει καταφέρει και είναι ικανή γυναίκα που ακολουθεί τη φύση της. Ο πόνος της γέννας δεν υπάρχει για πάντα ούτε αφήνει επιπλοκές όπως ίσως μία εγχείρηση ή μία επισκληρίδιος αναισθησία.
Σε σχέση με το μωρό της, όταν της το δίνουν αμέσως, μπορεί να το κρατήσει και να το βάλει στο στήθος να θηλάσει. Αυτό της προσθέτει ακόμα μεγαλύτερη ικανοποίηση. Γυναίκες που γεννήσανε με καισαρική ή φυσικό τρόπο και αργήσανε να τους δώσουν τα παιδιά, διακατέχονταν από άγχος μέχρι να τους τα φέρουν. Το ίδιο και τα παιδιά τους. Επίσης, η επισκληρίδιος αναισθησία πολλές φορές επηρεάζει το βρέφος και υπάρχει μία δυσκολία στο θηλασμό, τουλάχιστον τις πρώτες ώρες. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στο να δοθεί ξένο γάλα και αυτό να δημιουργήσει επιπλέον δυσκολία στο θηλασμό και ανάλογα συναισθήματα στη μητέρα.
Πολλές γυναίκες φοβούνται αν θα τα καταφέρουν. Από πού προέρχεται αυτός ο φόβος; Πιθανόν από την ιατρικοποίηση του τοκετού, από την πληροφορία ότι ο πόνος της γέννας είναι φοβερός και τρομερός. Τι παραπάνω είχαν οι γιαγιάδες τους και οι προγιαγιάδες τους και τα κατάφερναν; Τίποτα. Απλά δεν είχαν όλες αυτές τις παρεμβάσεις που μπορεί να καταστήσουν μία γυναίκα ανίκανη.
Αν μία γυναίκα είναι ενημερωμένη ώστε να έχει όσο το δυνατόν λιγότερο άγχος, έχει έναν γιατρό και μια μαία που εμπιστεύεται (και την περιμένουν όσο χρειαστεί) και πιστέψει ότι μπορεί να φέρει το παιδί της στον κόσμο με φυσικό τρόπο, τότε μπορεί να τα καταφέρει.
Φυσικά υπάρχουν και οι περιπτώσεις που χρειάζονται παρεμβάσεις αν σκεφτούμε ότι παλιότερα κάποιες γυναίκες ή και μωρά πεθαίνανε στη γέννα. Αυτό πλέον είναι πολύ σπάνιο και εκεί ναι παρεμβαίνει η ιατρική. Διαφορετικά η εγκυμοσύνη και ο τοκετός δεν χρήζουν παρεμβάσεις.
Βιβλιογραφία
Mercer JS, Erickson-Owens DA. (2012). Rethinking placental transfusion and cord clamping issues. Journal of Perinatal & Neonatal Nursing. 26:3; 202–217.
Frederick Leboyer (2009). Για μία γέννηση χωρίς βία. Εκδόσεις Γιάννου.
Frederick Leboyer. (2008). Φυσικός τοκετός με αναπνοές και τραγούδι για μια εμπειρία γεμάτη χαρά. Εκδόσεις Ρέω.
The Microbiome Effect: How Your Baby’s Birth Influences Their Future Health. Harman T. and Wakeford A. Εκδόσεις Pinter & Martin.
