Τον τελευταίο καιρό, η ενδομητρίωση έχει έρθει κατά κάποιον τρόπο στην επικαιρότητα, αφού η σεναριογράφος και ηθοποιός Lena Dunham, δημιουργός της δημοφιλούς τηλεοπτικής σειράς «Girl», αποκάλυψε ότι μετά από χρόνια επώδυνης μάχης ενάντια σε αυτή τη νόσο και τις επιπλοκές της, υποβλήθηκε σε υστερεκτομή, δηλαδή αφαίρεση του τραχήλου και της μήτρας, με αποτέλεσμα να μην είναι πλέον σε θέση να τεκνοποιήσει.
Στην πραγματικότητα η ενδομητρίωση είναι μια αρκετά κοινή πάθηση –σύμφωνα με εκτιμήσεις, επηρεάζει περίπου μία στις δέκα γυναίκες– η οποία εκδηλώνεται κυρίως με έντονο πόνο στην περίοδο (δυσμηνόρροια). Σε αυτή την κατάσταση, το ενδομήτριο, όπως ονομάζεται ο ιστός που φυσιολογικά αναπτύσσεται στο εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας και αποκολλάται κάθε μήνα με το αίμα της εμμήνου ρύσης, αναπτύσσεται σε άλλα όργανα, της πυελικής περιοχής συνήθως, όπως οι σάλπιγγες, οι ωοθήκες και η ουροδόχος κύστη.
Όσον αφορά την εγκυμοσύνη, η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες με ενδομητρίωση είναι το να συλλάβουν, καθώς η συγκεκριμένη πάθηση συνδέεται με προβλήματα υπογονιμότητας.
«Από τη στιγμή που μια γυναίκα με ενδομητρίωση καταφέρνει να συλλάβει, συνήθως η εγκυμοσύνη της εξελίσσεται καλά», υποστηρίζει η Mara Rosner, καθηγήτρια στο Τμήμα Μαιευτικής και Γυναικολογίας του εκπαιδευτικού και ερευνητικού ιατρικού κέντρου NYU Langone.
Σε γενικές γραμμές, η ενδομητρίωση περιλαμβάνει τέσσερα στάδια, με το πρώτο και το δεύτερο να είναι τα πιο ήπια και τα δύο τελευταία τα πιο σοβαρά. Όπως εξηγεί η παραπάνω γιατρός, οι γυναίκες που καταφέρνουν να συλλάβουν συνήθως παρουσιάζουν μια ήπιας μορφής ενδομητρίωση.
Αν κάποια γυναίκα με σοβαρή ενδομητρίωση μπορέσει να συλλάβει, ίσως παρουσιάσει δυσκολίες στον τοκετό σε περίπτωση καισαρικής τομής, ιδιαίτερα αν στο παρελθόν έχει υποβληθεί σε πολλά χειρουργεία λόγω της κατάστασής της.
«Αν υπάρχουν σοβαρές βλάβες σε ιστούς και κύστεις, και μια γυναίκα έχει ιστορικό πολλών επεμβάσεων, η ανατομία της μπορεί να είναι κατά κάποιον τρόπο ασυνήθιστη, δυσχεραίνοντας το χειρουργείο», εξηγεί η Dr Rosner.
Σε κάποιες περιπτώσεις, επιπλέον, η ενδομητρίωση μπορεί να επηρεάσει το μέγεθος της κοιλιάς της εγκυμονούσας, χωρίς όμως αυτό να συνιστά λόγο ανησυχίας κατά την ειδικό.
Δεδομένου ότι ο ιστός του ενδομητρίου μπορεί να είναι κολλώδης, εξηγεί η ίδια, μπορεί να προκαλέσει την προσκόλληση κάποιων οργάνων μεταξύ τους. Έτσι, αν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα ενδομητρίωσης στο πίσω μέρος της μήτρας, για παράδειγμα, μπορεί να επηρεάσει την εξωτερική εμφάνιση της κοιλιάς.
«Αλλά δεν ανησυχούμε για αυτό, άλλωστε κάθε κοιλιά είναι διαφορετική στη διάρκεια της εγκυμοσύνης», σχολιάζει η ειδικός, η οποία καταλήγει ότι εφόσον μια γυναίκα με ενδομητρίωση μένει έγκυος, έχει ήδη ξεπεράσει το μεγαλύτερο εμπόδιο.
