«Ο Λάμπρος μας νόσησε από Οξεία Λεμφοβλαστική Λευχαιμία Υψηλού Κινδύνου – τύπου Τ, το 2007. Μπήκαμε στο νοσοκομείο με δέκατα και πόνο στα ποδαράκια του. Η πρώτη εξέταση αίματος έδειξε 850.000 λευκά αιμοσφαίρια!
Ο Λαμπρούλης ήταν ακριβώς όπως τον βλέπετε στο βιντεάκι στη φωτογραφία που αναφέρεται η 7η μέρα… Τίποτα δεν έδειχνε στην εμφάνισή του την σοβαρότητα της κατάστασης. Παρόλα αυτά ο κίνδυνος να χάσουμε το παιδάκι μας ήταν μεγάλος.
Δεν ξέραμε αν θα ξημερώσουμε για να αρχίσουμε τις χημειοθεραπείες, δεν ξέραμε αν θα αντέξει το παιδί, δεν ερχόταν σε ύφεση η νόσος για να φτάσουμε στη μεταμόσχευση! Ήταν όλα στον αέρα … τελικά ένα μαγικό βράδυ έχοντας μπει στη ΜΜΜΟ μου χτύπησε το τζάμι του δωματίου μια γιατρός δείχνοντας μου ένα ψυγειάκι. Tότε κατάλαβα πως ξημέρωνε η μεγάλη μέρα! Πίστευα πως θα τέλειωναν όλα. Δεν ήξερα πως τελείωνε απλά ένα κεφάλαιο και ανοίγαμε ένα άλλο. Μετά συνειδητοποιήσαμε ποιοι κίνδυνοι ερχόντουσαν!
Τελικά όμως τα κατάφερε ο μικρός μου. Και να σας πω κάτι; Τα πέρασε όλα μόνος! Όσο και να ήμασταν κοντά του υπήρξαμε απλά θεατές…!!!
Μεταμοσχεύτηκε το 2008 και πριν από μερικές εβδομάδες η Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών μας ανακοίνωσε ότι το παιδί ξέφυγε από τον κίνδυνο και πως η κατάσταση της υγείας του είναι ΤΕΛΕΙΑ!
Ήρθε η ώρα ο Λαμπρούλης μας να στείλει και αυτός τη δικιά του ιστορία. …. Τερμάτισε νικητής μετά από 6 χρόνια. Ευχαριστώ!»
Aξίζει να θυμάσαι:
Ο καρκίνος στο παιδί:
• Δεν είναι κληρονομικός.
• Δεν είναι μεταδοτικός.
• Δεν σημαίνει θάνατο.
• Δεν είναι “επάρατος” αλλά μια σοβαρή απειλητική για τη ζωή του παιδιού, νόσος που χρειάζεται χρόνο και κατάλληλη εξειδικευμένη θεραπεία
Για τον παιδικό καρκίνο: Δεν υπάρχει πρόληψη!
Ωστόσο, η αξιολόγηση υπόπτων συμπτωμάτων και ευρημάτων οδηγεί στην έγκαιρη διάγνωση και ίαση σε όλα τα παιδιά.
