της δημοσιογράφου Ελένης Βασιλοπούλου @elena_juniorsclub
Είναι η ζωή μας το υπέρτατο αγαθό κι ανώτατη αξία; Πόσο φροντίζουμε την υγεία μας; Τίποτα δεν είναι δεδομένο και ο μόλις 10 ετών Παναγιώτης, το ξέρει καλά από νωρίς, όταν αναγκάστηκε να αφήσει το σχολείο, τους φίλους, το σπιτικό του, για να βρεθεί σε ένα νοσοκομείο και να ζει δυο χρόνια τώρα, στον ξενώνα της ΦΛΟΓΑΣ.
Για τον Παναγιώτη και για κάθε παιδί που νοσηλεύεται με κάποια αιματολογική ασθένεια ή κάποια μορφή παιδικού καρκίνου, υπάρχει ένα Δώρο Ζωής που μπορούμε να προσφέρουμε όλοι μας! Οι χημειοθεραπείες εξαντλούν αυτούς μικρούς μαχητές και χρειάζονται καθημερινά μεταγγίσεις αίματος και αιμοπεταλίων, γι αυτό κάθε Αιμοδότης γίνεται η Ασπίδα γι αυτά τα παιδιά. Είμαι Εθελόντρια Δότρια Μυελού των Οστών και σας προτρέπω να γίνετε κι εσείς. Είναι μια διαδικασία ανώδυνη, ανέξοδη, όπου θα χρειαστεί να δώσετε μόνο αίμα!
Συνέντευξη με τον 10χρονο Παναγιώτη Γιαννόπουλο
Γνώρισα τον Παναγιώτη και τους γονείς του, το 2021, μέσα στην Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών, στην Ογκολογική Μονάδα Παίδων “ΕΛΠΙΔΑ”. Σήμερα, είναι 10 ετών και συνεχίζει τις θεραπείες απέναντι στον καρκίνο. Το Επιθετικό μεταστατικό νευροβλάστωμα 4ου βαθμού, φαίνεται να τα βρίσκει δύσκολα, καθώς ο μικρός μαχητής από την Πάτρα, αντιμετωπίζει τον καρκίνο με ένα μεγάλο χαμόγελο, γιατί κάθε μέρα που περνά, είναι μια ημέρα νίκης γι αυτόν και την οικογένεια του.
J.C.: Πώς είσαι σήμερα;
Π.Γ.: Οι θεραπείες πάνε καλά. Κουράζομαι μερικές φορές, χρειάζεται να παίρνω συχνά αίμα, αλλά ξέρω ότι θα περάσει και όλα θα τελειώσουν. Είμαι πολύ χαρούμενος κι ανυπομονώ να γυρίσουμε στο σπίτι μας, στην Πάτρα.
J.C.: Επικοινωνείς με τους φίλους σου από την Πάτρα; Σε ρωτάνε για τις θεραπείες;
Π.Γ.: Ναι επικοινωνώ με τους φίλους μου, μου αρέσει να έχω επαφή, όποτε μπορώ.
Ε, Φυσικό είναι, κάποιες φορές, με ρωτάνε για τις θεραπείες.
Δε ξέρουν τι περνάω…
J.C.: Έχεις κάνει νέους φίλους στο ξενώνα της ΦΛΟΓΑΣ;
Π.Γ.: Ναι, έχω κάνει φίλους! Ο Γιώργος από την Ξάνθη, ο Αλέξανδρος από την Κω και ο Γιάννης από την Μυτιλήνη, έγιναν καλά, τώρα μιλάμε με messenger και παίζουμε διαδικτυακά.
J.C.: Ζωγραφίζετε με τον μπαμπά και κάνατε μια υπέροχη τοιχογραφία στο σπίτι της ΦΛΟΓΑΣ. Με τη ζωγραφική ταξιδεύεις σε άλλους κόσμους;
Π.Γ.: Ναι! Μου αρέσει η ζωγραφική και με βοηθάει να ξεφεύγω από τις θεραπείες και τα φάρμακα.
Το κάναμε μαζί με τον μπαμπά, για το σπίτι στη ΦΛΟΓΑ. Ήθελα να γίνει πιο όμορφο για όλα τα παιδιά κι όταν τελείωσε, ήμουν πολύ χαρούμενος!
J.C.: Όταν μεγαλώσεις, θα γίνεις επαγγελματίας ζωγράφος;
Π.Γ.: Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω Παλαιοντολόγος !
J.C.: Ξέρω ότι συνάντησες και τον αγαπημένο σου ποδοσφαιριστή, από τον Ολυμπιακό, τον Γιουσέφ Ελ-Αραμπί.
Π.Γ.: (γελάει)
Σ’ ευχαριστώ πολύ Παναγιώτη!
Σε άκουσα πολλές φορές να λες ότι “είσαι χαρούμενος” κι αυτό είναι σπουδαίο μάθημα ζωής, γιατί το λες εσύ, γενναίο μου αγόρι! Είναι τόσο ηχηρό το μήνυμα σου και η επιθυμία σου για ζωή, που δεν επιτρέπει σε κανέναν μας, να ξοδεύει ανούσια τη ζωή του.
Κώστας Γιαννόπουλος: Ο πατέρας του μικρού λιονταριού!
Όταν διαγνώστηκε ο Παναγιώτης, με επιθετικό μεταστατικό νευροβλάστωμα 4ου βαθμού, σταμάτησαν όλα, ακόμη κι ο χρόνος. Το μυαλό και το σώμα συνεργάστηκαν με τέτοιο τρόπο που ένιωσα δυνατός, ώστε να μπορώ να διαπεράσω κτίρια.Ήξερα ότι έπρεπε να κάνω τα πάντα, για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε κάθε μάχη και να κερδίσουμε τον πόλεμο. Ενωμένοι σαν οικογένεια, εγώ, η Χριστίνα και ο Παναγιώτης!
Με το άκουσμα, ότι το παιδί μου έχει καρκίνο, άδειασε το μυαλό μου, ούτε προσωπικοί πόνοι, ούτε άλλες σκέψεις. Ήξερα και ήθελα να κάνω τα πάντα, για να τον βοηθήσω να βγει νικητής.
Εδώ και δυο χρόνια, έχει γίνει παύση από τη ζωή μας, ζούμε σε έναν ξενώνα, μακριά από το σπίτι μας, τις οικογένειες μας, την εργασία μας. Εγώ ήμουν τυχερός, γιατί η εταιρεία μου στην Πατρα, με στήριξε οικονομικά και μου επέτρεψε να είμαι δίπλα στον αγώνα του παιδιού μου. Είναι σημαντικό να έχεις εργοδότες και συναδέλφους όπου θέτουν ως προτεραιότητα τη ζωή του παιδιού σου.
Η συνεργασία μεταξύ συντρόφων και η καλή ψυχολογία, συμβάλλουν 80% στη θεραπεία του παιδιού. Υπάρχουν γονείς, όπου μόνο ο ένας μπορεί να είναι με το παιδί κι αυτό είναι δύσκολο. Επί 2 χρόνια δίνουμε μάχες, πιστεύω όμως, 100% ότι θα επιστρέψουμε σύντομα, στη κανονική μας ζωή, στην Πάτρα.
Οργανισμοί που Αξίζουν πολλά Likes:
Κάνε ένα δώρο ζωής! Σώσε ένα παιδί δίνοντας αίμα!
Αίμα μπορείς να προσφέρεις σε οποιοδήποτε Νοσοκομείο του Ε.Σ.Υ διαθέτει αιμοδοσία. Υπάρχουν και κινητά συνεργεία που διοργανώνουν αιμοληψίες σε χώρους εργασίας αλλά και αλλού. Εάν προσφέρεις αίμα για κάποιον ασθενή που νοσηλεύεται σε Ιδιωτικό νοσοκομείο, καλύτερα είναι να προσφέρεις αίμα στην αιμοδοσία που συνεργάζεται με το συγκεκριμένο νοσοκομείο.
ΓΙΝΕ ΔΟΤΗΣ ΜΥΕΛΟΥ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ
Όπου κι αν βρίσκεσαι, σου στέλνουν ένα ειδικό κιτ, για να απαντήσεις σε ένα ερωτηματολόγιο και να κάνεις λήψη επιχρίσματος από το στόμα (δείγμα σάλιου με μια μπατονέτα).
Αν είσαι συμβατός Δότης Μυελού των Οστών, τότε δίνεις αίμα και σώζεις ένα παιδί, ένα συνάνθρωπο μας!
Ανέξοδα, ανώδυνα, στείλε μήνυμα στα παρακάτω links
Στην Ογκολογική Μονάδα Παίδων “ΕΛΠΙΔΑ”
στεγάζεται και το ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ
oramaelpidas.gr
τηλ: 210.7775615
Στηρίζουμε τη ΦΛΟΓΑ
Σύλλογος Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια
τηλ: 2610 276 021
Η συνέντευξη μου, δημοσιεύθηκε και στην Εφημερίδα ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ στη στήλη μου “Ξέρω τι θέλει ένα παιδί” σε συνεργασία με το www.juniorsclub.gr, όπου παρουσιάζονται κάθε Σάββατο, θέματα για παιδιά, εφήβους και γονείς. Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μου για κάποιο θέμα ή κάποια συνέντευξη, στείλτε μήνυμα στο email: info@juniorsclub.gr
Μη ξεχάσεις να κάνεις ένα Like στη σελίδα μας στο facebook: juniorsclub.gr —> ΕΔΩ
Ελένη Βασιλοπούλου: Το Θαύμα της ζωή μου! Ξέρεις πότε γίνονται θαύματα;
