στη δημοσιογράφο Ελένη Βασιλοπούλου elena_juniorsclub
Διαβάζοντας ένα παραμύθι, αμέσως ταξιδεύεις στο μυθικό κόσμο του δημιουργού! Όταν αυτό το ταξίδι έχει θεραπευτικές ιδιότητες, τότε, ο προορισμός είναι λυτρωτικός τόσο για τον ενήλικα αναγνώστη – αφηγητή όσο και για το παιδί ακροατή!
Αυτό είναι το ταξίδι της Σοφίας! Μια αφύπνιση από τα στάσιμα νερά, ένα υπέροχο ταξίδι στον εσωτερικό κόσμο των παιδιών και ενηλίκων όπου απομακρύνει κάθε περιττό “ένδυμα” το οποίο βαραίνει τη ψυχή μας…
Μπορώ να πω με βεβαιότητα ό,τι η Ιωάννα Τσάκωνα στο πρώτο της συγγραφικό εγχείρημα, ό,τι τα κατάφερε!!! Με έκανε να αποδράσω στον μαγικό κόσμο του παραμυθιού της και να στο τέλος να σηκωθώ από τον καναπέ, έχοντας πάρει μια απόφαση για τη ζωή μου. Ναι, τόσο γρήγορα, μετά από αυτή την ιστορία, κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη και έδωσα μια υπόσχεση…
Το Μαγικό ταξίδι της Σοφίας, είναι ένα παραμύθι με χαρακτήρα, με έντονα μηνύματα, κυρίως όμως είναι ένα ταξίδι αυτογνωσίας.
Η συγγραφέας, Ιωάννα Τσάκωνα, εργάζεται ως Υγειονομικός Αξιωματικός στην Ελληνική Αστυνομία με την ειδικότητα της Ψυχολόγου. Είναι μητέρα 2 μικρών παιδιών, του Δημήτρη και της Αγάπης.
Συνέντευξη:
j.c.:Η Σοφία ή αλλιώς Ροδούλα, θα πω εγώ, έχει εγκλωβιστεί σε μια κατάσταση όπου έχει διάρκεια και φαινομενικά νιώθει ασφάλεια. Στην ουσία Ιωάννα, εσύ μας κρατάς το χέρι μέσω αυτής της ιστορίας και μας δείχνεις πώς πρέπει όλοι, μικροί – μεγάλοι να αντιμετωπίσουμε τις φοβίες μας και να ξεπεράσουμε τους φόβους της αλλαγής;
Ι.Τ.: Καταρχάς Ελένη μου σε ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση σε αυτήν την συνέντευξη, με αφορμή το πρώτο μου βιβλίο. Σε ευχαριστώ ολόψυχα, επίσης, για τη ζεστή σου «φιλοξενία» στον υπέροχο χώρο του juniorsclub.
Πράγματι, η ηρωίδα έχει εγκλωβιστεί σε μια κατάσταση, όπως συμβαίνει κατά καιρούς σε όλους μας, μικρούς και μεγάλους.
Αυτό το κράτημα του χεριού, που πολύ εύστοχα μου καθρεφτίζεις, αυτή η «συνοδεία», που κάνουμε όλοι οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας, είναι, ακριβώς, αυτός ο λόγος που ερωτεύθηκα και εν συνεχεία επέλεξα να ακολουθήσω το συγκεκριμένο επάγγελμα. Πόσο όμορφο και συνάμα αληθινό αν σκεφτούμε αυτήν την «συνοδεία»…
Όλα γίνονται λοιπόν και όλα αλλάζουν, αρκεί να πάρουμε τη μεγάλη απόφαση της αλλαγής. Υπάρχουν πολλοί δρόμοι και τεχνικές για να πετύχουμε αυτό που θέλουμε.
Αρκεί να θέλουμε πραγματικά να αλλάξουμε και να είμαστε διατεθειμένοι να «εργαστούμε» γι αυτό με κάποιον τρόπο.
j.c.:Στην περίπτωση της δικής σου ιστορίας, ένας μονόκερος είναι αυτός ο οποίος λειτουργεί ως ψυχοθεραπευτής και βοηθά την ηρωίδα του παραμυθιού να κάνει όλο αυτό το ταξίδι. Στην πραγματικότητα όμως οι γονείς θα πρέπει να γίνουν μεταφορικά μονόκεροι ή πρέπει να αντιμετωπίσουν τις φοβίες και το άγχος των παιδιών με επαγγελματίες;
Ι.Τ.: Οι γονείς, αναμφίβολα, είναι τα πιο σημαντικά πρόσωπα στη ζωή ενός παιδιού. Συνεπώς, οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας, καλό θα είναι, να λειτουργούμε υποστηρικτικά στο πολυσύνθετο έργο του γονέα, εφόσον μας επιτρέπεται και μας ζητείται κάτι τέτοιο, προκειμένου να είναι πιο αποτελεσματικός (ο κάθε γονέας) στο ρόλο του. Όλα τα προβλήματα είναι εξάλλου συστημικά.
Μπορεί να δουλεύουμε άριστα με το παιδί αλλά αν δεν έχουμε την συνεργασία με το γονέα, όλο αυτό θα είναι τροχοπέδη στην εξέλιξη του κάθε παιδιού, ένα βήμα μπρος, δύο πίσω…
Τι πιο όμορφο λοιπόν στα μάτια του παιδιού ο μπαμπάς ή η μαμά του να είναι ο ήρωας/ηρωίδα στο δικό του «παραμύθι», στο δικό του «μαγικό ταξίδι»; Αν από την άλλη ο γονέας δεν είναι και δεν επιθυμεί να είναι επαρκής στο ρόλο του, οι επιλογές που έχουμε ως Ψυχολόγοι, είναι ξεκάθαρα δύο… Να είμαστε είτε ο καλός είτε ο κακός «Γονέας».
Αναντίρρητα επιλέγω τον καλό γονέα, τον τροφοδοτικό, τον τρυφερό, με οποιαδήποτε μορφή… είτε του μαγικού «μονόκερου» επί παραδείγματι, αν πρόκειται για παιδιά μικρής ηλικίας είτε του «συνταξιδιώτη» αν πρόκειται για ενήλικα…
j.c.: Προφανώς έχεις καταλάβει ό,τι αυτό το παραμύθι είναι και για ενήλικες όπου πολύ συχνά βιώνουν τη ζωή τους ως μια ανούσια ρουτίνα ή έχουν μια πληκτική δουλειά ή μια σχέση που είναι σε τέλμα και κάνουν σε όλα απίθανους συμβιβασμούς λες και η ζωή μας είναι ατελείωτη;
Ι.Τ.: Ακριβώς! Το παραμύθι αυτό απευθύνεται τόσο σε μικρά παιδιά όσο και σε μεγάλα όπως εμείς! Γι αυτόν ακριβώς το λόγο είναι πλούσιο σε συμβολισμούς διότι ήθελα να κάνω πολύ πολύ απλά τα ουσιαστικά, για εμένα τουλάχιστον πράγματα, χωρίς να χρειάζεται να διαβάσουμε δεκάδες βιβλίων ψυχολογίας, ώστε να τα κατανοήσουμε!
Για να μπορέσουμε, λοιπόν, να αποκτήσουμε όλα όσα επιθυμούμε και έτσι να απομακρυνθούμε από οτιδήποτε τοξικό (είτε σε εργασιακό είτε σε διαπροσωπικό επίπεδο) θα πρέπει να καθαρίσουμε τον εαυτό μας από τα παλιά προγράμματα/λογισμικά και τους εσωτερικούς περιορισμούς, θα πρέπει να επαναπρογραμματίσουμε με άλλα λόγια τον εγκέφαλό μας… Και αυτό είναι κάτι που μόνο εμείς μπορούμε να κάνουμε!
Μερικές φορές μπορεί να φαίνεται ότι οι πεποιθήσεις και τα συναισθήματα – με αρνητικό πρόσημο- αρνούνται να μας εγκαταλείψουν. Η αλήθεια όμως είναι άλλη. Η αλήθεια είναι ότι εμείς οι ίδιοι αρνούμαστε να τα αφήσουμε ελεύθερα γιατί δυστυχώς έχουμε μάθει να ζούμε με αυτά, παρότι μας πονάνε.
Το οικείο, όσο προβληματικό και να είναι, πάντα έλκει τον άνθρωπο. Και έτσι, «επιλέγουμε» να πονάμε παρά να αντιμετωπίζουμε την αλλαγή, ακόμα και αν γνωρίζουμε πως είναι για κάτι καλύτερο.
Εντούτοις, το κλειδί ή αλλιώς το μυστικό για την εσωτερική γαλήνη, την ευτυχία και την ελευθερία της ψυχής μας είναι αφενός η αποδέσμευση από χρόνιες πεποιθήσεις, βαθιά ριζωμένες, που δε βοηθούν, δε μας εξυπηρετούν πια στο εδώ και το τώρα και αφετέρου η απελευθέρωση από τα μπλοκαρισμένα ή λιμνασμένα συναισθήματα, που κουβαλάμε μέρες, μήνες, χρόνια…
Ας πετάξουμε λοιπόν από πάνω μας όλα αυτά τα «ρούχα» των άπειρων δικαιολογιών και των άπειρων μηχανισμών άμυνας, που φέρουμε πάνω μας και μέσα μας εδώ και δεκαετίες και ας πούμε ένα μεγάλο ΝΑΙ στην αλλαγή!!
Το παιχνίδι με τα ρούχα, που θα διαβάσετε στο παραμύθι, είναι ένας βασικός συμβολισμός, που παραπέμπει σε όλα τα βάρη, που κουβαλάμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας και που μόνο αν ξεφορτωθούμε, θα αρχίσουμε να ζούμε ουσιαστικά και ξέγνοιαστα!!! Τι έχουμε να χάσουμε;; Αγαπημένη μου ερώτηση αυτή. Ας κάνουμε ένα πείραμα…
j.c.:Ποια ήταν τα σημαντικά ερεθίσματα που σε οδήγησαν να αναφερθείς στους φόβους και τις ανησυχίες των ανθρώπων και το γεγονός ό,τι παραμένουν υποδουλωμένοι ;
Ι.Τ.: Ωραία ερώτηση και αυτή. Η δημιουργία, όποια και αν είναι αυτή, είτε πρόκειται για μουσική σύνθεση είτε για κηπουρική είτε πλέξιμο (που εξίσου αγαπώ) είτε η συγγραφή εν προκειμένω, έχει από τη μια το στοιχείο της μοιρασιάς- και αυτό ακριβώς κάνω τώρα με αυτήν την συνέντευξη- και από την άλλη το στοιχείο της εσωτερικότητας…
Ο χρόνος γι αυτήν την εσωτερική ανασκαφή/βουτιά ήταν τόσο μεγάλος καθ’ όλη τη διάρκεια της καραντίνας, που επέλεξα να τον αξιοποιήσω κατά αυτόν τον τρόπο!
Όλα όσα ζήσαμε (και συνεχίζουμε να ζούμε) είναι τόσο πρωτόγνωρα για όλους μας-σε επίπεδο ιατρικό, ψυχολογικό, πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό που αν δε στραφούμε στην τέχνη της συγγραφής τώρα..πότε άραγε θα συμβεί αυτό;
Μέσα σε τόσο ιδιαίτερες και σκοτεινές εποχές που ζούμε, λοιπόν, ήθελα το πρώτο μου βιβλίο να είναι λουσμένο από Φως, καθώς το φως συμβολίζει το πνευματικό μας εαυτό, που αν και ξεχνάμε πολλές φορές, όλοι μας τον φέρουμε μέσα μας!
j.c.:Γιατί επέλεξες να βιώνει ένα όνειρο και στην ουσία η Σοφία να παίρνει το μήνυμα και να λυτρώνεται από αυτό, ενώ θα μπορούσε να είναι αυτούσια η ιστορία; Σε ρωτάω γιατί ένιωσα ό,τι μπήκα στο μηχανισμό του ονείρου και έτσι ως ενήλικας αποδέχτηκα πιο εύκολα το μήνυμα.
Ι.Τ.: Η επιλογή αυτή δεν ήταν τυχαία! Σύμφωνα με τον Φρόυντ, όπως το αναφέρω άλλωστε και στον επίλογο του παραμυθιού, η βασιλική οδός προς το ασυνείδητο είναι το όνειρο. Όταν η λογική δέχεται να αφήσει για λίγο το αυστηρό μονοπώλιο της, δίνοντας έτσι το δικαίωμα στο υποσυνείδητο να έλθει στην επιφάνεια, τότε τα πράγματα γίνονται πολύ πιο απλά…
Οτιδήποτε δημιουργείται νοητικά και φωτίζεται στον ονειρικό κόσμο, στην συνέχεια θα πραγματωθεί και στον φυσικό κόσμο… Η απόσταση μεταξύ των 2 κόσμων, πιστέψτε με, είναι μικρή! Στον ονειρικό κόσμο δεν υπάρχουν μη, πρέπει, φόβοι…
Εκεί ανακαλύπτουμε πολλές φορές το δυνατό και γενναίο μας εαυτό, εκεί μπορούμε να καταφέρουμε ότι θέλουμε, κάνοντας για αρχή τα πρώτα βήματα!! Όταν χαλαρώνουμε λοιπόν και συγκεντρωνόμαστε στην αναπνοή μας και αφήνουμε στην άκρη συνειδητά τις όποιες σκοτούρες και εντάσεις της ημέρας, ακόμα και σε επίπεδο διαλογισμού ή αυτο-ύπνωσης, τότε μπορούμε να αποκομίσουμε πολλά οφέλη και να ξεπεράσουμε πολλά τραύματα, καθώς στο κέντρο της ύπαρξης μας βρίσκεται το ιδιωτικό μας θεραπευτήριο, ο προσωπικός μας χώρος ξεκούρασης και ανανέωσης.
Με άλλα λόγια και ολοκληρώνοντας την απάντηση μου, όταν ερχόμαστε σε μια ευχάριστη κατάσταση βαθιάς χαλάρωσης – τα λεγόμενα Άλφα και Θήτα εγκεφαλικά κύματα- στα οποία ο υποσυνείδητος νους είναι δεκτικός σε νέες θετικές δηλώσεις και υποβολές, χωρίς τις αντιστάσεις του συνειδητού νου, τότε μπορούμε πολύ εύκολα να εισάγουμε νέα «αρχεία», με το περιεχόμενο που εμείς θέλουμε και έτσι, ξαναδημιουργούμε τη ζωή μας, σε όσους τομείς επιθυμούμε.
Ας μη λησμονούμε όλοι μας, το επαναλαμβάνω και ας γίνομαι, ενδεχομένως, κουραστική, πως ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΕ ΦΥΣΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΠΡΟΥΠΗΡΞΕ ΣΕ ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ!!
j.c.: Τι σου είπαν τα παιδιά σου, όταν διάβασαν το παραμύθι;
Ι.Τ.: Τα παιδιά μου, ο Δημήτρης και η Αγάπη με ενέπνευσαν για την συγγραφή αυτού του βιβλίου! Με βοηθούν να μην «παγώσω» εξαιτίας των όσων συμβαίνουν γύρω μας και μου υπενθυμίζουν πάντα πως αξίζει η «λιακάδα» τις όποιες μπόρες!
Πως το καταφέρνουν όλο αυτό; Με ένα χαμόγελό τους και μια αγκαλιά!!
Ο ρόλος τους ήταν πολύ σημαντικός σε όλη τη διάρκεια του «Μαγικού ταξιδιού» της ηρωίδας (βαφτίσαμε παρέα τους ήρωες, διαλέξαμε ανάμεσα στις όμορφες ζωγραφιές της εξαιρετικής εικονογράφου Ευτυχίας Στυλιανέα, μου έκαναν εύστοχες παρατηρήσεις στις άπειρες αναγνώσεις που έκαναν πριν την τελική εκτύπωση…) και ήδη ετοιμάζουμε παρέα το δεύτερό μας παραμύθι!
j.c.: Τι εύχεσαι γι αυτό το ταξίδι της Σοφίας;
Ι.Τ.: Εύχομαι η Σοφία να ταξιδέψει πολύ και να πάει όπου την αγαπάνε!! Εύχομαι να την ξεφυλλίσουν πολλά πολλά παιδικά χεράκια!
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΊΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ:
Η Ιωάννα Τσάκωνα και η Εικονογράφος Ευτυχία Στυλιανέα, σας περιμένουν Τετάρτη 23/09/2020 και Πέμπτη 24/09/2020, ώρες 18:00-20:00, στο κήπο του ΠΟΛΥΕΔΡΟΥ (Κανακάρη 147, Πάτρα, τηλέφωνο για κρατήσεις θέσεων: 2610 277 342)
Διαβάστε επίσης:
Κόκκινη κλωστή δεμένη: H λειτουργία των παραμυθιών στη δραματοθεραπεία!
Τα παραμύθια της Λουλουδένιας: Το Διψασμένο Κοράκι!
Παραμύθια από τη Λουλουδένια: Ο Λαγός και η Χελώνα
Το νέο παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά για τον κορονοϊό θα διανεμηθεί δωρεάν στους μαθητές
Γιατί πρέπει να διαβάζουμε παραμύθια στα παιδιά;
