Έχοντας την ανάγκη να αισθανθεί ξεχωριστός, ο Φανούρης μάς ζήτησε ένα δωμάτιο-studio μουσικής. Έτσι κι εμείς, φροντίσαμε να γίνει ο ροκ σταρ ολόκληρου του σπιτιού!
Όταν η μαμά του ένιωσε την ανάγκη να μας ευχαριστήσει που αποδεχτήκαμε και «αγκαλιάσαμε» το παιδί της και την ασθένειά του, πού να ήξερε πως ο Φανούρης είναι από τα πιο ξεχωριστά και καταπληκτικά παιδιά που έχουμε γνωρίσει!
“Σε ευχαριστώ πολύ καλή μου νεράιδα! Με έκανες να νιώσω ξεχωριστός και ευτυχισμένος!”, ήταν τα πρώτα λόγια του Φανούρη, μόλις αντίκρισε το καινούργιο του δωμάτιο που ήταν επίσης και studio μουσικής.
Από την αρχή αυτού του ταξιδιού, ο Φανούρης μάς έδειχνε πόσο πολύ αγαπάει τη μουσική, καθώς και πόσο θέλει να την εντάξει μέσα στην καθημερινότητά του. Έτσι, από την πρώτη στιγμή ήξερε ακριβώς τι ευχή θα έκανε. Οι νεράιδες, με τη σειρά τους, μάζευαν όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούσαν από το ίδιο το παιδί και από την οικογένειά του – όλοι συνέβαλαν και βοηθούσαν με όλη τους την αγάπη.
Μη ξεχάσεις να κάνεις ένα Like στη σελίδα μας στο facebook juniorsclub.gr —>ΕΔΩ
Ο Φανούρης είναι ένα ξεχωριστό παιδί, ένα καταπληκτικό πλάσμα, που χαμογελάει συνεχώς και τραγουδάει σε κάθε ευκαιρία. Ήθελε κι ο ίδιος πολύ να βοηθήσει στη διακόσμηση και στη δημιουργία αυτού του δωματίου, οπότε μαζί με τις νεράιδες και τα ξωτικά συμμετείχε κι αυτός στις ετοιμασίες. Το δωμάτιό του όμως ο Φανούρης το ήθελε και για studio μουσικής. Ήθελε να νιώθει όπως οι αγαπημένοι του τραγουδιστές. Η νεράιδα του, λοιπόν, έβαλε τα δυνατά της. Ένα σύγχρονο σύστημα καραόκε με μικρόφωνο και, η μεγαλύτερη έκπληξη, ένα πολύ ιδιαίτερο και λαμπερό σακάκι – όλα όσα χρειαζόταν για να αισθανθεί σωστός επαγγελματίας.
Ενθουσιασμένος, μέσα στο φανταστικό σακάκι του, άνοιξε την πόρτα του δωματίου του και αμέσως έλαμψαν τα μάτια του. Άρπαξε κατευθείαν το μικρόφωνο και άρχισε να τραγουδάει στο κοινό του. Μία μοναδική «συναυλία», αποκλειστικά για την οικογένειά του και τις νεράιδες.
Πολλή μουσική, πολλά γέλια και πολλά δώρα είχαν πλημμυρίσει το καινούργιο του δωμάτιο και ο Φανούρης έλαμπε μέσα σε αυτό. Όπως έλαμπε και όλη η οικογένειά του που, συγκινημένοι, τον έβλεπαν να πλέει σε πελάγη ευτυχίας.
Ένιωσε ξεχωριστός, όπως το είχε ανάγκη, και ευτυχισμένος, όπως του αξίζει!
