Πλησίαζα στον κάδο για να πετάξω τα σκουπίδια μου. Τότε είδα τον 45χρονο κύριο να πετάει μέσα μία κούτα.
Χαιρετηθήκαμε, γείτονας είναι ο άνθρωπος. «Τι κάνετε;», του λέω. «Μια χαρά», μου απαντά, «να, μόλις ξεφορτώθηκα τα 8 κουτάβια που έκανε η σκύλα μου. Είναι ζωντανά ακόμα οπότε όταν περάσει το απορριματοφόρο θα γελάσουμε. Αν θες πάρε ένα, εσύ έχεις πολλά, τ αγαπάς».
Με εντυπωσίασε και έτσι του πρότεινα να καθίσουμε στο πάρκο και να του κάνω μία μίνι συνέντευξη για το χόμπι του, την απόρριψη ζωντανών ζώων στα σκουπίδια, αφού το έχει ξανακάνει.
Ξεκινάμε λοιπόν. -Πώς και ζευγάρωσε η σκυλίτσα σας; Απ: Κοίταξε, το ζώο έχει ορμές, είναι η φύση του! Ε, πάει βόλτα μόνη της, γιατί βαριέμαι να την περπατάω, άσε που μου φωνάζουν και κάποιοι να μαζεύω τις κουράδες της και καμία όρεξη δεν έχω να τις πιάνω με σακουλίτσες και τέτοια γελοία πράγματα. Όταν είχε περίοδο, κάποιος θα την κατάφερε την άτιμη. Όπως είχε γίνει και πριν 1 χρόνο.
-Και τότε πόσα έκανε; Απ: Τότε είχε κάνει 6. Ήταν μικρή, μόλις 8 μηνών. Αυτά τα κρατήσαμε λίγες μέρες να παίξουν τα παιδιά και μετά τα έβαλα σε μία σακούλα και τα πέταξα. Στον ίδιο κάδο. Πρέπει να πέθαναν από ασφυξία. Δεν θα κατάλαβαν και πολλά.
-Αφού δεν θέλετε να κρατήσετε τα κουτάβια ή να τα δώσετε, γιατί δεν την κρατάτε μέσα όταν έχει περίοδο; Απ: Ασε καλέ, λερώνει παντού με το αίμα. Βρακάκια και τέτοια από το εμπόριο εγώ δεν βάζω στο σκύλο μου. Η φύση του είναι, άμα θέλει να πάει με άντρα, ας πάει!
-Γιατί δεν τη στειρώνετε, αφού δεν μπορείτε να ανταποκριθείτε; Απ: Είναι αμαρτία! Αν είναι δυνατόν, να στειρώσω το σκυλί! Να πάω κόντρα στη φύση; Ντροπή. Έχει δικαίωμα στον έρωτα!!! Εσύ σαν γυναίκα, θα σου άρεσε να σε στειρώσουν; Άσε που ο κτηνίατρος θέλει και 120 ευρώ.
-Μα εγώ επιλέγω μεθόδους αντισύλληψης. Το σκυλί δεν έχει τέτοια επιλογή. Απ: Ε καλά, σκυλί είναι, σιγά μη δώσουμε και το χάπι της επόμενης μέρας (γέλια).
-Κάπου διάβαζα τη νομοθεσία για τα ζώα και λένε ότι η εγκατάλειψη ζώων τιμωρείται με πρόστιμο και φυλάκιση. Απ: Άκου να σου πω, δικό μου είναι το σκυλί και ό,τι θέλω κάνω, κι αυτό και τα κουτάβια του. Δεν θα μου πουν εμένα που έχω τόσα χρόνια σκυλιά πώς θα τα μεγαλώσω και τι θα τα κάνω.
-Δεν τα λυπάστε όταν τα παίρνετε από τη μάνα τους και ουσιαστικά τα σκοτώνετε; Δεν είναι απάνθρωπο, να τα πετάτε στον κάδο; Θα μπορούσατε να τα χαρίσετε μέσω αγγελιών… Απ: Σιγά μωρέ, ο παππούς μου στο χωριό έτσι έκανε πάντα. Δεν καταλαβαίνουν, είναι μωρά, δεν νιώθουν. Και άλλωστε είναι σκυλιά! Σιγά.
-Και τώρα δεν θα πετρώσει το γάλα στη μάνα σκύλα; Θα δώσετε φάρμακο κλπ, μπελάς. Απ: Μπα φεύγει μόνο του, δεν υπάρχουν λεφτά για κτηνίατρο. Εδώ δεν πάνε οι άνθρωποι στους γιατρούς, θα πηγαίνουμε το σκύλο! Έλα παναγία μου.
-Πώς νιώθετε που ξέρετε ότι τα κουταβάκια θα πεθάνουν σε λίγες ώρες είτε από ασιτία, είτε από ασφυξία ή ακόμα χειρότερα από τις λεπίδες του απορριματοφόρου; Απ: Κοίταξε να δεις, σου είπα, δεν νιώθουν. Είναι πολύ μωρά. Σιγά τώρα μην καταλάβουν. Μη σου πω και χάρη τους κάνω. Από να τα πήγαινα για ευθανασία καλύτερα είναι έτσι, με φυσικό τρόπο!
-Με τι ασχολείστε; Απ: Είμαι δάσκαλος. Άσε και στο σχολείο έχουμε πρόβλημα, κάθεται ένα αδέσποτο σκυλί απέξω, θα κολλήσουν και τίποτα τα παιδιά. Θα δούμε τι θα κάνουμε με αυτό.
-Πάντως, αυτό το σκυλί μπορεί να είναι από κάποιον που το πέταξε σε κάδο αλλά γλίτωσε… Απ: Είδες; Γι αυτό εγώ τα βάζω σε κούτα και τελειώνει η υπόθεση. Είναι δυνατόν να κυκλοφορούν στο δρόμο, να δαγκώσουν και κάνα παιδί; (Σβήνει το τσιγάρο του, πετώντας το στο χώμα, δίπλα στις κούνιες).
-Ίσως να ζητούσατε από τη φιλοζωική κάποια βοήθεια. Απ: Χα, αυτοί; Που τρώνε τα λεφτά του Δήμου; Ξέρεις τι κονδύλια παίρνουν; Και όταν τους καλέσεις να πάρουν τα κουτάβια της σκύλας σου, όπως τους είχα πάρει την πρώτη φορά που γέννησε, μου απάντησαν ότι είμαι απαράδεκτος. Αυτή είναι η φιλοζωία τους! Τι να κάνω κι εγώ; Αυτοί με οδήγησαν στο να τα πετάξω!
-Κατάλαβα. Σας ευχαριστώ πάντως! Απ: Τίποτα, γεια σου, πάω τώρα γιατί θα πάμε εκκλησία με τη γυναίκα μου, μην αργήσω και φωνάζει.
Στη συνέχεια, πήγα στον κάδο, έβγαλα τα κουτάβια (το ένα ήταν νεκρό), τα πήγα στο σπίτι μου, τους έβγαλα τους ψύλλους και άρχισα το απαιτούμενο τάισμα με μπιμπερό (κάθε 3-4 ώρες) και ειδικό γάλα για ορφανά κουτάβια…..
Η παραπάνω συνέντευξη θα μπορούσε να είναι και με γυναίκα, άλλου επαγγέλματος φυσικά, άλλης ηλικίας. Και χωρίς πολλή φαντασία, κάπως έτσι σκέφτονται οι άνθρωποι που εγκαταλείπουν τα ζώα τους (μιλάω εκ πείρας), δεν φροντίζουν να στειρώσουν το σκύλο ή τη γάτα τους και καταδικάζουν σε θάνατο κάποιες ψυχές.
Εκατοντάδες σκυλάκια και γατάκια εντοπίζονται έξω από ή μέσα σε κάδους από ανεύθυνους ιδιοκτήτες. Αν πεθάνουν, είναι ένα έγκλημα. Αν είναι τυχερά και τα βρει κάποιος άλλος Άνθρωπος, ο ανεύθυνος που τα πέταξε τον επιβαρύνει να τα φιλοξενήσει, να τα φροντίσει, να τα ταΐσει, να τα νοιαστεί, να τα χαρίσει, με πολύ κόπο! Μήπως τελικά σε όσους φταίνε τα ζώα είναι και αυτοί που επιβαρύνουν κατά πολύ την κοινωνία;
Η συνέντευξη φυσικά είναι πέρα για πέρα φανταστική και ο σκοπός της ήταν να αναλογιστούμε κάποια πράγματα.
-Ξέρουμε για κάποιο γείτονα που δεν φέρεται σωστά στο ζώο του; Να μιλήσουμε, να το καταγγείλουμε.
-Έχουμε ένα ζώο και θεωρούμαστε φιλόζωοι; Λάθος, αν πάει βόλτα μόνο του, αν δεν μαζεύουμε τις ακαθαρσίες, αν δεν το πηγαίνουμε μία φορά το χρόνο στον κτηνίατρο, αν το αφήνουμε να γεννά ενώ δεν έχουμε εξασφαλίσει οικογένειες για τα μικρά του.
-Θέλουμε να αποκτήσουμε ένα ζώο; Ας δούμε πρώτα στην τοπική φιλοζωική μας για κάποιο αδέσποτο κουτάβι ή γατάκι, ή ενήλικο που περιμένει, πριν επιλέξουμε από γέννα ιδιώτη… Για να βοηθήσουμε στη μείωση του αριθμού των αδέσποτων.
-Αν ταΐζουμε αδέσποτα, ας φροντίσουμε να μαζέψουμε λίγα χρήματα ή να ζητήσουμε από το Δήμο μας να στειρωθούν τα θηλυκά ώστε να μην δημιουργούνται νέα αδέσποτα.
Τα αδέσποτα ζώα δεν φυτρώνουν. Τα δημιουργούμε εμείς. Με το σκύλο ή τη γάτα που θα εγκαταλείψουμε, αστείρωτο, στο δρόμο, με το σκύλο ή τη γάτα που βαρεθήκαμε και το χαρίζουμε αλλού. Ας γίνουμε λίγο πιο υπεύθυνοι, απέναντι στα ζωντανά πλάσματα που αξίζουν σεβασμό.
Καλές διακοπές…
3vita.gr
]]>
