Ουδέν κακόν αμιγές καλού, λέει το σοφό ρητό, και η σκωληκοειδίτιδα δεν αποτελεί εξαίρεση, αφού, παρά το γεγονός ότι συνοδεύεται από ισχυρούς πόνους, μπορεί να έχει προστατευτική δράση για τον οργανισμό στο μέλλον.
Σε αυτό το εξαιρετικά ενδιαφέρον –και ομολογουμένως παράδοξο– συμπέρασμα κατέληξαν Σουηδοί ερευνητές έπειτα από ανάλυση στοιχείων που αφορούσαν σε περιστατικά σκωληκοειδίτιδας σε παιδιά.
Αρκετά ορθοπαιδικά προβλήματα (όπως οι περισσότερες μορφές αρθρίτιδας) είναι αποτέλεσμα υπερβολικής αντίδρασης του ανοσοποιητικού συστήματος ενάντια σε έναν ιό ή άλλο μικρόβιο και κατ’ επέκταση της «επίθεσης» του ανοσοποιητικού στις αρθρώσεις.
Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ διαπίστωσαν ότι η σκωληκοειδίτιδα σε παιδική ηλικία προετοιμάζει κατάλληλα το ανοσοποιητικό σύστημα ώστε να μην αντιδρά κατ’ αυτόν τον τρόπο αργότερα, επειδή εκθέτει από νωρίς τον οργανισμό σε σοβαρή βακτηριακή λοίμωξη.Συγκεκριμένα, τα στοιχεία, τα οποία παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο του συνεδρίου EULAR 2016 για τις ρευματικές και μυοσκελετικές παθήσεις, αποκάλυψαν μια σχέση ανάμεσα στην παιδική σκωληκοειδίτιδα και τους χαμηλούς δείκτες αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας.
Η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα είναι μια φλεγμονώδης πάθηση στην οποία ενώνονται μεταξύ τους ορισμένοι από τους σπονδύλους. Αυτή η ένωση των σπονδύλων καθιστά τη σπονδυλική στήλη λιγότερο ευλύγιστη και επηρεάζει αρνητικά τη στάση του σώματος. Επί του παρόντος δεν υπάρχει οριστική θεραπεία για την αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα.
Από το συνολικό δείγμα των 14.000 ασθενών, τα άτομα που είχαν εκδηλώσει σκωληκοειδίτιδα ως παιδιά (πριν την ηλικία των 17 ετών) φάνηκε να έχουν 40% λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν τη σοβαρή πάθηση.
Αντιθέτως, τα στοιχεία υπέδειξαν ότι τα άτομα που είχαν περάσει κάποια λοίμωξη των πνευμόνων σε παιδική ηλικία είχαν 20% περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, στοιχείο που υποδεικνύει ότι κάποια βακτήρια συνδέονται με μεγαλύτερο ενώ άλλα με μικρότερο κίνδυνο για τη συγκεκριμένη πάθηση.
Πρόκειται για την πρώτη έρευνα που συνδέει τη σκωληκοειδίτιδα με την αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα και θεωρείται ότι μπορεί να συμβάλει στη βαθύτερη κατανόηση της φλεγμονώδους πάθησης.
