«Το Χαμόγελο του Παιδιού» μου έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω ένα αγόρι με την πιο μεγάλη καρδιά που ξέρω. Μια καρδιά που προσπάθησε να τον προδώσει πάνω από δύο φορές. Το μαρτυρά και η τομή στο μικροσκοπικό του στήθος. Ήταν όμως τέτοιο το πείσμα του για ζωή που δεν της έκανε το χατίρι. Πάλεψε σαν σύγχρονος Ηρακλής με τα δικά του φίδια μέσα στην κούνια του και βγήκε νικητής!
Είναι ο πιο μικρός και συγχρόνως ο πιο μεγάλος αγωνιστής που ξέρω! Μετά την επέμβαση σηκώθηκε όρθιος, παράξενα γρήγορα. Αρπαζόταν από την κούνια του με τα χέρια του που είναι λες και θέλουν να αρπάξουν τη ζωή και περπατούσε γύρω γύρω. Και σε πολύ μικρό διάστημα τα έκανε όλα… λες και ξαφνικά άνοιξαν τα φτερά του!
Μα το πιο όμορφο, το πιο μαγικό απ’ όλα είναι το πόσο καλοσυνάτος είναι. Σαν ένας μικρός καλόκαρδος γίγαντας που όταν σε αγκαλιάζει τυλίγει τα χεράκια του γύρω από το λαιμό σου, γέρνει το κεφαλάκι του στον ώμο σου και σε πλημμυρίζει αγάπη.
Μάθαμε πως στο νοσοκομείο χάιδευε μόνος του τα μαλλιά του για να κοιμηθεί…. και δεν είχε, ως τότε, εισπράξει χάδι.
Αυτή η καρδούλα είναι γεμάτη αγάπη… Αγάπη και λαχτάρα για ζωή!
]]>
