από την Μαρία Κιούρτη Μαία, Εκπαιδεύτρια Εκπαιδευτών Μητρικού Θηλασμού-Πρόεδρος Συλλόγου Επιστημόνων Μαιών-Μαιευτών Πάτρας
Η φυσιολογία της ζωής ενισχύεται από τη φυσιολογία της αγάπης με το να αφήσουμε την γυναίκα αυθόρμητα και ελεύθερα να εκκρίνει ωκυτοκίνη όπως ορίζει το βιολογικό φαινόμενο της γέννας.
Η φυσιολογία του τοκετού είναι η φυσιολογία της ζωής!
Γεννά!!!
Εντυπωσιάζει αυτή η σχέση της ελευθερίας με την αγάπη. Αν πάρουμε αυτή την ελευθερία απ’ την γυναίκα και από το παιδί κάνοντας πρόκληση τοκετού ή κάποια άλλη παρέμβαση διαταράσσουμε την ικανότητά τους για αγάπη.
Προσέγγιση της γέννησης
•Η αντιμετώπιση της όλης πορείας της γέννησης, από τη σύλληψη ως το θηλασμό, καθρεφτίζει την τάση να ελέγχεται και να καθοδηγείται η ροή των φυσικών γεγονότων, την υποχώρηση της ανθρώπινης πρακτικής ικανότητας, μπροστά στην πρόοδο της τεχνολογίας, την αδιαφορία απέναντι στη συναισθηματική διάσταση κάθε ανθρώπινου συμβάντος.
•Εστιάζοντας την προσοχή και τη φροντίδα τους στα μεμονωμένα όργανα, οι επαγγελματίες υγείας μαίες και γιατροί φαίνεται συχνά να ξεχνάνε πως αυτά ανήκουν σε έναν ανθρώπινο οργανισμό που έχει ανάγκη, έξω από τα μόνιτορ και όλη τη χρηστική τεχνολογία, να ανασυντεθεί και να αναγνωριστεί ως ολόκληρη οντότητα σώμα και ψυχή.
«Νους υγιής εν σώματι υγιεί» έλεγαν οι Αρχαίοι μας Πρόγονοι αναγνωρίζοντας αυτή την σχέση και μας δείχνουν το δρόμο για την ολιστική προσέγγιση της εγκυμοσύνης και του τοκετού.
•Η γυναίκα συμμετέχει στην εμπειρία της μητρότητας με όλο τον εαυτό της:
με ολόκληρο το σώμα της, με το συναισθηματικό της κόσμο, την πολιτιστική της κληρονομιά, τους φόβους της, την εκφραστικότητά της.
•Η καταιγίδα των συναισθημάτων που την διαπερνάει τις ώρες του τοκετού, τα δυνατά κύματα του πόνου, οι διάφορες παρεμβάσεις την βάζουν σε μια συγκινητική κατάσταση ιδιαίτερα ευαίσθητη και τρωτή, βάσει της οποίας έχει ανάγκη να αναγνωριστεί και να στηριχτεί απ’ όσους βρίσκονται δίπλα της.
•Στην εξέλιξη της γέννησης, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος φόβου και έντασης, που συνήθως οδηγεί σε μεγαλύτερη αίσθηση του πόνου και ενδεχομένως σε επιπλοκές.
•Η ανθρώπινη θωράκιση περιορίζει τη ικανότητα του ατόμου να αντέχει συγκινήσεις. Η ηδονή και το άγχος που μπορεί να νιώθει μία γυναίκα που γεννά ή όταν θηλάζει είναι συναισθήματα έντονα και αντιμάχονται το ένα το άλλο.
•Το άγχος ηδονής είναι ένα παγκόσμιο συμβάν στο θωρακισμένο κόσμο μας και εξηγεί γιατί μία γυναίκα μπορεί να είναι σωματικά ικανή να γεννήσει αλλά δε γεννά και παράγει γάλα αλλά συναισθηματικά είναι ανίκανη να θηλάσει.
Όταν η επίτοκος αντιμετωπίζεται με τρόπο:
•απρόσωπο και ψυχρό, όταν περιορίζεται στην έκφραση και την κίνηση.
•όταν δεν νιώθει αναγνώριση για τη συναισθηματική της κατάσταση, γίνεται παθητική.
•αισθάνεται ανήμπορη, βυθίζεται στο φόβο.
Τότε:
•Αποσύρεται ψυχικά και σωματικά από την εμπειρία που βιώνει.Σωματικά η απόσυρση εκδηλώνεται με μια σειρά μυϊκών συσπάσεων.
•Αυτή η στάση μη-συμμετοχής λειτουργεί αρνητικά εκδηλώνεται με μια σειρά μυϊκών συσπάσεων, ιδιαίτερα στις περιοχές του σώματος που παρουσιάζουν σε κάποιο βαθμό μια χρόνια ακαμψία.
•Το σώμα, (Ραϊχική θεραπευτική) καθρεπτίζει το συγκινησιακό κόσμο του ανθρώπου, πάνω του διαβάζεται ολόκληρη η ιστορία του.
Οι επιστήμονες υγείας μαίες και γιατροί που ασχολούνται με τη γέννηση και παραβρίσκονται στον τοκετό οφείλουν να αναγνωρίζουν και να σέβονται τη γυναίκα σε όλες τις διαστάσεις της ύπαρξης της.
Όταν η γυναίκα είναι σε επαφή με τους ρυθμούς και τις ανάγκες του σώματος της, τότε μπορεί να ζήσει τον τοκετό της ενεργητικά και ικανοποιητικά, να ανακαλύπτει μέσα της τη βαθύτερη σοφία του θηλαστικού που θα την οδηγήσει στη θετική, φυσική πορεία της γέννησης.
Επομένως η στάση των μαιών και των ιατρών απέναντι στη γέννηση, πέρα από την καθαρά μαιευτική της της πλευρά, περιέχει μια διάσταση ψυχολογική που επηρεάζει σημαντικά τη διαμόρφωση του κοινωνικού βιώματος.
•Και ο κύριος πρωταγωνιστής του τοκετού, το μωρό, έχει απόλυτη ανάγκη να γίνουν σεβαστοί οι φυσικοί ρυθμοί της γέννησης, έτσι ώστε η υποδοχή του στον κόσμο να είναι ήπια και μη-τραυματική για την εξαιρετικά ευάλωτη ύπαρξη του.
•Η ανάπτυξη του δεσμού μητέρας νεογνού έχει ξεκινήσει από την εμβρυική ζωή.
•Η προστασία αυτής της βαθιάς βιοψυχικής σχέσης μητέρας-παιδιού επιτυγχάνεται με τη συνεχή επαφή μεταξύ τους η επαφή «δέρμα δέρμα».Τη στιγμή της γέννησης γίνεται άμεση εναπόθεση του νεογνού στην αγκαλιά της με θετικά οργανικά και συναισθηματικά οφέλη.
•Απαραίτητο, θεμελιώδες στοιχείο για το θετικό ξεκίνημα του νέου ανθρώπου και τη δόμηση ενός υγειούς χαρακτήρα είναι η εγκατάσταση του μητρικού θηλασμού.
Δείτε το βίντεο από το μεγαλείο του φυσιολογικού τοκετού:
