της δημοσιογράφου Ελένης Βασιλοπούλου @elena_juniorsclub
Μη ξεχάσεις να κάνεις ένα Like στη σελίδα μας στο facebook juniorsclub.gr —>ΕΔΩ
Παιδιά στο δρόμο…
Τι σκέφτεστε όταν ακούτε “Παιδιά του δρόμου”;
Διεθνώς είναι αποδεκτός αυτός ο όρος «παιδιά του δρόμου» για να προσδιορίσει τις συνθήκες ζωής εκατομμυρίων παιδιών που είναι άπορα, άστεγα και εγκαταλελειμμένα.
Ωστόσο, στην Ελλάδα, θα δείτε παιδιά κυρίως Ρομά, να περνούν ώρες στα φανάρια, άλλοτε για να καθαρίσουν τα παρμπρίζ των αυτοκινήτων έναντι κάποιου χρηματικού ποσού ή τις περισσότερες φορές παρακαλώντας (επαιτώντας) για 50 λεπτά.
Με κίνδυνο τη ζωή τους, παιδιά από 5-6 ετών μαζί με μικρότερα, διασχίζουν τους δρόμους, παραμένουν στις διαβάσεις, στέκονται στα φανάρια, για να κάνουν αισθητή την παρουσία τους, να τα προσέξουμε και να τους δώσουμε χρήματα. Αυτά τα παιδιά που περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στο δρόμο, στερούνται τη φροντίδα, την ασφάλεια, την αγάπη, γιατί κάποιοι το επιτρέπουν να είναι εκεί.
Δεν πηγαίνουν σχολείο, ρισκάρουν καθημερινά τη ζωή τους και δεν έχουν καμία προοπτική να εξελιχθούν εφόσον είναι εγκλωβισμένα σε μια κατάσταση, καταδικασμένη να ζήσουν, αν ζήσουν, υπό άθλιες συνθήκες.
Συνέντευξη με τον Διονύση Θεοδωρόπουλο, Διαμεσολαβητή στην Κοινωνική Υπηρεσία Δ. Πατρέων
Με τον Διονύση Θεοδωρόπουλο, έχουμε αναπτύξει μια σχέση σεβασμού και εμπιστοσύνης. Εσείς, τον γνωρίσατε περισσότερο μέσα από τη συνέντευξη μας για τη ζωή του, όπου έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα σε όλους τους έφηβους – νέους, σχετικά με τη ζωή που θέλουν να ζήσουν. “Μπορεί το μέρος που θα γεννηθεί ένα παιδί να είναι ακατάλληλο γι’ αυτό, όπως ένας καταυλισμός Ρομά, αν όμως θέλει να αλλάξει τη ζωή του, θα τα καταφέρει, αρκεί να πάει σχολείο και να θέσει στόχους”, όπως κι ο Διονύσης, όπου δεν επέτρεψε να του ορίσει καμία καταγωγή, τη μοίρα και τον προορισμό του.
Σήμερα, είναι Διαμεσολαβητής στο Παράρτημα Ρομά, του Κέντρου Κοινότητας στην κοινωνική υπηρεσία του Δήμου Πατρέων κι έχει γνώσεις και εμπειρία σε θέματα, τα οποία καταθέτει και σ’ αυτή τη συνέντευξη.
j.c.: Τα παιδιά Ρομά που μεγαλώνουν σε καταυλισμούς, είναι καταδικασμένα να ζουν ως επαίτες και να είναι παραβατικά; Η καταγωγή ορίζει τη ζωή τους;
Δ.Θ.: Η κατάσταση των παιδιών Ρομά που διαβιούν σε καταυλισμούς είναι ένα πολυδιάστατο και σύνθετο θέμα. Πρωτίστως, να ξεκαθαρίσουμε ότι η καταγωγή δεν πρέπει να ορίζει τη ζωή κανενός ανθρώπου, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών των Ρομά που ζουν σε καταυλισμούς.
Είναι, επίσης, απολύτως σημαντικό να τονίσουμε ότι οι συνθήκες ακραίας φτώχειας και η έλλειψη πρόσβασης σε βασικές υπηρεσίες όπως η εκπαίδευση, η υγεία και η απασχόληση επηρεάζουν σημαντικά τη ζωή των ανθρώπων, ανεξαρτήτως καταγωγής.
Γνωρίζουμε, όλοι πολύ καλά ότι η φτώχεια και η έλλειψη ευκαιριών δυσχεραίνουν την ικανότητα των ανθρώπων να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν με αξιοπρέπεια.
Οι Ρομά που ζουν υπό τέτοιες συνθήκες είναι εκτεθειμένοι σε σοβαρούς περιορισμούς που επηρεάζουν την καθημερινή τους ζωή και τις προοπτικές τους για το μέλλον. Η επιβίωση σε αυτές τις συνθήκες μπορεί να οδηγήσει ορισμένα άτομα σε δραστηριότητες όπως η επαιτεία ή άλλες παραβατικές συμπεριφορές, καθώς προσπαθούν να επιβιώσουν ή να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες τους.
Η κατάσταση αυτή δεν αφορά μόνο τους Ρομά, αλλά αποτελεί ένα ευρύτερο πρόβλημα κοινωνικής δικαιοσύνης και πρέπει να αντιμετωπιστεί με ολιστικές και διαρθρωτικές προσεγγίσεις.
Είναι αναγκαίο να επενδύσουμε στην πρόληψη και την εξάλειψη της φτώχειας και των ανισοτήτων, προσφέροντας πρόσβαση σε εκπαίδευση, υγειονομική περίθαλψη, κοινωνικές υπηρεσίες και ευκαιρίες απασχόλησης.
Η ανάπτυξη προγραμμάτων που στοχεύουν στην ενίσχυση των οικογενειών, την προώθηση της εκπαίδευσης και την παροχή ευκαιριών για βιώσιμη απασχόληση μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση των συνθηκών ζωής αυτών των παιδιών και των οικογενειών τους.
Μόνο με την κοινή προσπάθεια και τη δέσμευση για ουσιαστικές αλλαγές μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα πιο δίκαιο και ισότιμο κοινωνικό περιβάλλον.
j.c.:Θα μπορούσε να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα όπου θα ήταν αποτελεσματικό για τη ζωή και την εξέλιξη των παιδιών – ρομά;
Δ.Θ.: Ναι, ένα πρόγραμμα που στοχεύει στη βελτίωση της ζωής και της εξέλιξης των παιδιών Ρομά θα μπορούσε να είναι αποτελεσματικό, αν σχεδιαστεί και υλοποιηθεί σωστά.
Ένα τέτοιο πρόγραμμα θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις ειδικές ανάγκες και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες Ρομά, καθώς και τις διαφορετικές κοινωνικές και πολιτισμικές πραγματικότητες των κοινοτήτων Ρομά.
j.c.:Έχεις κάποιες προτάσεις – ιδέες για την εφαρμογή ενός τέτοιου προγράμματος;
Δ.Θ.: Ορισμένες ιδέες που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν περιλαμβάνουν:
-Παροχή υπηρεσιών εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης για τους ενήλικες Ρομά, προκειμένου να αυξηθούν οι ευκαιρίες απασχόλησης και η οικονομική ευημερία των οικογενειών τους.
-Εξασφάλιση πρόσβασης των παιδιών Ρομά σε ποιοτική εκπαίδευση, συμπεριλαμβανομένης της προσχολικής αγωγής και της ψυχοκοινωνικής υποστήριξης.
-Παροχή υπηρεσιών υποστήριξης στις οικογένειες Ρομά, συμπεριλαμβανομένων προγραμμάτων οικογενειακής συμβουλευτικής υποστήριξης και προσφοράς υποστήριξης για την ανάπτυξη των γονικών δεξιοτήτων.
Ενθάρρυνση της συμμετοχής των κοινοτήτων Ρομά σε αποφάσεις που τους αφορούν και στη διαμόρφωση προγραμμάτων που εξυπηρετούν τις ανάγκες τους.
Εκπαίδευση και ενημέρωση της κοινωνίας για την αντιμετώπιση των προκαταλήψεων και της διάκρισης έναντι των Ρομά και προώθηση της πολιτισμικής και εθνοτικής ποικιλομορφίας.
Κάθε πρόγραμμα θα πρέπει να σχεδιαστεί με βάση τις ιδιαίτερες ανάγκες και τις συνθήκες των κοινοτήτων Ρομά που στοχεύει να υποστηρίξει, και να υλοποιηθεί με συνεργασία ανάμεσα στο κράτος, τις τοπικές αρχές, την κοινωνία των πολιτών και τις ίδιες τις κοινότητες Ρομά.
j.c.:Πώς θα αποτρέψουμε την παρουσία παιδιών σε δρόμους και φανάρια;
Δ.Θ.: Για να αποτραπεί η παρουσία των παιδιών Ρομά στα φανάρια και στους δρόμους και να προωθηθεί η παρουσία τους στα σχολεία και στις παιδικές χαρές, απαιτούνται συντονισμένες πρωτοβουλίες και ειδικά προγράμματα.
Καταρχάς, είναι σημαντικό να υπάρχουν δράσεις υποστήριξης προς τους γονείς των παιδιών που είναι στα φανάρια από κοινωνικές υπηρεσίες αρμόδιες για αυτά τα θέματα.
Πολλές φορές οι γονείς είναι ακατάλληλοι να παρέχουν την απαραίτητη φροντίδα και προστασία στα παιδιά τους λόγω έλλειψης πόρων ή προσωπικών προβλημάτων.
Η παροχή υποστήριξης και η εφαρμογή επαρκούς επίβλεψης από τις κοινωνικές υπηρεσίες μπορεί να βοηθήσει στην προστασία των παιδιών και στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους.
Επιπλέον, είναι ζωτικής σημασίας η εκπαίδευση και η ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με τη σπουδαιότητα της εκπαίδευσης και της συμμετοχής στις κοινωνικές δομές. Εκπαιδευτικά προγράμματα και εκστρατείες ευαισθητοποίησης μπορούν να αναδείξουν την ανάγκη για την ενσωμάτωση των παιδιών στην εκπαιδευτική διαδικασία και τις παιδικές δραστηριότητες.
Ακόμη, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί η πρόσβαση των παιδιών Ρομά σε ποιοτική εκπαίδευση και δραστηριότητες, με ειδικά προγράμματα που θα λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες τους και θα προάγουν την πολυπολιτισμική και κοινωνική ενσωμάτωση.
Παράλληλα, η ενίσχυση της οικογενειακής υποστήριξης και η ανάπτυξη γονικών δεξιοτήτων αποτελούν σημαντικούς παράγοντες για την καλύτερη ένταξη των παιδιών στην κοινωνία.
Ειδικά προγράμματα που στοχεύουν στην ενίσχυση των οικογενειακών δεσμών και την ανάπτυξη των γονικών δεξιοτήτων μπορούν να στηρίξουν την εκπαιδευτική πορεία των παιδιών.
Επιπροσθέτως, η δημιουργία ασφαλών χώρων παιχνιδιού και δραστηριοτήτων μπορεί να είναι ελκυστική για τα παιδιά και να τα απομακρύνει από επικίνδυνα περιβάλλοντα. Η ανάπτυξη παιδικών χώρων που θα είναι ασφαλείς και προσιτοί για όλα τα παιδιά, ανεξαρτήτως καταγωγής, είναι ουσιώδης.
Η ενεργή συμμετοχή των κοινοτήτων Ρομά στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και η σχεδίαση προγραμμάτων που να προσαρμόζονται στις ανάγκες τους αποτελεί κρίσιμο στοιχείο. Μόνο με τη συμμετοχή τους μπορούμε να προωθήσουμε διαρκή αλλαγή και να
δημιουργήσουμε προγράμματα που θα είναι πραγματικά αποτελεσματικά και βιώσιμα.
Από τον Καταυλισμό στο Πανεπιστήμιο – Ο Διονύσης Θεοδωρόπουλος έκανε το όνειρο του πραγματικότητα!
