Πόσα μοιραζόμαστε για τον εαυτό μας με τα παιδιά μας; Πολλοί από εμάς ευχόμασταν να γνωρίζαμε περισσότερα για τους γονείς μας, κι όμως, δεν μοιραζόμαστε τις δικές μας ιστορίες με τα παιδιά μας. Ίσως επειδή δεν ξέρουμε πώς, καθώς δεν μας το έδειξαν. Ή ίσως επειδή δεν νιώθουμε άνετα να το κάνουμε.
Αν δείξουμε ότι είμαστε διατεθειμένοι να μοιραστούμε, τα παιδιά από την πλευρά τους, θα είναι κι εκείνα πιο ανοιχτά μαζί μας.
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να μοιραστούμε με τα παιδιά μας;
Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί φροντιστές βλέπουν τον ρόλο τους σαν να παρέχουν υπηρεσίες- σοφέρ, διαχειριστής έργων, δάσκαλος, μάγειρας- κι όχι σαν μία σχέση, που απαιτεί αμοιβαία αποκάλυψη.
Ειδικά οι μητέρες συχνά καλούνται να “κρατούν χώρο” για όλους, χωρίς να διεκδικούν και για τις ίδιες. Ίσως να έχουν αποσυνδεθεί από εκείνο το κομμάτι του εαυτού τους που έχει ιστορίες να διηγηθεί.
Η πραγματικότητα είναι πως τα παιδιά αναπαράγουν αυτά που βλέπουν, όχι αυτά που ακούνε. Μία φορά, μια μητέρα είπε στην κόρη της: «Πάντα σου έλεγα να ζητάς αυτό που χρειάζεσαι», και η κόρη της απάντησε: «Εσύ το έκανες;»
«Αν θέλουμε τα παιδιά μας να είναι περίεργα για τον εαυτό τους, πρέπει να δουν ότι κι εμείς είμαστε περίεργοι για τον δικό μας. Με το να αποκαλύπτουμε τον εαυτό μας, τους διδάσκουμε πως έχουν το δικαίωμα να εκφράζονται», τονίζει η Lia Avellino.
Πώς μπορούμε να μοιραζόμαστε με τα παιδιά πράγματα που αφορούν τον εαυτό μας;
Ρωτήστε τον εαυτό σας:
-Τι έχει σημασία για εσάς;
-Πώς αποκτήσατε αυτές τις αξίες;
-Πώς γνωρίσατε τον άλλο γονέα των παιδιών σας;
-Τι είναι για εσάς η πραγματική αγάπη; Ποιος σας την έμαθε;
-Τι είναι ασφάλεια για εσάς;
-Τι θα θέλατε να ξέρατε για τους γονείς σας όταν ήσασταν παιδιά;
-Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη σας ανάμνηση;
-Τι σας έκανε να νιώσετε λύπη;
-Ποια χαρακτηριστικά του εαυτού σας αγαπάτε;
-Τι δυσκόλεψε τη μέρα σας; Τι την έκανε υπέροχη;
-Ποιοι ήσασταν πριν γίνετε γονείς και τι άλλαξε/έμεινε ίδιο;
-Τι σας δίδαξαν τα παιδιά σας;
Σκεφτείτε επίσης τι θυμάστε από την ηλικία που έχουν τώρα τα παιδιά σας. Τι σκεφτόσασταν; Πώς διασκεδάζατε; Τι λάθη κάνατε;
Ανάλογα με την ηλικία τους, προσαρμόστε και τις λεπτομέρειες. Μπορείτε ακόμα και να διηγείστε ιστορίες στο μωρό σας πριν γεννηθεί- έρευνες δείχνουν πως το έμβρυο αναγνωρίζει τη φωνή της μητέρας. Δεν είναι ποτέ πολύ νωρίς για να μοιραστείτε την αλήθεια σας.
Μη μοιράζεστε μόνο τι κάνατε αλλά και πώς νιώσατε
Οι πιο δυνατές ιστορίες είναι αυτές που αποκαλύπτουν τα συναισθήματα. Ότι κάποιος έκανε κάτι γενναίο, αλλά φοβόταν. Ότι προσπάθησε πολύ, αλλά δεν το ήθελε πραγματικά.
Όταν μοιράζεστε, μιλήστε και για το πώς νιώσατε. Έτσι, το παιδί σας καταλαβαίνει τον εσωτερικό σας κόσμο και νιώθει άνετα να μοιραστεί και τον δικό του.
Ο στόχος δεν είναι να πείτε κάθε λεπτομέρεια, αλλά να μεταφέρετε την ουσία. Ποια αλήθεια θέλετε να μεταδώσετε;
Η αφήγηση είναι μια διαδραστική εμπειρία. Θα δείτε τι ελκύει περισσότερο τα παιδιά σας. Πιθανόν να προτιμούν τις αστείες ιστορίες, τις ντροπιαστικές στιγμές και τις “τρομακτικές περιπέτειες”. Σε κάθε περίπτωση, τα παιδιά σας θα μάθουν όχι μόνο να μιλούν, αλλά και να ακούν.
*μη ξεχάσεις να κάνεις ένα Like στη σελίδα μας στο facebook juniorsclub.gr —>ΕΔΩ
