Όλοι έχουμε γνωρίσει κάποιον που δεν παραδέχεται ποτέ ότι έχει κάνει λάθος. Μερικοί άνθρωποι μοιάζουν να έχουν αλλεργία στη «συγγνώμη».
Οι άνθρωποι αυτοί, διακρίνονται από ένα σύνολο λεπτών συμπεριφορών που τους κάνουν αμετακίνητους, αμετάπειστους, ό,τι και αν έχει γίνει.
Το άρθρο αυτό, ρίχνει φως σε επτά γνωρίσματα των ανθρώπων που δεν παραδέχονται ποτέ τα λάθη τους.
Ακλόνητη αυτοπεποίθηση
Έχετε γνωρίσει ποτέ κάποιον που να έχει ακλόνητη αυτοπεποίθηση; Κάποιον που να μην τον «αγγίζει» η αμφιβολία;
Πρόκειται για ένα συνηθισμένο γνώρισμα των ανθρώπων που δεν παραδέχονται ότι έχουν κάνει λάθος. Η αυτοπεποίθησή τος είναι τόσο έντονη που τους τυφλώνει και καθιστά αδύνατον να δουν τα ίδια τους τα λάθη.
Στον δικό τους κόσμο, εκείνοι έχουν πάντα δίκιο και όλοι οι άλλοι έχουν παρανοήσει ή έχουν παραπλανηθεί.
Δεν είναι αλαζόνες, αλλά η μεγάλη τους αυτοπεποίθηση έχει δημιουργήσει ένα εμπόδιο στην επικοινωνία με τους άλλους.
Η αναγνώριση αυτού του γνωρίσματος, μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση και την ενθάρρυνση του ανοιχτούν διαλόγου.
Να θυμάστε ότι απαιτείται υπομονή κα διακριτικότητα προτού προκαλέσετε τις πεποιθήσεις ενός αμετακίνητου ατόμου, χωρίς να γίνει αμυντικό.
Δεξιοτέχνες του περισπασμού
Οι άνθρωποι που δεν παραδέχονται τα λάθη τους, είναι δεξιοτέχνες στον περισπασμό. Στο πρώτο άκουσμα μιας παρατήρησης, μετακυλούν την ευθύνη σε κάτι ή σε κάποιον άλλον.
Δεν αποδέχονται ποτέ την παρατήρηση, αλλά τα ρίχνουν όλα στις συνθήκες που ήταν δυσμενείς και τα λάθη κάποιου άλλου.
Η τακτική αυτή, είναι συνηθισμένη για τους ανθρώπους που δεν μπορούν να παραδεχτούν τα λάθη τους. Αντί να αναλάβουν την ευθύνη τους, τη ρίχνουν κάπου αλλού.
Η αναγνώριση αυτού του γνωρίσματος, μπορεί να σας βοηθήσει να διαχειριστείτε τις συζητήσεις με τους ανθρώπους αυτούς αποτελεσματικά, αν και μπορεί να σας οδηγήσουν στην απογοήτευση.
Εκλογικεύουν τα πάντα
Το μυαλό του ανθρώπου είναι ένα πολύ ισχυρό εργαλείο. Μπορεί να καταφέρει εκπληκτικά πράγματα, ακόμη και να μας πείσει ότι είμαστε αλάθητοι.
Η εκλογίκευση είναι μια διεργασία όπου, ο άνθρωπος αναζητά λόγους προκειμένου να δικαιολογήσει αδικαιολόγητες συμπεριφορές.
Οι άνθρωποι που δεν παραδέχονται ότι έχουν κάνει λάθος, εφευρίσκουν τις πιο απίστευτες δικαιολογίες.
Είναι μια μορφή παραπλάνησης του εαυτού τους, ένας τρόπος να διατηρήσουν την αυτοεκτίμηση και ν’ αποφύγουν το δυσφορικό συναίσθημα που συνεπάγεται η παραδοχή του λάθους.
Αν συναντήσετε κάποιον που είναι δεξιοτέχνης στις δικαιολογίας, να ξέρετε ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να παραδεχτεί τα λάθη του.
Δεν ζητούν ποτέ «συγγνώμη»
Δεν είναι εύκολο να ζητά κανείς συγγνώμη, ειδικά οι άνθρωποι που σιχαίνονται να παραδέχονται ότι έκαναν λάθος. Θεωρούν τη συγγνώμη ως παραδοχή των ενοχών, κάτι που θεωρούν ως ένδειξη αδυναμίας και πλήγμα στο «εγώ» τους.
Γι’ αυτό και δεν τη λένε ποτέ. Αντ’ αυτού μπορεί να πουν μια αφηρημένη δικαιολογία ή ν’ αναζητήσουν μια ασαφή εξήγηση, χωρίς ποτέ να παραδεχτούν το λάθος τους.
Ανάγκη ελέγχου
Το αίσθημα του ελέγχου, παρέχει σε πολλούς ανθρώπους αίσθηση ασφάλειας. Όταν γίνεται ένα λάθος νιώθουν πως απειλούνται, φοβούνται ότι θ’ απωλέσουν τον έλεγχο.
Οι άνθρωποι που δεν παραδέχονται ότι έχουν κάνει λάθος, έχουν μεγάλη ανάγκη άσκησης ελέγχου. Θεωρούν ότι, με τον τρόπο αυτό, διατηρούν την τάξη και την προβλεψιμότητα, ενώ αν παραδεχτούν το λάθος τους, θα επέλθει η αναρχία και το χάος.
Δεν είναι εύκολο να ξεπεράσει κανείς αυτή τη συνήθεια, όμως με υπομονή και συνειδητή προσπάθεια, θα καταφέρουν να απαλλαγούν από την ασφυκτική ανάγκη να ασκούν τον έλεγχο και να παραδέχονται τα λάθη τους.
Είναι επίμονα συνεπείς
Η συνέπεια είναι αρετή. Στην περίπτωση των ανθρώπων που αρνούνται να παραδεχτούν τα λάθη τους, αποτελεί τροχοπέδη.
Οι άνθρωποι αυτοί, αισθάνονται την ανάγκη να παραμένουν αμετακίνητοι, ακόμη και αν έχουν μπροστά τους όλα τα αποδεικτικά στοιχεία για το αντίθετο.
Η επίμονη συνέπεια απορρέει από τον φόβο της αδυναμίας. Προτιμούν να μην αλλάζουν γνώμη, παρά να παραδεχτούν ότι η αρχική τους θέση, ήταν λάθος.
Δεν θέλουν να είναι ευάλωτοι
Στο βάθος αυτής της συμπεριφοράς, βρίσκεται η αδυναμία των ανθρώπων να εκτεθούν.
Όταν παραδεχόμαστε τα λάθη μας, εκθέτουμε ένα ελάττωμα, ένα λάθος, ένα κενό και αυτό δημιουργεί μεγάλη ανασφάλεια. Πρέπει όμως να θυμόμαστε ότι είμαι άνθρωποι και κάνουμε σφάλματα.
Η παραδοχή του λάθους, δεν είναι σημάδι αδυναμίας, αλλά ένδειξη δύναμης.
Μη ξεχάσεις να κάνεις ένα Like στη σελίδα μας στο facebook juniorsclub.gr —>ΕΔΩ
