Μερικοί άνθρωποι έχουν τη μοναδική τύχη και το σπάνιο ταλέντο να σβήσουν κάθε άσχημη σκέψη όταν πέφτουν στο κρεβάτι για ύπνο και να παραδίδονται στην αγκαλιά του Μορφέα χωρίς να βασανίζουν το μυαλό τους. Αν ανήκετε σ’ αυτήν την κατηγορία, το παρακάτω κείμενο σας είναι άχρηστο, οπότε έχετε την άδειά μας να αποχωρήσετε. Αν, όμως, είστε απ’ αυτούς τους ανθρώπους που μόλις ακουμπήσουν το μαξιλάρι, κατακλύζονται από άγχη, βάσανα και κάθε είδους αρνητικές σκέψεις, τότε ρίξτε μια ματιά στους παρακάτω τρόπους που θα βοηθήσουν να τις διώξετε και να κοιμηθείτε (επιτέλους) τον ύπνο του δικαίου.
Το κόλπο της συγκέντρωσης σε κάτι άλλο: Είναι μια απ’ τις πιο διάσημες τεχνικές που προτείνονται από ειδικούς, αλλά και «πάσχοντες». Για να απασχολήσετε το μυαλό σας με κάτι διαφορετικό απ’ τα άγχη και τις ανησυχίες σας, κάντε στο μυαλό σας τη λίστα με τα ψώνια της επόμενης ημέρας/ σκεφτείτε ότι είστε στα μαγαζιά και αγοράστε νοερά τέσσερα, πέντε διαφορετικά σύνολα/ θυμηθείτε τον αγαπημένο σας δίσκο και προσπαθήστε να βάλετε σε σειρά τα τραγούδια του κ.ο.κ. Έτσι θα οδηγήσετε το μυαλό σας σε διαφορετικά, πιο ανιαρά και πιο… sleep friendly μονοπάτια.
Διαβάστε ένα βιβλίο: Ή αν δεν είστε ο μεγαλύτερος οπαδός του διαβάσματος, διαβάστε ένα κόμικ ή ένα περιοδικό ή ένα απλό άρθρο με φωτογραφίες και σύντομες λεζάντες. «Χαζεύοντας» στο Facebook, αφήνετε τον μυαλό σας να κάνει (δυσάρεστους) συνειρμούς και δεν συγκεντρώνεστε, ενώ αντιθέτως διαβάζοντας, ο εγκέφαλός σας στοχοπροσηλώνεται και… κουράζεται, οπότε θα κοιμηθείτε σαν πουλάκι.
Πετάξτε τις κυριολεκτικά στα σκουπίδια: Μοιάζει αμερικανιά, ακούγεται αστείο και παιδικό, αλλά συστήνεται από πολλούς και άνθρωποι με προβλήματα αϋπνίας ορκίζονται ότι «πιάνει». Γράψτε σε ένα χαρτί όλα όσα σας βασανίζουν (αυτοκριτική, παράπονα, άγχη κ.λπ.), τσαλακώστε το και πετάξτε το στα σκουπίδια. Ίσως αυτή η συμβολική κίνηση, αναπτερώσει κάπως το ηθικό σας –έστω και προσωρινά.
Οργασμός, ο αγχολυτικός: Δεν είναι ντροπή να το παραδεχτούμε, είμαστε μεγάλα παιδιά. Ο οργασμός είναι ένα απ’ τα καλύτερα αγχολυτικά και ένα απ’ τα πιο βαριά υπνωτικά. Σώμα και πνεύμα χαλαρώνουν και το σώμα ζητάει επειγόντως να κοιμηθεί.
Αναπνοή-εκπνοή-«συγχώρεση»: Πάρτε μια βαθιά ανάσα, πείτε φωναχτά ή σκεφτείτε καθαρά ό,τι σας προβληματίζει ξεκινώντας με τη φράση «Απλώς και μόνο επειδή… δεν σημαίνει ότι…» («Απλώς και μόνο επειδή φώναξα στο παιδί σήμερα, δεν σημαίνει ότι είμαι κακή μαμα», για παράδειγμα) και εκπνεύστε.
Θυμίστε στον εαυτό σας ότι δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο: Δεν μπορείτε να μεταμορφωθείτε ξαφνικά στην προσωποποίηση της χαράς και των θετικών σκέψεων, αλλά μπορείτε να σκεφτείτε το απλό «Τα πράγματα δεν έχουν μόνο δυο όψεις». Δεν είναι η κατάσταση για την οποία βασανίζεστε απαραίτητα ή καταστροφική ή τέλεια, ούτε εσείς είστε απαραίτητα ή τέρας ή άγγελος. Προσπαθήστε να δείξετε ψυχραιμία και να μην γενικεύετε τα αρνητικά, ούτε να μειώνετε τα θετικά.
Σηκωθείτε, κάντε κάτι άλλο και ξαναπηγαίνετε στο κρεβάτι: Αν δεν μπορείτε με τίποτα να «ξεμπλοκάρετε», πάρτε το απόφαση, σηκωθείτε, κάντε ένα ντουζ, πιείτε ένα τσάι, χαζέψτε το βιβλίο σας, βάλτε ένα πλυντήριο, αλλάξτε περιβάλλον για λίγο και επιστρέψτε στο κρεβάτι σας… ανανεωμένοι.
Δεν είναι όλα δική σας ευθύνη: Οι άνθρωποι με φυσική ροπή στη… σκοτεινιά αλλά και στην αυτοκριτική, έχουν την τάση να θεωρούν εαυτόν υπεύθυνο για όλα –όπως έχει γράψει κι ο Ντοστογιέφσκι (που δεν πρέπει να ήταν και πολύ χαρούμενος τύπος εδώ που τα λέμε) «Εγώ είμαι ο πιο ένοχος απ’ όλους». Δείτε το ψύχραιμα και λιγότερο εγωκεντρικά, προσπαθήστε να πάρετε τις αποστάσεις σας και σκεφτείτε σοβαρά: είστε όντως εσείς η αιτία του όποιου προβλήματος;
Το αυτομαστίγωμα είναι εχθρός: Κατ’ αρχάς, όπως είπαμε και παραπάνω, θυμηθείτε ότι δεν μπορεί το βάρος της ευθύνης κάθε κακού, στραβού κι ανάποδου να πέφτει στους ώμους σας –δεν είστε ο Πλανητάρχης. Εν δευτέροις, κάντε μια προσπάθεια να «αγκαλιάσετε» την (κατά τα άλλα δυσάρεστη) τάση σας για αυτοκριτική και ανησυχία, αντί να κατηγορείτε τον εαυτό σας ως «δραματικό» ή «κλαψιάρη» ή «αγνώμονα» που ταλανίζεται με μικροπροβλήματα, ενώ οι πρόσφυγες απ’ τη Συρία βουλιάζουν στη Μεσόγειο ή τα παιδιά του Τρίτου Κόσμου πεινούν. Πράγματι (λογικά) υπάρχουν προβλήματα πιο σημαντικά απ’ τα δικά σας, αλλά όπως (μου) είπε κάποτε ένας σοφός με τρυφερή και λίγο συννεφιασμένη ψυχή «Όλοι έχουν δικαίωμα στη δυστυχία». Πάμπλουτοι αυτοκτονούν γιατί δεν έγιναν αυτό που θεωρούσαν ότι όφειλαν να γίνουν. Δεν δικαιούστε κι εσείς να μιζεριάσετε λιγάκι;
