Η ψυχική υγεία είναι εξίσου σημαντική με τη σωματική. Αυτό σίγουρα απασχολεί κάθε γονιό.
Τι χρειάζεται λοιπόν το παιδί;
Τα βασικά στοιχεία για την καλή ψυχική υγεία ενός παιδιού περιλαμβάνουν:
Αγάπη άνευ όρων από την οικογένεια.
Ενίσχυση της αυτοπεποίθησης και της αυτοεκτίμησης.
Ευκαιρίες για παιχνίδι.
Ενθαρρυντικοί δάσκαλοι και υποστηρικτικοί φροντιστές.
Ασφαλές περιβάλλον.
Κατάλληλη καθοδήγηση και όρια.
Αγάπη
Η αγάπη, η ασφάλεια και η αποδοχή πρέπει να βρίσκονται στο επίκεντρο της οικογενειακής ζωής. Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν ότι η αγάπη σας δεν εξαρτάται από τα επιτεύγματά τους. Τα λάθη και οι «ήττες» πρέπει να είναι αναμενόμενα και αποδεκτά. Η αυτοπεποίθηση μεγαλώνει σε ένα σπίτι γεμάτο αγάπη και στοργή.
Αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση
Η ενθάρρυνση και ο έπαινος βοηθούν τα παιδιά να αναπτύξουν την επιθυμία να εξερευνήσουν και να μάθουν. Επιτρέψτε τους να παίξουν ελεύθερα σε μια ασφαλή περιοχή όπου δεν υπάρχει ο κίνδυνος τραυματισμού. Καθησυχάστε τα παιδιά χαμογελώντας και μιλώντας τους συχνά. Συμμετέχετε ενεργά στις δραστηριότητές τους. Η προσοχή σας βοηθά στην οικοδόμηση της αυτοπεποίθησης και της αυτοεκτίμησής τους.
Ρεαλιστικοί στόχοι
Τα μικρά παιδιά χρειάζονται ρεαλιστικούς στόχους που να ταιριάζουν με τις φιλοδοξίες τους και τις ικανότητές τους. Με τη βοήθειά σας, τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να επιλέξουν δραστηριότητες που δοκιμάζουν τις ικανότητές τους και αυξάνουν την αυτοπεποίθησή τους.
Ειλικρίνεια
Μην κρύβετε τις αποτυχίες σας από τα παιδιά σας. Είναι σημαντικό να γνωρίζουν ότι όλοι κάνουμε λάθη. Είναι ανακουφιστικό για τα παιδιά να ξέρουν ότι οι ενήλικες δεν είναι τέλειοι.
Ενθάρρυνση
Τα παιδιά δεν είναι σημαντικό μόνο να προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο δυνατό, αλλά και να απολαμβάνουν τη διαδικασία. Η δοκιμή νέων δραστηριοτήτων διδάσκει στα παιδιά την ομαδική εργασία, την αυτοεκτίμηση και νέες δεξιότητες.
Καθοδήγηση και πειθαρχία
Τα παιδιά χρειάζονται ανεξαρτησία. Ταυτόχρονα, πρέπει να μάθουν ότι ορισμένες συμπεριφορές δεν είναι αποδεκτές και ότι είναι υπεύθυνα για τις συνέπειες των πράξεών τους. Ως μέλη μιας οικογένειας, τα παιδιά είναι ωφέλιμο να ακολουθούν τους κανόνες της οικογενειακής μονάδας με ήρεμη καθοδήγηση και δίκαιες απαιτήσεις.
Πώς θα τα καταφέρετε;
Να είστε σταθεροί, αλλά ευγενικοί και ρεαλιστές με τις προσδοκίες σας.
Δώστε to καλό παράδειγμα. Δεν μπορείτε να περιμένετε αυτοέλεγχο και αυτοπειθαρχία από ένα παιδί αν δεν έχετε εσείς οι ίδιοι την αντίστοιχη συμπεριφορά.
Επικρίνετε τη συμπεριφορά, όχι το παιδί. Είναι καλύτερο να πείτε: «Αυτό που έκανες ήταν κακό», αντί για: «Είσαι κακό παιδί».
Αποφύγετε γκρίνια, απειλές και δωροδοκία. Τα παιδιά συνηθίζουν να αγνοούν την γκρίνια και οι απειλές και οι δωροδοκίες σπάνια είναι αποτελεσματικές.
Εξηγήστε στα παιδιά τους λόγους που πρέπει να συμμορφώνονται με ορισμένους κανόνες και ποιες μπορεί να είναι οι πιθανές συνέπειες των πράξεών τους.
Μιλήστε για τα συναισθήματά σας. Όλοι χάνουμε ενίοτε την ψυχραιμία μας. Είναι σημαντικό να μιλάτε για το τι συνέβη και γιατί είστε θυμωμένοι. Ζητήστε συγγνώμη αν κάνατε λάθος!
Θυμηθείτε, ο στόχος δεν είναι να ελέγξετε το παιδί, αλλά να μάθει τον αυτοέλεγχο.
Χρόνος οθόνης υπό έλεγχο
Προσπαθήστε να μην χρησιμοποιείτε τις οθόνες ως «baby-sitter» σε τακτική βάση. Να είστε επιλεκτικοί και να βάζετε τα κατάλληλα όρια.
Ψυχική υγεία και παιχνίδι
Ο χρόνος παιχνιδιού είναι τόσο σημαντικός για την ανάπτυξή των παιδιών όσο το φαγητό και η σωστή φροντίδα. Βοηθά τα παιδιά να είναι δημιουργικά, να μάθουν δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων και να αποκτήσουν σταδιακά αυτοέλεγχο. Το παιχνίδι που περιλαμβάνει τρέξιμο και φωνές, δεν είναι μόνο διασκεδαστικό, αλλά οδηγεί και σε παιδιά σωματικά και ψυχικά υγιή.
Επιπλέον, παίζοντας με συνομηλίκους τους, τα παιδιά ανακαλύπτουν τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία τους, αναπτύσσουν την αίσθηση του ανήκειν και μαθαίνουν πώς να τα πηγαίνουν καλά με τους άλλους.
Εσείς μπορείτε φυσικά να λάβετε μέρος στη διασκέδαση! Παίζοντας επιτραπέζια ή ζωγραφίζοντας, μοιράζεστε ιδέες και να περνάτε χρόνο μαζί σε ένα χαλαρό περιβάλλον.
Η νίκη δεν είναι τόσο σημαντική όσο η συμμετοχή και η απόλαυση της δραστηριότητας. Μια από τις πιο σημαντικές ερωτήσεις που πρέπει να κάνετε στα παιδιά μετά τα παιχνίδια είναι: «Διασκέδασες;» και όχι: «Κέρδισες;».
Κεφάλαιο «φόβοι»
Είναι φυσιολογικό τα παιδιά να νιώθουν φόβο μερικές φορές. Ο καθένας φοβάται κάτι κάποια στιγμή στη ζωή του. Ο φόβος και το άγχος αναπτύσσονται από εμπειρίες που πολλές φορές δεν συνειδητοποιούμε. Το πρώτο βήμα είναι να ανακαλύψετε τι φοβίζει το παιδί. Να είστε στοργικοί, υπομονετικοί και καθησυχαστικοί.
Οι νευρικοί τρόποι, η ντροπαλότητα, η απόσυρση και η επιθετική συμπεριφορά μπορεί να είναι σημάδια παιδικών φόβων. Μια αλλαγή στα φυσιολογικά πρότυπα διατροφής και ύπνου μπορεί επίσης να σηματοδοτεί έναν ανθυγιεινό φόβο. Τα παιδιά που το «παίζουν άρρωστα» ή αισθάνονται τακτικά ανήσυχα μπορεί να έχουν κάποια προβλήματα που χρειάζονται προσοχή.
Ο φόβος για το σχολείο μπορεί να εμφανιστεί μετά από ένα αγχωτικό γεγονός, όπως η μετακόμιση σε μια νέα γειτονιά, η αλλαγή σχολείου ή μετά από ένα άσχημο περιστατικό στο σχολείο.
Εάν υποψιάζεστε κάποιο σοβαρό πρόβλημα, μην διστάσετε να ζητήσετε τη συμβουλή ειδικού.
Τα ακόλουθα σημάδια μπορεί να υποδηλώνουν την ανάγκη για επαγγελματική βοήθεια ή αξιολόγηση:
Πτώση στη σχολική επίδοση.
Τακτική ανησυχία ή άγχος.
Επανειλημμένη άρνηση να πάει στο σχολείο ή να συμμετάσχει σε συνήθεις δραστηριότητες.
Υπερκινητικότητα ή ταραχή.
Επίμονοι εφιάλτες.
Επίμονη ανυπακοή ή επιθετικότητα.
Συχνές εκρήξεις θυμού.
Θλίψη ή ευερεθιστότητα.
Μη ξεχάσεις να κάνεις ένα Like στη σελίδα μας στο facebook juniorsclub.gr —>ΕΔΩ
