από την Ελένη Βασιλοπούλου
Ένα παιδί, ένα μικρό κορίτσι παρασύρεται από τα πρότυπα που προβάλλουν τα περιοδικά μόδας, μαζί με τα άλλα μέσα και στο όνομα της “ομορφιάς” και προβαίνει σε ακρότητες.
Έτσι ξεκινούν: η νευρική ανορεξία, οι ασταμάτητες χημικές δίαιτες, οι πλαστικές επεμβάσεις…
Όλα βρίσκονται μέσα στο μυαλουδάκι του, από τη στιγμή που αρχίζει να γίνεται αποδέκτης αυτών των ερεθισμάτων, της απόλυτης εικόνας που χτίζει κάποιος μόνο και μόνο για να γίνει αποδεκτός στην κοινωνία… Η εικόνα ενός παιδιού, ενός μικρού κοριτσιού που βιάζεται να μεγαλώσει, αλλοτριώνεται εφόσον η ίδια η προσωπικότητα του έχει κλονισθεί.
Αυτή η φωτογραφία αποτυπώνει τα πάντα! Την σκέψη, την έκφραση, την ψυχική κατάσταση, την πρόθεση, την ακραία συμπεριφορά, τον κλονισμό της ψυχής! Αυτό το κορίτσι, δεν καθρεφτίζεται σε καθρέπτη αλλά σε ένα άψυχο χαρτί… Αυτό βλέπει και αυτό θα βλέπει πάντα… εκτός κι’ αν αλλάξει κάτι.
]]>
