Η Κέρκυρα είναι από τους πιο πολυδιαφημισμένους και όχι άδικα, καλοκαιρινούς προορισμούς. Μάλιστα, προσελκύει πλήθη επισκεπτών από όλον τον κόσμο κάθε καλοκαίρι. Η Κέρκυρα είναι ένα νησί με σημαντική έκταση (592 τ. χλμ.), το οποίο διατηρεί τα μυστικά του. Ή, έστω, τα αποκαλύπτει με φειδώ, σε όσους κάνουν τον κόπο να την εξερευνήσουν ενδελεχώς, κινούμενοι και πέρα από τα πιο γνωστά και φωτογραφημένα αξιοθέατα.
Ένα τέτοιο «μυστικό» είναι και η διπλή παραλία Τιμόνι, στο βορειοδυτικό κομμάτι του νησιού: παλιότερα την ήξεραν ελάχιστοι, πλέον τα ιντερνετικά δημοσιεύματα την έχουν κάνει κάπως πιο γνωστή. Σε κάθε περίπτωση, όμως, παραμένει σχετικά ανεξερεύνητη από τους πολλούς, αν και όσοι βρέθηκαν στα νερά της κάνουν λόγο για μια ακτή με υπέροχα γαλάζια νερά και «εξωτική» αίσθηση, η οποία φέρνει κατά νου τοπία από την Καραϊβική Θάλασσα.
*Mη ξεχάσεις να κάνεις ένα Like στη σελίδα μας στο facebook juniorsclub.gr —>ΕΔΩ
H παραλία όπου ο Οδυσσέας συνάντησε τη Ναυσικά
Με την Κέρκυρα να θεωρείται από πολλούς ως το «νησί των Φαιάκων» που περιγράφει ο Όμηρος στην Οδύσσεια, διάφορες τοποθεσίες της έχουν συνδεθεί μέσα στα χρόνια με την έλευση του Οδυσσέα στην επικράτεια του Αλκίνοου και της Ναυσικάς. Και το Πόρτο Τιμόνι βρίσκεται ανάμεσα σε αυτές, καθώς κάποιοι πιστεύουν ότι είναι εδώ όπου πρωτοσυνάντησε την τελευταία ο θαλασσοδαρμένος βασιλιάς της Ιθάκης.
Με τον καιρό, βέβαια, οι διηγήσεις της Οδύσσειας έχουν παραφθαρεί κι έτσι η λαϊκή ιστορία που κυκλοφορεί στις μέρες μας θέλει τη Ναυσικά να διατάζει τις Σειρήνες να ποτίζουν γλυκόπιοτο κρασί τους συντρόφους του Οδυσσέα, ώστε να κοιμούνται και να μη βλέπει κανείς τις ερωτικές συναντήσεις μαζί του, που γίνονταν κρυφά από τον πατέρα της. Σε κάθε περίπτωση, όσο γοητευτικοί κι αν είναι τέτοιοι θρύλοι, είναι καλό να θυμόμαστε ότι η Οδύσσεια ίσως απηχεί μια πολιτικο-κοινωνική πραγματικότητα τοποθετημένη στο 1300-1200 π.Χ., όμως δεν είναι καταγραφή ιστορικών γεγονότων.
Η παραλία χαρακτηρίζεται από το απομονωμένο ακρωτήρι στο οποίο έχει διαμορφωθεί, όπου δεν φτάνει αυτοκίνητο. Είναι επίσης μια διπλή παραλία, όπως είπαμε, καθώς μια στενή μα καταπράσινη λωρίδα γης «κόβει» τη θάλασσα στα δύο, διαμορφώνοντας μια διακριτή, κατάφυτη χερσόνησο (την έχουν βαφτίσει «Κεφάλι του Μούργη», επειδή το σχήμα της θυμίζει κεφάλι σκύλου) και δύο ξεχωριστές ακτές με λευκό, ψιλό βοτσαλάκι.
Οι ντόπιοι θα σας πουν ότι Πόρτο Τιμόνι ονομάζεται κανονικά μόνο η δεξιά παραλία, καθώς την αριστερή την αποκαλούν Λιμνί –μάλιστα τις ξεχωρίζουν, λέγοντας ότι τα νερά στο Πόρτο Τιμόνι τείνουν να είναι πιο σκουρόχρωμα, ενώ στο Λιμνί επικρατεί το γαλανό, με κάποιες σμαραγδί αποχρώσεις στα ρηχά. Λεπτομέρειες κάπως μικρές, ασφαλώς, γιατί σε κάθε περίπτωση η θάλασσα εδώ είναι πεντακάθαρη και υπέροχη, έχοντας όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το Ιόνιο Πέλαγος.
Το μπάνιο σας, λοιπόν, θα γίνει σε κρυστάλλινα νερά, τα οποία είναι όνομα και πράγμα, όντας κρύα και αναζωογονητικά. Κολυμπώντας, επίσης, θα διαπιστώσετε ότι βρίσκεστε σε μια περιοχή με κάμποσα σπήλαια –ένα μάλιστα είναι θαλάσσιο, με την είσοδό του να γίνεται εύκολα διακριτή. Μπορείτε να φτάσετε ως αυτήν, αλλά συστήνεται να μη συνεχίσετε, καθώς έχει αρκετό βάθος. Καλύτερα είναι, βγαίνοντας, να βάλετε τα αθλητικά σας και να ακολουθήσετε το μονοπάτι ως το τέλος του, στο Κεφάλι του Μούργη. Εκεί θα εντοπίσετε ένα άλλο σπήλαιο, όπου μέσα του έχει λαξευτεί το όμορφο εκκλησάκι του Αγίου Στυλιανού, απολαμβάνοντας τη θέα στο πέλαγος.
Εννοείται βέβαια ότι το δυσπρόσιτο της περιοχής καθιστά το Πόρτο Τιμόνι μια ανοργάνωτη παραλία: θα χρειαστεί να κουβαλήσετε μαζί σας ομπρέλα, ψάθα, άφθονο κρύο νερό, κάτι να κολατσίσετε και ό,τι άλλο κρίνετε απαραίτητο για την παραμονή σας εκεί. Συστήνονται ασφαλώς και καλά αθλητικά παπούτσια για όσους έρθουν πεζοπορώντας· μην ξεχνάτε άλλωστε ότι σας περιμένει και επιστροφή, η οποία θα είναι ανηφορική. Αξίζει πάντως να μείνετε μέχρι αργά το απόγευμα, ώστε να απολαύσετε και το ηλιοβασίλεμα, καθώς είναι ιδιαιτέρως ειδυλλιακό.
Πάμε παραλία: Λιμνοθάλασσα Μπάλου, η εξωτική παραλία της Κρήτης!
