Ιωάννα Τσάκωνα, Ψυχολόγος – Υγειονομικός Αξιωματικός ΕΛ.Α.Σ – Συγγραφέας παιδικών παραμυθιών (μητέρα 3 υπέροχων παιδιών) facebook: Ioanna Tsakona
Πολυάριθμες μελέτες αναδεικνύουν τα οφέλη του μητρικού θηλασμού τόσο για το βρέφος όσο και για τη μητέρα.
Πέρα από τη βιολογική σύνθεση του μητρικού γάλακτος και τα επακόλουθα πλεονεκτήματα στη βιολογική ανάπτυξη του παιδιού (στα οποία μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ, ενώ σας προτείνουμε και στο τέλος αυτού του άρθρου) ο θηλασμός ενισχύει, αναμφίβολα, το συναισθηματικό δέσιμο μεταξύ μητέρας και παιδιού.
Η μητέρα εκτός από την τροφή με τα θρεπτικά συστατικά, που περιέχει, προσφέρει επίσης, με αυτόν τον τρόπο, το καλωσόρισμα στη ζωή παρέα με τη θερμή αγκαλιά της.
Ο θηλασμός συνιστά μια σπουδαία συναισθηματική, σωματική και ψυχική εμπειρία, που προάγει την σωματική και ψυχική υγεία μητέρας και βρέφους.
Πιο συγκεκριμένα, μέσω του θηλασμού το βρέφος μεταβαίνει με πιο εύκολο τρόπο από την ενδομήτρια ζωή στον έξω κόσμο ενώ μέσω της επανάληψης και της σταθερότητας του θηλασμού δημιουργείται σχέση εμπιστοσύνης και ασφάλειας στο βρέφος.
Το μωράκι, ξαφνικά, από ένα υγρό και σκοτεινό περιβάλλον έρχεται σε έναν κόσμο γεμάτο φώτα και δυνατούς θορύβους… Απομακρύνεται από το «προστατευτικό» περιβάλλον που γνώριζε τόσους μήνες και περνά σε ένα «εχθρικό» γι αυτό περιβάλλον. Αυτό ο Freud το ονόμαζε το πρώτο τραύμα που βιώνει ο κάθε άνθρωπος- το τραύμα της γέννησης.
Τι προσφέρει, λοιπόν, στο μωρό αυτή η «ψυχική τροφή»;
Ο θηλασμός προσφέρει την αίσθηση προστασίας, που έχει ανάγκη το βρέφος. Το μωράκι ηρεμεί αμέσως με την απλή μυρωδιά από το γάλα της μαμάς και η δερματική επαφή είναι άκρως ανακουφιστική και χαλαρωτική για το ίδιο. Με το να ακουμπά «εκεί» και να ακούει τους χτύπους της καρδιάς, που άκουγε όλους τους εννέα μήνες στην κοιλιά της μαμάς του, ηρεμεί αμέσως, νιώθει ασφάλεια και κοιμάται καλύτερα.
Αυτοί οι ήχοι με άλλα λόγια του θυμίζουν την «ωραία εποχή» πριν τη γέννα…
Τι προσφέρει στη νέα μαμά;
Το σώμα της γυναίκας θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως ένα «εργοστάσιο ορμονών» κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και με τον τοκετό. Όταν η μαμά θηλάζει, οι ορμόνες, που εκκρίνει εκείνη την ώρα ο οργανισμός της, είναι ορμόνες ηρεμίας, σύνδεσης, αγάπης και όλο αυτό μεταδίδεται στο μωρό, στην ίδια, στα άλλα παιδιά που τυχόν υπάρχουν στην οικογένεια και στο σύντροφο.
Όλο αυτό προσφέρει, επίσης «ενέσεις αυτοπεποίθησης» στη καινούρια μητέρα γιατί μπορεί μέσα από το σώμα της να φροντίσει και να θρέψει η ίδια το μωρό της.
Έρευνα του πανεπιστημίου του Cambridge το 2014 έδειξε πως οι νέες μητέρες, που θηλάζουν, αντιμετωπίζουν κατά 50%χαμηλότερο κίνδυνο να εμφανίσουν επιλόχειο κατάθλιψη, μια κατάσταση που απασχολεί ενδεχομένως το μυαλό κάθε εγκυμονούσας και νέας μητέρας.
Ο ρόλος του συντρόφου σε όλο αυτό το «ταξίδι» είναι εξίσου σημαντικός…Τι μπορεί να κάνει;
Να φροντίζει την σύζυγο και μητέρα του παιδιού του όσο πιο πολύ μπορεί, με καλή διατροφή και ύπνο, που τόσο έχει ανάγκη, μιας και υπάρχει μια τεράστια απώλεια θερμίδων κάθε φορά που θηλάζει.
Πριν ολοκληρώσω αυτό το κείμενο, επιτρέψτε μου να αναφερθώ και στην άλλη πλευρά του νομίσματος καθώς τα πράγματα δεν είναι πάντα εύκολα και ρόδινα. Υπάρχουν γυναίκες που είτε δυσκολεύονται πολύ με το θηλασμό και το διακόπτουν κάπου παρακάτω, είτε αντενδείκνυται σε εκείνες ο θηλασμός για χ λόγους, είτε δεν τον επιθυμούν.
Δυστυχώς, υπάρχουν περιπτώσεις bullyingκαι στις γυναίκες που αποφασίζουν να μη θηλάσουν και σε αυτές που αποφασίζουν να θηλάσουν αποκλειστικά!
*μη ξεχάσεις να κάνεις ένα Like στη σελίδα μας στο facebook juniorsclub.gr —>ΕΔΩ
Πάντα θα βρεθεί κάποιος να κατακρίνει είτε τη μια απόφαση είτε την άλλη. Το σημαντικό είναι να αναγνωρίσει η κάθε γυναίκα και να αποδεχθεί τη δική της επιθυμία – όποια και αν είναι αυτή. Η απόφαση για τον κάθε άνθρωπο, στο τι θα κάνει με το σώμα του, είναι δική του. Όπως έχει δικαίωμα να πει ΝΑΙ στο θηλασμό, έτσι ακριβώς έχει δικαίωμα να πει και ΟΧΙ στο θηλασμό. Αν λοιπόν, για οποιοδήποτε λόγο μια γυναίκα αποφασίσει να μη θηλάσει, αυτό δε συνεπάγεται ότι δε θα χτιστεί το συναισθηματικό δέσιμο με το παιδί της. Αυτό μπορεί να αναπτυχθεί με ποικίλους τρόπους, όπως η αγκαλιά, η οπτική επαφή, η επικοινωνία, η μουσική/τα τραγουδάκια, το βρεφικό μασάζ και η άμεση ανταπόκριση στο κλάμα και στις ανάγκες του μωρού.
Σύμφωνα με τον Erik Erikson (1950) το πρώτο στάδιο στον κύκλο της ζωής του ανθρώπου είναι η θεμελιώδης εμπιστοσύνη έναντι της δυσπιστίας -κατά το πρώτο έτος της ζωής του.
Με απλά λόγια, εάν το βρέφος νιώθει ότι οι ανάγκες του ικανοποιούνται και οι γονείς του εξασφαλίζουν αγάπη, αναπτύσσει το συναίσθημα της βασικής εμπιστοσύνης, της καλοσύνης και της αισιοδοξίας. Αν από την άλλη νιώθει ότι το περιβάλλον του το παραμελεί, τότε αναπτύσσει το συναίσθημα της δυσπιστίας απέναντι στον εαυτό του αλλά και προς τους άλλους, της ανασφάλειας και της απαισιοδοξίας.
Αν όλα πάνε καλά σε αυτό το πρώτο στάδιο (1ο έτος ζωής) – και αυτό θα το επιτύχει ένας γονέας είτε με το θηλασμό, είτε χωρίς το θηλασμό αλλά πάντα με αγάπη, νοιάξιμο, φροντίδα και άμεση ανταπόκριση στις ανάγκες του μωρού, τότε το παιδάκι θα αναπτύξει στην συνέχεια πίστη στον εαυτό του και αισιοδοξία.
Όταν όμως υπάρξει δυσλειτουργία σε αυτό το στάδιο, τότε βιώνονται αισθήματα δυσπιστίας και απαισιοδοξία στη μετέπειτα ζωή.
Η «συνταγή» λοιπόν που προτείνω είναι (είτε επιλέξουμε το θηλασμό είτε όχι) : άνευ όρων αγάπη, πάμπολλες αγκαλιές, φροντίδα, νοιάξιμο και άνευ όρων στοργή!!!
Ας μη δίνουμε με το σταγονόμετρο όλα τα παραπάνω… Ας μη φοβόμαστε ότι θα γίνουν τα παιδιά μας εξαρτημένα! Αντιθέτως… Τα παιδιά που χορταίνουν φροντίδα και ασφάλεια τα πρώτα χρόνια της ζωής τους είναι εκείνα που θα μπορέσουν με περισσότερη ευκολία να ανεξαρτητοποιηθούν στην συνέχεια!
