της δημοσιογράφου Ελένης Βασιλοπούλου @elena_juniorsclub
Ο Μανούσος Μανουσάκης, απαντά στις ερωτήσεις παιδιών, εφήβων και νέων, σε μια διαφορετική συνέντευξη του juniorsclub.gr.
Η συντακτική ομάδα του juniorsclub.gr, ζήτησε από τους χιλιάδες καθημερινούς επισκέπτες μας, ιδίως παιδιά και νέους, να μας στείλουν ερωτήσεις, σχετικά με την νέα κινηματογραφική – τηλεοπτική επιτυχία “Κόκκινο Ποτάμι” , την οποία σκηνοθετεί, ο Μανούσος Μανουσάκης!
Όλα ξεκίνησαν, όταν δεχτήκαμε κάποια μηνύματα από εφήβους σχετικά με το θέμα που διαδραματίζεται στη σειρά “Κόκκινο Ποτάμι”. Η αρχισυντάκτρια μας, Ελένη Βασιλοπούλου, επικοινώνησε με τον κορυφαίο σκηνοθέτη και εκείνος, με μεγάλο ενθουσιασμό αποδέχτηκε την “πρόκληση” και τώρα, απαντά στις ερωτήσεις των παιδιών και νέων.
Συνέντευξη:
1.Αγγελική 14 ετών
Δυο φίλοι βρίσκονται αντιμέτωποι στον πόλεμο. Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα την κολλητή μου η οποία έχει καταγωγή από Ελλάδα-Ιταλία και πραγματικά ανατρίχιασα στην ιδέα αυτή. Θέλω να σας ρωτήσω, πώς μεταδίδει τόσο έντονα συναισθήματα η κάμερα;
Μ.Μ.: ‘Όλα ξεκινάνε με ένα διάλογο μεταξύ σκηνοθέτη και ηθοποιού. Μπαίνουν και οι δύο μέσα στον χαρακτήρα του ρόλου. Όταν κινηματογραφούνται είναι άλλοι χαρακτήρες από ότι είναι στην καθημερινότητά τους. Όπως και εσύ σωστά σκέφτηκες την κολλητή σου, έτσι και οι ηθοποιοί αυτή την στιγμή έχουν εμπειρίες από ανάλογες καταστάσεις δικές τους. Ανατριχιάζουν. Τι θα πράξουν; Έχουν εντολές από τους ανωτέρους τους να σκοτώσουν. Ο άνθρωπος μέσα τους όμως φωνάζει «Μην το κάνεις». Κερδίζει ο άνθρωπος και η φιλία. Αυτό όλο πρέπει να διατυπωθεί στην κινηματογραφική ταινία που κάνουμε. Ο άνθρωπος είναι η μεγαλύτερη αξία.
Στην δημιουργία συναισθήματος παίζει σημαντικό ρόλο και ο διευθυντής φωτογραφίας. Ο τρόπος που φωτίζει την κάθε σκηνή, η δραματουργία που δημιουργείται από το φώς συμβάλλει στην πειστικότητα της κατάστασης. Η κάμερα είναι ένα εργαλείο στα χέρια του διευθυντή φωτογραφίας. Πρέπει να είναι εξαιρετικής ποιότητας για να μπορεί ο Δ.Φ. να αποτυπώσει συναισθηματικά την λεπτομέρεια των κινήσεων και τις εκφράσεις των ηθοποιών.
2.Νίκος 21 ετών (φοιτητής)
Είμαι στην Ελλάδα 2 χρόνια, φοιτητής στο πανεπιστήμιο. Εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσε στη Ν. Αφρική και την ιστορία της Ελλάδας δεν τη γνωρίζω καλά. Με το ποτάμι είδα πολλά που δεν τα ήξερα. Ηθελα να σας ρωτήσω, υπάρχει μια σκηνή ή περισσότερες, όπου σας δυσκόλεψαν στα γυρίσματα;
Μ.Μ.: Νίκο την λέξη δυσκολία, δύσκολο και όλα τα παράγωγα την αντικαθιστώ με την λέξη πρόκληση. Και λέω πρόκληση γιατί η πρόκληση είναι η πηγή της εξέλιξης. Της δικής σου εξέλιξης. Όταν κάτι σε προκαλεί σε αναγκάζει να μαθαίνεις καινούργια πράγματα για το πώς να αντιμετωπίσεις την κατάσταση.
Οι σκηνές που με προκαλούν περισσότερο είναι οι σκηνές που φαινομενικά είναι εύκολες. Είναι αυτές που συζητάνε οι ηθοποιοί γύρω από ένα τραπέζι ή μπροστά σε ένα γραφείο και ο διάλογος είναι σημαντικός και διαρκεί πολύ. Εκεί εγώ, μαζί με τον διευθυντή φωτογραφίας, κάνουμε πολλές «μαγκιές» να κρατήσουμε το ενδιαφέρον του θεατή σε αυτά που λένε οι ηθοποιοί. Βέβαια, οι σκηνές με ζώα, άλογα, μάχες και εκατοντάδες βοηθητικούς ηθοποιούς είναι «προκλησάρες». Όσον αφορά την ιστορία της Ελλάδας. Εγώ από μικρός ήμουν και είμαι βιβλιοφάγος. Δεν σταματάω να διαβάζω και να μαθαίνω.
Και βέβαια η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να κατορθώσεις να αποδόσεις πειστικά την ιστορία. Αυτό που βλέπει ο θεατής στο γυαλί να θεωρήσει ότι συμβαίνει στην πραγματικότητα.
3.Αποστόλης 17 ετών
Γιατί το κόκκινο ποτάμι, αρέσει και σε εμάς τους νέους;
Μ.Μ.: Το συναίσθημα, η συγκίνηση, η αγωνία, το γέλιο, η ιστορία, η ζωή δηλαδή, αρέσει σε όλους.
4.Ελπίδα 12 ετών
Δε βλέπω τηλεόραση στο σπίτι. Έμαθα για το Κόκκινο ποτάμι στο σχολείο. Ρώτησα τη μητέρα μου και έτσι ξεκίνησα να το βλέπω. Μου κάνει εντύπωση που μαθαίνω περισσότερα πράγματα με λεπτομέρειες που δεν τις ηξερα, μέσα από το έργο αυτό. Στα σχολικά βιβλία δεν έχουμε μάθει τόσα πολλά. Ποια είναι η γνώμη σας γι αυτό;
Μ.Μ.: Πολλά πράγματα δεν μαθαίνουμε από τα σχολικά βιβλία και ασφαλώς πολλά πράγματα μαθαίνουμε και από τα σχολικά βιβλία. Εμείς με το «Κόκκινο Ποτάμι» επικεντρωνόμαστε σε ένα κομμάτι της ιστορίας του Ελληνισμού και έτσι είμαστε αναλυτικότεροι. Τα σχολικά βιβλία όμως σου δίνουν την αφορμή, εάν σε ενδιαφέρει ένα θέμα, να ψάξεις και άλλα βιβλία πάνω σε αυτό το θέμα και να μάθεις περισσότερα. Εγώ δεν ήμουν και ο καλύτερος μαθητής. Διάβαζα όμως, και διαβάζω ακόμα, πάρα πολύ. Όταν τελείωσα το λύκειο απελευθερώθηκα και τότε διάλεξα την πορεία της ζωής μου.
5.Νίκη 15 ετών
Έλληνες πρόσφυγες τότε. Έλληνες που φεύγουν μετανάστες έξω τώρα… Πόλεμος τότε, οικονομικός πόλεμος τώρα. Ξένοι, πρόσφυγες, μετανάστες, παράνομοι – νόμιμοι, στην Ελλάδα. Πόσα κοινά έχουμε με εκείνη την εποχή;
Μ.Μ.: Δυστυχώς πάρα πολλά. Όπως και τότε έτσι και τώρα οι ισχυροί, μπροστά στο κέρδος, δεν σταματούν σε τίποτα. Δεν υπολογίζουν ούτε ανθρώπινη ζωή, ούτε ανθρώπινο πόνο. Όπως τότε, έτσι και τώρα, οι πόλεμοι γίνονται για το πετρέλαιο της Μέσης Ανατολής. Όπως τότε έτσι και τώρα τα λάφυρα μετράνε. Αλλά αυτό δεν είναι καινούργιο. Και στο Τρωικό πόλεμο ο Αχιλλέας τσακώνεται για τα λάφυρα με τον Αγαμέμνονα, για την Βρισηίδα τότε, και αρνείται να πολεμήσει αδιαφορώντας για τους Δαναούς που σκοτώνονται από τους Τρώες. Φαίνεται πως οι εποχές δεν αλλάζουν και ότι η ανθρωπότητα δεν μαθαίνει. Εγώ όμως πιστεύω ότι μπορούμε, αν πούμε ότι από εδώ αι πέρα ο κάθε ένας μας παίρνει τις ευθύνες του, να αλλάξουμε την ροή των πραγμάτων.
6.Καλλή 19 ετών (φοιτητρια)
Τώρα που κάνετε τη σειρά αυτή, πείτε μου, μπορούμε να συνυπάρχουμε με Ισλαμιστές ; Η ιστορία έχει αποδείξει ότι δε γίνεται. Πάντα κάποιος είναι υπο την “κατοχή” του άλλου λαού. Συμφωνείτε;
Μ.Μ.:Διαφωνώ μαζί σου. Η ιστορία δεν είναι μόνο οι πόλεμοι, που είναι αποτέλεσμα συμφερόντων. Ιστορία είναι και αυτό που βιώνουμε και έχουν βιώσει και άλλοι πριν από μας στην καθημερινότητά μας. Αυτή η ιστορία πρέπει να καταγραφτεί. Θα σου πω την δική μας εμπειρία όταν κάναμε μία σειρά που λεγόταν «Μη μου λες Αντίο» στην Κομοτηνή και Ξάνθη.
Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι ζουν σε αρμονία σεβόμενοι τις ιδιαιτερότητες ο ένας του άλλου. Μετά από δωδεκάμηνη εμπειρία είπαμε αυτή η περιοχή είναι δείγμα προς μίμηση. Η πρώην λογίστρια μας έφυγε από την Κωνσταντινούπολη το 1965 με τους διωγμούς των Ελλήνων. Γυρίζει εκεί κάθε χρόνο για να δει τους γείτονές της που μεγάλωσε μαζί και είναι Μουσουλμάνοι. Αν γραφόταν αυτή η ιστορία και όχι μόνο η ιστορία των αρχόντων μπορεί να άλλαζε ο κόσμος. Μπορεί…
Αυτό όμως που κάνει τον άνθρωπο αγρίμι είναι ο φανατισμός. Ο φανατισμός στην θρησκεία, στην πολιτική, στον αθλητισμό. Ο όποιος φανατισμός.
7.Γιώργος 22 ετών
Πόσες ώρες γυρισμάτων χρειάζονται για κάθε επισόδειο; Είναι δύσκολα τα γυρίσματα;
Μ.Μ.:Για την συγκεκριμένη σειρά χρειαζόμαστε περίπου δέκα μέρες γύρισμα και μετά δέκα μέρες επεξεργασία για κάθε επεισοδίου (μοντάζ, μουσική, ηχητική επένδυση).. Δύσκολο δεν είναι τίποτα, όλα όμως είναι μια τεράστια πρόκληση που σε κάνει να μαθαίνεις καινούργιους τρόπους για να τις αντιμετωπίσεις. Η δουλειά μας είναι μια συνεχής απόκτηση γνώσεων.
8.Ελπίδα 19 ετών
Αν δεν κάνω λάθος, τα γυρίσματα γίνονται με μια κάμερα – κινηματογραφικά. Γιατί αυτό; Τι προσθέτει περισσότερο, εφόσον το βλέπουμε στην τηλεόραση;
Μ.Μ.:Δεν θεωρώ την τηλεόραση υποδεέστερη του κινηματογράφου. Με το ίδιο σεβασμό και μεράκι εργάζομαι στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο και στο θέατρο. Ο κινηματογράφος είναι ένα πανί και η τηλεόραση είναι ένα κουτί, αποκτούν αξία και νόημα από το τι θα βάλεις εσύ, ο δημιουργός πάνω στο πανί και μέσα στο κουτί.
Η χρήση μίας μηχανής βοηθά στην καταγραφή της λεπτομέρειας, στην ερμηνεία του ηθοποιού, στον φωτισμό, στο σκηνικό, στον ρυθμό του έργου.
9.Αθηνά 16 ετών
Μου αρέσει η σκηνοθεσία. Αλλά, θα ήθελα να ρωτήσω στην Ελλάδα μπορεί να γίνει κάποιος καλός σκηνοθέτης; Να αναγνωριστεί η δουλειά του; Δε λέω για εσάς και ορισμένους άλλους. Αλλά για νέα παιδιά; Αξίζει δηλαδή να σπουδάσω κάτι τέτοιο;
Μ.Μ.:Η τέχνη σαν επάγγελμα, ιδιαίτερα όταν χρειάζονται χρήματα για να την ασκήσεις είναι πολύ δύσκολη παντού στον κόσμο. Καλός σκηνοθέτης και να αναγνωριστεί παγκοσμίως μπορεί να γίνει και ένας Έλληνας. Πολλά παραδείγματα: Κακογιάννης, Αγγελόπουλος, Γαβράς, Λάνθιμος, Κούνδουρος, και δεκάδες άλλοι έχουν διακριθεί σε ξένα φεστιβάλ έχουν κάνει συμπαραγωγές με άλλες χώρες. Θέλει πάρα πολύ δουλειά, υπομονή και επιμονή.
Βέβαια για να κάνεις αυτή την δουλειά με επιτυχία, όπως και κάθε δουλειά, πρέπει να είσαι ερωτευμένος μαζί της. Μπορείς να πετύχεις μόνο εάν αυτό που κάνεις είναι το μόνο που θα μπορούσες να έκανες. Οποιαδήποτε δουλειά για να πετύχεις πρέπει η ψυχή σου να έχει αφιερωθεί ολότελα σε αυτή. Εάν διερωτάσαι εάν «αξίζει» να σπουδάσεις κάτι τέτοιο ξεκινάς παράξενα. Θα πρέπει να μην μπορείς να κάνεις τίποτε άλλο παρά μόνο αυτό χωρίς δεύτερες σκέψεις.
10.Γιάννα 17 ετών
Δε ξέρω αν πρέπει να είμαι περήφανη για τη σημερινή Ελλάδα. Αναρωτιέμαι όμως, αν πραγματικά ζω σε μια Ελλάδα που οι άνθρωποι της, οι Έλληνες γνωρίζουν τον τόπο τους, την ιστορία τους, Με έχουν μπερδέψει πολλά και πολλοί . πχ Να συμμετέχω στη παρέλαση για να τιμώ τους Έλληνες ή είναι κάτι που δε χρειάζεται στη σύγχρονη Ελλάδα; Να κρατάω την Ελληνική σημαία ή είμαι εθνικίστρια; Είναι καλό ή κακό να είμαι εθνικίστρια ;
Μ.Μ.:Μπορώ να μιλήσω μόνο για τον εαυτό μου. Εγώ είμαι υπερήφανος που είμαι Έλληνας και είμαι υπερήφανος που ζω στην Ελλάδα. Είμαι υπερήφανος για την χώρα μου με τα καλά της και τα άσχημά της. Υπερήφανος σημαίνει ότι έχω επιλέξει να βάζω ένα πετραδάκι για το καλύτερο. Δεν σημαίνει ότι εξιδανικεύω, απογοητεύομαι και θυμώνω γιατί κάτι στραβώνει. Η Ελληνική σημαία συμβολίζει πολλά πράγματα: Την ιστορία της χώρας μας, την θάλασσα, την συνέχεια. Όταν είσαι υπερήφανος για την χώρα σου επιτρέπεις και σε άλλους να είναι υπερήφανοι για τις δικές τους χώρες. Τότε μπορεί να υπάρξει συνεργασία.
Σίγουρα έχω το δικαίωμα να αγαπώ την χώρα μου, να σηκώνω την σημαία στο σπίτι μου στις εθνικές γιορτές και να είμαι πολιτικά ότι θέλω. Μην κάνουμε το λάθος να ταυτίζουμε την αγάπη για την πατρίδα και τα σύμβολά της με τον εθνικισμό και τον φασισμό. Δυστυχώς έχουμε ταυτίσει τα εθνικά μας σύμβολα με τον εθνικισμό και τον φασισμό. Και για αυτό φταίνε οι τυχοδιώκτες πολιτικοί που προσπαθούν να κουμαντάρουν τον κόσμο κατά τα συμφέροντά τους. Μπορώ να είμαι δεξιός, αριστερός, κομμουνιστής, κεντρώος, αναρχικός και να έχω το δικαίωμα να αγαπώ την χώρα μου.
Στα ερωτήματα που θέτεις μόνο εσύ μπορείς να τα διερευνήσεις και να τα απαντήσεις.
11.Χαρούλα 12 ετών
Κύριε Μανουσάκη, μήπως να λέγατε στο Διευθυντή μας, να δούμε τη σειρά στο σχολείο και μετά να τα συζητάμε με τους δασκάλους μας;
Μ.Μ.:Χαρούλα πείτε το εσείς, και θα χαρώ πολύ να συμμετάσχω στην συζήτηση.. Θα ήταν τέλεια.
